Oceniamy gabinet Belki

Mocne strony

- Wprowadzenie do Rady Ministrów apolitycznych fachowców
- Wywiązanie się z większości obietnic złożonych w exposé
- Poprawa sytuacji na rynkach finansowych
- Obniżenie kosztów obsługi długu publicznego
- Dobry projekt budżetu na 2005 r.
- Podejmowanie decyzji, m.in. personalnych, wbrew naciskom zaplecza politycznego
- Przyspieszenie prywatyzacji mimo sprzeciwu Sejmu
- Poprawa stosunków na linii rząd - NBP
- Uspokojenie sytuacji w służbie zdrowia
- Uspokojenie obaw o kryzys finansów publicznych, a także o to, że dług publiczny przekroczy 55% PKB w 2004 r.
- Inicjatywy legislacyjne: ustawa o swobodzie gospodarczej, nowelizacje: ordynacji podatkowej, prawa budowlanego i ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym
- Aktywny dialog ze środowiskami gospodarczymi i inwestorami zagranicznymi
- Zniesienie indeksacji rent i emerytur

Słabe strony

- Brak zdecydowanych reform finansów publicznych (np. rozwodnienie planu Hausnera) i służby zdrowia
- Brak pomysłu na przyspieszenie rozwoju gospodarczego
- Brak koncepcji prywatyzacji sektora energetycznego i przemysłu ciężkiego
- Brak wyraźnego poparcia parlamentarnego
- Realizacja zobowiązań politycznych wobec lewicy
- Próby podnoszenia podatków (np. akcyzy) i parapodatków (stawek ZUS-owskich dla przedsiębiorców)
- Konfrontacyjne stosunki z Sejmem
- Zbyt restrykcyjne, w stosunku do dyrektyw UE, regulacje prawne dla rynków finansowych
- Nieprzygotowanie społeczeństwa do wykorzystania pieniędzy z UE
- Brak postępu w ograniczaniu biurokracji
- Niedocenianie roli małego i średniego biznesu
- Zaniechanie nowelizacji ustawy o VAT

Szanse

- Konsolidacja finansów publicznych
- Poprawa sytuacji w służbie zdrowia
- Spadek bezrobocia
- Realizacja założeń Narodowego Planu Działań na Rzecz Zatrudnienia
- Wzrost inwestycji w Polsce
- Wykorzystanie funduszy UE do poprawy infrastruktury
- Poprawa efektywności aparatu skarbowego
- Kontynuacja prywatyzacji
- Ograniczenie wydatków budżetowych w sferze społecznej
- Nieuleganie politycznemu populizmowi

Zagrożenia

- Brak napływu inwestycji zagranicznych ze względu na biurokrację i liczne afery gospodarcze
- Uleganie populizmowi przedwyborczemu zaplecza politycznego
- Kompromisy związane z przyszłymi wyborami parlamentarnymi
- Brak zdecydowanych reform i ograniczanie się do działań doraźnych
- Utrzymanie wysokiego deficytu budżetowego i opóźnienie przyjęcia euro
- Brak koordynacji w działaniu trzech kluczowych resortów: gospodarki, finansów i skarbu
- Problemy z realizacją budżetu w 2005 r. w przypadku spowolnienia gospodarczego
- Zwiększenie kosztów pracy (m.in. poprzez podwyżkę składek na ZUS dla przedsiębiorców)
- Brak działań hamujących ucieczkę polskich specjalistów za granicę
- Niewykorzystanie szansy w postaci przewagi demograficznej, jaką ma Polska nad "starą" UE
- Niechęć wobec przebudowy systemu podatkowego
- Opóźnienia w wykorzystaniu funduszy z UE
- Brak przyspieszenia restrukturyzacji energetyki, górnictwa, chemii ciężkiej, PKP
- Ryzyko "zepsucia" budżetu na 2005 r. w Sejmie

Analiza powstała na podstawie ankiety. Jej uczestnicy to:

Jarosław Augustynowicz, SII, Jerzy Bartnik, Związek Rzemiosła Polskiego, Rafał Benecki, Bank Millennium, Piotr Bielski, BZ WBK, Marek Goliszewski, BCC, Mirosław Grabowski, Naczelna Rada Zrzeszeń Handlu i Usług, Hanna Gronkiewicz-Waltz, EBOR, Hubert Janiszewski, PRB, Piotr Kowalski, Fitch Polska, Maciej Krzak, Bank Handlowy, Ryszard Mbewe, WGI, Jeremi Mordasewicz, Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych, Ryszard Petru, BPH, Katarzyna Piętka, Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych, Andrzej Sadowski, Centrum im. Adama Smitha, Paweł Szalamacha, Instytut Sobieskiego, Jacek Wiśniewski, Pekao, Jerzy Wysocki, Polska Izba Ubezpieczeń, Bohdan Wyżnikiewicz, IBnGR, Marek Zuber, TMS.