Prywatne ubezpieczenia turystyczne - na co zwracać uwagę przy ich wyborze?
Ubezpieczenie turystyczne ma na celu ograniczać zagrożenia związane ze zmniejszeniem majątku turystów w związku z kosztami poniesionymi przez nich na skutek nieoczekiwanych zdarzeń, które mogą się wydarzyć podczas zagranicznego oraz krajowego wyjazdu.
Można tu wymienić np. koszty związane z transportem po wypadku czy też koszty związane z powypadkowym leczeniem obrażeń ciała, itp. W tym miejscu warto wskazać, iż ubezpieczenie turystyczne, które będzie zawierać turysta z zakładem ubezpieczeń ma charakter dobrowolny. To zaś oznacza, że umowy związane z tym ubezpieczeniem zasadniczo są formułowane przez ubezpieczyciela według tzw. ogólnych warunków ubezpieczenia. Warunki te zawierają informacje na temat przedmiotu i zakresu odpowiedzialności ubezpieczyciela oraz listę wyłączeń odpowiedzialności, czyli informację za co ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialności. Można zatem powiedzieć, że te ogólne warunki ubezpieczenia określają prawa i obowiązki turysty.
Warto także pamiętać, iż stosownie do przepisów ustawy o usługach turystycznych przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie organizowania imprez turystycznych oraz pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych jest obowiązany zawrzeć umowę gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej albo umowę ubezpieczenia na rzecz klientów w zakresie pokrycia kosztów powrotu klienta do kraju w wypadku, gdy organizator turystyki lub pośrednik turystyczny wbrew obowiązkowi nie zapewnia tego powrotu, a także na pokrycie zwrotu wpłat wniesionych przez klientów w razie niewykonania zobowiązań umownych. Obowiązek posiadania przez przedsiębiorcę gwarancji bankowej lub umowy ubezpieczenia dotyczy całego okresu prowadzenia działalności w zakresie organizowania imprez turystycznych (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dn. 20.11.2002 r., sygn. akt I SA 2287/02).
Brak ciągłości ubezpieczenia stanowi bowiem o naruszeniu obowiązków określonych ustawą i bez znaczenia dla oceny w tym zakresie jest okoliczność, iż w czasie braku ubezpieczenia strona nie prowadziła faktycznie działalności objętej zezwoleniem i nie zawierała umów z klientami (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dn. 9.05.2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 1102/04).
Istotne jest także członkostwo naszego kraju w Unii Europejskiej, co powoduje, że na terenie danego kraju Unii jesteśmy objęci w takim samym zakresie publiczną opieką zdrowotną i należą nam się takie same świadczenia, jak obywatelowi kraju, w którym się znajdujemy. Trzeba jednak pamiętać, iż w wielu krajach UE obywatelom przysługują bezpłatnie tylko podstawowe świadczenia w ramach opieki zdrowotnej. Ponadto przepisy prawa unijnego nie regulują kwestii związanych z transportem chorego czy poszkodowanego do miejsca zamieszkania lub kraju ojczystego w celu kontynuowania leczenia.
Mariusz Filipek
radca prawny, Kancelaria Filipek & Kamiński sp.k.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dn. 29.08.1997 r. o usługach turystycznych - tekst jedn. Dz.U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268.
