Wierzytelność a koszt uzyskania przychodu

Zgodnie z zasadą przyjętą na gruncie ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowym od osób prawnych wierzytelności odpisane jako nieściągalne nie stanowią kosztów uzyskania przychodu (odpowiednio: art. 23 ust. 1 pkt 20 updof i art. 16 ust. 1 pkt 25 updop).

Zgodnie z zasadą przyjętą na gruncie ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowym od osób prawnych wierzytelności odpisane jako nieściągalne nie stanowią kosztów uzyskania przychodu (odpowiednio: art. 23 ust. 1 pkt 20 updof i art. 16 ust. 1 pkt 25 updop).

Ustawodawca zastrzegł jednak wyjątek od tej regulacji (w praktyce prowadzenia działalności gospodarczej będzie to jednak zasada) uznając za koszty uzyskania przychodu takie wierzytelności nieściągalne, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona. Jedną z wyliczonych enumeratywnie możliwości udokumentowania nieściągalności jest postanowienie o nieściągalności, uznane przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydane przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego (odpowiednio art. 23 ust 2 pkt 1 updof i art. 16 ust. 2 pkt 1 updop).

Reklama

Co bardzo istotne z praktycznego punktu widzenia ani kodeks postępowania cywilnego ani też ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji nie posługują się pojęciem postanowienia o nieściągalności. Wynika stąd, iż przepisy prawa podatkowego nie wskazują jednoznacznie na konkretne przepisy prawa jako podstawę do wydania wspomnianego wyżej postanowienia. Decydująca zatem powinna być treść postanowień zapadających w toku postępowania egzekucyjnego. Postanowienie takie musi jednoznacznie wskazywać, że dłużnik nie ma majątku, z którego mogłaby być egzekwowana wierzytelność. W praktyce najczęściej powołuje się tu przykład umorzenia postępowania egzekucyjnego, jeżeli oczywiste jest, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych (por. art. 824 § 1 pkt 3 kpc).

Mimo pewnej swobody pozostawionej przez ustawodawcę przepis art. 23 ust. 2 updof i art. 16 ust. 2 updop podlega jednak, zgodnie z ogólną regułą interpretacyjną o wykładni przepisów ustanawiających wyjątki od ogólnych zasad, bardzo ścisłej wykładni. W związku z tym stwierdzić należy, że nie każde postanowienie o umorzeniu egzekucji będzie stanowiło postanowienie o nieściągalności w rozumieniu przepisów podatkowych. Takie stanowisko wyraził m.in. Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku w postanowieniu z dnia 12 maja 2005 r. (DP/P1/423-0051/05/AP). Zgodnie z treścią tego rozstrzygnięcia nie stanowi postanowienia o nieściągalności w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych postanowienie o umorzeniu egzekucji wydane na podstawie art. 985 § 1 kpc. Przepis ten daje bowiem wyraz przekonaniu, że skoro wierzyciel nie przejmuje na własność nieruchomości dłużnika, to sam godzi się na umorzenie postępowania egzekucyjnego.

Postanowienie takie nie przesądza więc w żaden sposób, czy istnieje majątek dłużnika wystarczający do zaspokojenia roszczeń wierzyciela. Orzeczenie zapadłe we wskazanej wyżej sprawie potwierdza natomiast dobitnie tezę, że postanowienie o nieściągalności nie może być utożsamiane z postanowieniem o umorzeniu egzekucji.

Roedl&Partner
Dowiedz się więcej na temat: przychód
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »