Strategia negocjacyjna rządu
Rada Ministrów zaakceptowała dokument pt. "Strategia negocjacyjna rządu RP w czasie prezydencji hiszpańskiej.
"Strategia negocjacyjna rządu RP w czasie prezydencji
hiszpańskiej" uzyskała 9 stycznia 2002 r. rekomendację Komitetu
Integracji Europejskiej i 15 stycznia przekazana została na
posiedzenie Rady Ministrów. Wzorem strategii przyjętej w
listopadzie 2001 r., wyrażona została w niej determinacja
zmierzająca do zakończenia rokowań RP-UE w 2002 roku i integracji
Polski z UE w 2004 r., co zobowiązuje rząd i resorty włączone w
proces przygotowania Polski do członkostwa w UE do zwiększenia
dynamiki prac związanych z rokowaniami i legislacją.
W dokumencie "Strategia negocjacyjna rządu RP w czasie
prezydencji hiszpańskiej" omówionych zostało 6 obszarów
negocjacyjnych, których tymczasowe zamknięcie zaplanowano do końca
czerwca 2002 r. Realizacja takiego scenariusza umożliwiłaby
skoncentrowanie się w II połowie 2002 r. na tych obszarach, które
mają silne implikacje finansowe, czyli "Rolnictwo", "Polityka
regionalna i koordynacja instrumentów strukturalnych", "Budżet i
finanse".
Wśród wymienionych 6 obszarów negocjacyjnych znajdują się:
"Swobodny przepływ kapitału, "Podatki", "Rybołówstwo", "Wymiar
sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne", "Polityka transportowa",
"Polityka konkurencji". W strategii przedstawiony został
harmonogram prac w pierwszych miesiącach 2002 roku, których
realizacja pozwoliłaby na zakończenie rokowań w 6 obszarach.
Dotrzymaniu negocjacyjnego scenariusza będą służyć działania
zewnętrzne: prowadzenie dalszych konsultacji z Komisją Europejską
z udziałem ekspertów, akcje dyplomatyczne przedstawicieli
polskiego rządu w państwach członkowskich UE oraz działania
wewnętrzne dotyczące m.in. modyfikacji niektórych stanowisk
negocjacyjnych, zaawansowania prac ustawodawczych, wydawania
niezbędnych rozporządzeń do ustaw dostosowujących prawo krajowe do
prawa wspólnotowego, wdrażania zobowiązań wynikających ze
stanowisk negocjacyjnych, wzmocnienia już istniejących i budowy
nowych instytucji administracji publicznej.
Poprzednia "Strategia negocjacyjna rządu RP", przyjęta przez Radę
Ministrów 15 listopada 2001 r., dotyczyła 4 obszarów
negocjacyjnych: "Swobodnego przepływu osób", "Swobodnego przepływu
kapitału", "Podatków", "Praw spółek". Na koniec 2001 roku
rezultatem zdynamizowania rozmów z państwami członkowskimi i
wykorzystania mandatu udzielonego negocjatorom przez Radę
Ministrów, którego główne aspekty zawarte zostały w listopadowej
"Strategii negocjacyjnej", było uzyskanie postępu w wielu
otwartych rozdziałach negocjacyjnych i zwiększenie liczby
zamkniętych obszarów do 20.
Rada Ministrów przyjęła uchwałę w sprawie zatwierdzenia
regulaminu Komitetu Integracji Europejskiej.
Komitet Integracji Europejskiej kolegialnie rozpatruje i
rozstrzyga sprawy stanowiące przedmiot jego działania.
Członkowie Komitetu, pozostali członkowie Rady Ministrów,
sekretarz Komitetu oraz kierownicy urzędów centralnych
administracji rządowej opracowują projekty aktów normatywnych,
programów, sprawozdań, informacji, analiz problemowych, ocen
realizacji zadań, stanowisk, decyzji lub innych rozstrzygnięć
Komitetu, jak również projekty innych dokumentów. Przed
wniesieniem ich pod obrady są one rozpatrywane przez zespół
przygotowawczy KIE. Urząd Komitetu Integracji Europejskiej
prowadzi ich rejestr.
Komitet odbywa posiedzenia co najmniej raz w miesiącu, w stałych
terminach. W uzasadnionych wypadkach przewodniczący może zwołać
posiedzenie w trybie nagłym.
Komitet rozstrzyga sprawy, które są przedmiotem obrad, poprzez
uzgodnienie stanowisk, w obecności co najmniej połowy składu.
Jeśli to nie nastąpi, przewodniczący posiedzenia może poddać
projekt pod jawne głosowanie. Przewodniczący Komitetu może
zarządzić, aby projekt dokumentu lub rozstrzygnięcie sprawy
nastąpiło poprzez korespondencyjne uzgodnienie stanowisk osób
wchodzących w skład Komitetu. Mają one na to nie mniej niż 3 dni.
W przypadku, gdy przewodniczący Komitetu nie może wykonywać
swoich zadań, zastępuje go minister spraw zagranicznych, a w razie
jego nieobecności - inny członek Komitetu, wyznaczony przez
prezesa Rady Ministrów.
Obsługę prac Komitetu zapewnia Urząd Komitetu Integracji
Europejskiej. Sekretarz Komitetu organizuje posiedzenia, sporządza
protokół, zapewnia realizację przyjętych rozstrzygnięć oraz
koordynuje prace związane z obsługą. Odpowiada też za kontakty ze
środkami masowego przekazu.