Czy niezapłacone podatki mogą być kosztem?

Do kosztów prowadzenia działalności gospodarczej zalicza się niektóre podatki, np. od nieruchomości. Ci, którzy płacą je na bieżąco, nie mają problemu z przypisaniem wydatku do roku podatkowego. Ale co z tymi, którym brakuje pieniędzy na podatek od nieruchomości? Czy mogą potraktować niezapłaconą daninę jako koszt w podatku dochodowym?

Jak wiadomo, podatki dobrze jest płacić na czas. Ale kiedy firma znajdzie się w opałach, to często stara się opóźniać nawet płatności danin publicznych. Jednym z takich często opóźnianych podatków jest ten naliczany od nieruchomości.

Bo nie było pieniędzy

Właśnie z podatkiem od nieruchomości spóźniła się spółka. Nie zapłaciła podatku za rok bieżący do sierpnia włącznie. Wtedy otrzymała informację z Urzędu Miasta o niezapłaconym podatku i do deklaracji podatkowych wprowadziła kwotę, jaka powinna zapłacić, podzieloną przez 12 miesięcy. Jednakże podatek mimo to nie został zapłacony.

Reklama

A więc w księgach kwota podatku została zapisana, zaś faktycznie nie została zapłacona. Spółka chciała się dowiedzieć, kiedy powinna rozliczyć ów zapisany ale niezapłacony podatek w podatku dochodowym. Czy powinno nastąpić to w roku, w którym przypada termin płatności, czy może dopiero później, kiedy faktycznie podatek zostanie uiszczony.

Spółka uznała, że ma prawo zaliczyć podatek do kosztów w roku, w którym powinna dokonać płatności (czyli w roku 2016) i wpisać owe nieopłacone wydatki do deklaracji.

Data poniesienia widnieje w księgach

Izba Skarbowa w Katowicach w wykładni z 6 października tego roku (sygnatura 2461-IBPB-1-3.4510.827.2016.1.KB) przyznała spółce rację. Urzędnicy odnieśli się do ustawy o CIT, wg której koszty bezpośrednio powiązane z przychodem ponosi się w okresie, w którym ten przychód został osiągnięty. Jeśli zaś nie ma bezpośredniego związku, zalicza się je do kosztów w momencie poniesienia wydatku. Jeśli okres, którego koszty się odnoszą, przekracza rok, wówczas zalicza się je do kosztów danego okresu w sposób proporcjonalny.

Jednocześnie art. 15 ustawy o CIT mówi, że "za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku)".

To z punktu widzenia rozliczeń oznacza, że wydatki zostały poniesione - bo ujęto je w księgach. I tak też uznali przedstawiciele fiskusa. "Należy je zaliczyć do tzw. pośrednich kosztów uzyskania przychodów, potrącalnych - (...) - w dacie ich poniesienia, tj. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych" - czytamy w interpretacji.

Marek Siudaj

Tax Care S.A.
Dowiedz się więcej na temat: podatki | firmy | nieruchomości
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »