Tydzień mocnego złotego
Piątkowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie były w największym stopniu przedłużeniem układu sił, który kształtował nastroje na poprzednich sesjach tygodnia. Kluczową zmienną była znana z poprzednich tygodni korelacja WIG20 z kondycją złotego, która w zakończonym tygodniu dawała argumenty stronie popytowej.
Spojrzenie na korelację lub ledwie przebiegi wykresów pary PLNUSD i WIG20 na przestrzeni pięciu sesji ujawnia, iż poza krótkimi okresami, bez wpływu na obraz tygodnia, indeks blue chipów poruszał się w cieniu złotego. Po sennym starcie, od wtorku do połowy czwartku indeksowi WIG20 pomagał umacniający się złoty. Zwrot pojawił się na sesji wczorajszej i został przedłużony na notowania ostatniej sesji tygodnia. Nie ma zatem grama przypadku w tym, iż dzisiejszemu osłabieniu złotego do dolara o około 0,4 procent towarzyszył spadek WIG20 o około 0,9 procent. Proste porównanie tej zmiany ze zmianami tygodniowymi ujawni powielenie relacji pomiędzy złotym i dolarem i WIG20. W istocie w czasie zamykania sesji przez GPW, w skali tygodnia złoty zyskiwał do dolara 1,4 procent, gdy WIG20 rósł o 2,7 procent.
Uwzględniając korelację i zależność rynku od złotego warto ostrożnie podchodzić do tygodniowej, niemal trzyprocentowej zwyżki WIG20. Ryzyko załamania korekty słabości złotego pozostaje wysokie, gdyż w nowy tydzień rynki wejdą z oczekiwaniem na konfrontację z sygnałami z największych banków centralnych, których polityka jest najważniejszą zmienną kształtującą dziś sentyment globalnego kapitału do walut i rynków gospodarek wschodzących. Tylko technicznie patrząc tydzień zapisuje się w historii powrotem WIG20 nad połamane wsparcia w rejonie 2200-2192 pkt. i związanym z tym zanegowaniem sygnałów sprzedaży. W nowy tydzień rynek wchodzi wzmocniony technicznie, ale też z jeszcze większym przekonaniem, iż notowania na GPW są dziś głównie pochodną relacji złotego z dolarem.
Adam Stańczak
