Nowe mieszkania w cenie 3 tys. zł za metr kwadratowy? Czy to możliwe?
"Po co teraz kupować drogie mieszkanie, skoro już niedługo będzie można je kupić za 2-3 tys. zł za m kw. Przecież Polaków rodzi się coraz mniej, skoro tak, to mieszkania po prostu muszą tanieć" - w polskim internecie można spotkać coraz więcej takich opinii. Postanowiliśmy sprawdzić, czy jest to w ogóle możliwe.
Fakt, że mieszkania w Polsce generalnie nie są tanie wydaje się oczywisty, zwłaszcza, gdy porównamy średnie ceny za mkw. powierzchni do przeciętnych miesięcznych zarobków. W niektórych miastach średnie pobory nie pozwalają nawet na kupno jednego mkw. nowego lokalu mieszkalnego. Warto jednak sprawdzić z czego wynikają takie ceny mieszkań. Co się na nie składa. Podstawowym czynnikiem są oczywiście koszty budowy. Dane dotyczące nakładów finansowych na budowę, które regularnie publikuje Główny Urząd Statystyczny zostały przedstawione w poniższej tabeli.
Ceny jednego mkw. podawane przez GUS są ustalane na podstawie nakładów poniesionych przez inwestorów na budowę wielomieszkaniowych budynków mieszkalnych. GUS zgodnie z przyjętą metodologią rozumie przez taką cenę "przeciętne dla całego kraju nakłady poniesione przez inwestorów na budowę wielomieszkaniowych budynków mieszkalnych w przeliczeniu na 1 mkw. powierzchni użytkowej budynku". Tak więc stawki za jeden mkw. powierzchni odzwierciedlają wszelkie koszty poniesione na budowę od jej początku do zakończenia.
Jeśli na koniec minionego roku koszt budowy jednego mkw. powierzchni nowego mieszkania wyniósł 4139 zł, to ciężko oczekiwać, aby nowe mieszkania mogły "chodzić" po 2-3 tys. zł za metr kwadratowy. Pytanie, który deweloper będzie sprzedawał lokale mieszkalne poniżej kosztów ich wytworzenia? Jarosław Krawczyk z serwisu Otodom tłumaczy, że "oprócz kosztów budowy przedsiębiorstwo deweloperskie musi ponieść jeszcze koszty marketingu, reklamy, koszty finansowe zaciągniętego na budowę kredytu i pamiętajmy, że deweloper na koniec musi jeszcze na całym procederze zarobić, inaczej w ogóle nie podjął by decyzji o rozpoczęciu budowy".
Jednym z głównych argumentów stawianych przez zwolenników teorii o 3 tys. zł/mkw. jest obniżająca się liczba Polaków. Prawdą jest, że jest nas coraz mniej i proces ten będzie przybierał na sile w najbliższych dekadach. Szacunki GUS mówią, iż w 2030 roku będzie nas 37,2 mln, a w 2050 roku już tylko 33,9 mln. Jednocześnie zwiększać się będzie jednak liczba gospodarstw domowych. W 2030 roku liczba gospodarstw domowych ma wynieść w naszym kraju około 15,4 mln czyli o 1,8 mln więcej, niż w roku 2011. Zmiany stylu życia będą prowadzić do tego, iż coraz więcej będzie rodzin 3- oraz 2-osobowych. A w przyszłości zwiększać się będzie również liczba osób mieszkających samotnie, prowadzących 1-osobowe gospodarstwa domowe. Te gospodarstwa będą potrzebować mieszkań, choć można zakładać, że będą to głównie mieszkania mniejsze, niż te zajmowane dzisiaj przez rodziny składające się z rodziców oraz dwójki lub trójki dzieci. Poza tym należy pamiętać, że spadek liczby ludności będzie dotykał głównie małe miejscowości. Wsie oraz małe miasteczka, które już dzisiaj stykają się z problemem emigracji młodzieży do większych miast lub zagranicę. Trudno sobie wyobrazić, aby w tym samym czasie obniżała się liczba mieszkańców Warszawy i Krakowa. Można więc zakładać, że co prawda nieruchomości będą tanieć, ale w małych, wyludniających się miejscowościach. Argument o obniżającej się liczbie ludności przekładającej się na spadek cen mieszkań w głównych miastach naszego kraju - a więc tam gdzie ludzie chcą mieszkać - jest więc nietrafiony. Już dzisiaj przecież od czasu do czasu możemy usłyszeć informacje z małych miasteczek we wschodnich Niemczech lub we Włoszech. Tam nikt nie oczekuje 2-3 tys. zł/mkw., ale daje domy i mieszkania za darmo. Stawiając przy tym jeden warunek - trzeba w nich zamieszkać na stałe. Czas pokaże, czy taki los czeka również małe miejscowości w naszym kraju.
Jarosław Mikołaj Skoczeń, redaktor naczelny Twoje-miasto.pl
