Gdzie się podziały 2 miliony Polaków?

Po przystąpieniu Polski do UE spadła liczba Polaków wyjeżdżających do USA. Głównym kierunkiem emigracji stały się natomiast państwa UE.

W 2009 r. w innych krajach UE mieszkało 1,5 mln Polaków. Dane te zawiera opublikowany w Waszyngtonie raport Instytutu na rzecz Polityki Migracyjnej. Wskazuje on na zmianę kierunków migracji Polaków po 2004 r. Zbadano stan migracji w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Niemczech i Irlandii.

Na Jackowie i Greenpoincie

Jak podano w raporcie, obecnie w Stanach Zjednoczonych mieszka 479 tys. Polaków urodzonych w Polsce. Blisko połowa z nich (48,8 proc.) przybyła do USA przed rokiem 1990. Najwięcej Polaków mieszka w stanach Illinois, Nowy Jork, New Jersey, Connecticut i Floryda.

Zdecydowanie więcej jest wśród nich kobiet niż mężczyzn (odpowiednio 55,9 proc. i 44,1 proc), a średnia wieku Polaków (ponad 49 lat) jest zdecydowanie wyższa niż średnia wieku wszystkich mieszkańców Stanów Zjednoczonych (niespełna 37 lat). Polacy mają poziom wykształcenia porównywalny z innymi mieszkańcami Stanów.

Reklama

Polacy w USA pracują głównie w przemyśle (17,2 proc.), szkolnictwie, opiece zdrowotnej i pomocy społecznej (16,7 proc.), budownictwie (14,4 proc.), nauce, zarządzaniu i usługach (13,2 proc.) Od 2000 do 2009 r. ponad 119 tys. Polaków otrzymało w Stanach Zjednoczonych kartę stałego pobytu.

Na Wyspach

Po 2004 r. głównym kierunkiem migracji stały się kraje UE, w tym Wielka Brytania i Irlandia, które bezpośrednio po poszerzeniu UE otworzyły swój rynek pracy na pracowników z nowych krajów. Najwięcej Polaków mieszka obecnie w Wielkiej Brytanii - 520 tys. Polacy są tam drugą, po Hindusach, społecznością cudzoziemców. Blisko 20 proc. z nich mieszka w Londynie.

Wśród Polaków w Wielkiej Brytanii bezrobocie jest niższe niż wśród wszystkich mieszkańców Wielkiej Brytanii i wynosi 5 proc. (wśród wszystkich mieszkańców jest to 7,8 proc.). W raporcie podkreślono, że Polacy w Wielkiej Brytanii mają dobre wykształcenie, ale pracują poniżej swych kwalifikacji.

W 2004 r. Irlandia, podobnie jak Wielka Brytania, otworzyła swój rynek pracy dla obywateli nowych państw UE. Ostatnie dane, jakimi dysponuje raport są z 2006 r. Wówczas w Irlandii było 63,2 tys. Polaków. Mieszkają oni na terenie całej Irlandii, ale najwięcej - w Dublinie i na jego przedmieściach - 29 proc. społeczności. Średnia wieku Polaków w Irlandii to 27,5 roku. Zatrudnieni są głównie w przemyśle, połowa zatrudnionych kobiet pracuje w sklepach, hotelach i restauracjach.

Za zachodnią granicą

Raport analizuje także sytuację Polaków w Niemczech. W 2009 r. w Niemczech było 398 tys. Polaków; 3,8 proc. z nich urodziło się już w tym kraju. Polacy byli trzecią społecznością w Niemczech - po Turkach i Włochach. Polski imigrant w Niemczech ma średnio ponad 37 lat i przebywa w Niemczech średnio 9,7 roku. Blisko jedna trzecia z nich (130 tys.) mieszka w Niemczech krócej niż cztery lata.

Blisko 1,3 mln mieszkańców Niemiec wskazuje, że oni lub ich przodkowie byli w jakiś sposób związani z Polską - oznacza to zarówno tych, którzy urodzili się w Polsce, jak i tych urodzonych w Niemczech, których rodzice bądź dziadkowie byli imigrantami.

Ta grupa mieszka głównie na zachodzie i na południu Niemiec, szczególnie w Nadrenii-Westfalii (477 tys. z nich, czyli 37 proc.). Zatrudnieni są głównie w przemyśle, handlu, transporcie, hotelarstwie i restauracjach. 129 tys. z nich (10 proc.) ma wyższe wykształcenie, natomiast 74 tys. (6 proc.) jest bezrobotna.

Raport został opracowany przez Krystynę Iglicką z Centrum Studiów Międzynarodowych oraz Magdalenę Ziółek-Skrzypczak i Ludwiga Maximiliana z Uniwersytetu w Monachium.

Szukasz pracy? Przejrzyj oferty w serwisie Praca INTERIA.PL

Kariera
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »