Opodatkowanie należności cudzoziemców zatrudnianych sezonowo

Szkoła języków obcych do prowadzenia wakacyjnych kursów językowych zamierza zatrudnić na umowę o pracę dwie anglistki i rusycystkę będące obywatelkami Gruzji, posiadające status nierezydenta na gruncie ustawy o pdof. Oprócz dokonywania wypłaty wynagrodzeń pracodawca postanowił zwracać im również koszty dojazdu do pracy środkami transportu publicznego (osoby te będą w czasie zatrudnienia mieszkały poza miejscowością, w której znajduje się ich miejsce pracy). W jaki sposób opodatkować te należności?

Dochody uzyskane przez osoby będące rezydentami Gruzji z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Polski na podstawie umowy o pracę zawartej z polskim pracodawcą podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Tak wynika z art. 15 ust. 1 polsko-gruzińskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania. Podlegają one opodatkowaniu na ogólnych zasadach przewidzianych dla przychodów uzyskiwanych ze źródła, jakim jest stosunek pracy, czyli według takich samych reguł, jak w przypadku pracowników, którzy są polskimi rezydentami podatkowymi. To z kolei oznacza, że na polskim pracodawcy ciążą obowiązki płatnika pdof określone w art. 31, 32, 38 i 39 ustawy o pdof (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.). Dlatego powinien on od dochodów uzyskanych przez pracownika-nierezydenta ze stosunku pracy oraz od wypłacanych tej osobie zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego pobierać miesięczne zaliczki na podatek, obliczone zgodnie z art. 32 ustawy o pdof.

Wartość świadczenia w postaci zwrotu kosztów dojazdów również będzie podlegała opodatkowaniu. W oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o pdof ze zwolnienia od podatku dochodowego korzysta bowiem wartość świadczenia otrzymanego przez pracownika z tytułu organizowanego przez pracodawcę dowozu pracowników autobusem w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Ponieważ w analizowanej sytuacji pracownice będą dojeżdżały do pracy środkami transportu publicznego, to z uwagi na niedochowanie warunku zorganizowania transportu przez pracodawcę nie znajdzie ono zastosowania.

Spółka z o.o. prowadząca mały hotel w nadmorskiej miejscowości zawarła w czerwcu br. umowę z agencją pracy tymczasowej. Na jej podstawie do pracy w charakterze kucharek oraz pomocy kuchennych zostaną skierowane cztery pracownice - obywatelki Białorusi. Osobom tym jako pracodawca-użytkownik spółka zapewnia bezpłatne noclegi w kwaterze prywatnej w miejscowości, w której będą wykonywać pracę. Czy wartość tego świadczenia należy uznać w podatku dochodowym za opodatkowany przychód pracowników?

Ustawa o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 594 ze zm.) wskazuje, że pracodawcę-użytkownika łączy z pracownikiem tymczasowym stosunek prawny niebędący stosunkiem pracy. Stąd na gruncie pdof wartość wszelkich świadczeń - zarówno pieniężnych, jak i niepieniężnych - otrzymanych przez takiego pracownika od pracodawcy-użytkownika, w tym wskazane w pytaniu bezpłatne noclegi, zalicza się się do przychodów z innych źródeł (art. 20 ustawy o pdof).

W oparciu o uregulowania wynikające z art. 21 ust. 1a ustawy o pdof ze zwolnienia w pdof korzystają przychody pracowników tymczasowych z tytułu otrzymania świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11-11b, 13 i 16 ustawy o pdof. Przepis ten nie wymienia wśród nich art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o pdof odnoszącego się do wartości świadczeń z tytułu bezpłatnego zakwaterowania. To powoduje, że pracodawca-użytkownik z tytułu takiego świadczenia powinien ustalić po stronie pracownika tymczasowego przychód zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o pdof. Nie jest jednak zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek od jego wartości. Po zakończeniu roku ma jedynie obowiązek wykazać go w sporządzonej przez siebie informacji PIT-11.

Firma świadczy usługi wypożyczania sprzętu sportowego. W sezonie letnim zamierza zatrudnić w miejscowości letniskowej w charakterze dozorców hangaru ze sprzętem wodnym dwóch obywateli Ukrainy na podstawie umów zlecenia. Osoby te mają stałe miejsce zamieszkania na Ukrainie - na tę okoliczność złożyły oświadczenia, bo nie mają certyfikatów rezydencji. Oświadczyły również, że w 2019 r. w Polsce będą przebywały tylko w czasie realizacji tych umów, czyli przez około 4 miesiące. Czy od wypłacanych im wynagrodzeń należy pobierać zaliczkę na pdof, czy zryczałtowany podatek?

Należności uzyskiwane przez obcokrajowców w ramach zawieranych z nimi przez polskich pracodawców umów zleceń stanowią dla tych osób przychody z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 8 ustawy o pdof). Dyrektor KIS przyjmuje, że dla udokumentowania faktu, iż obcokrajowcy nie posiadają ośrodka interesów życiowych w Polsce i przebywają na jej terenie poniżej 183 dni w roku, wystarczy złożenie przez nich oświadczeń w tej kwestii (por. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 stycznia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.573.2018.1.AKR).

Jeżeli zleceniodawca nie mając certyfikatów rezydencji dysponuje takimi oświadczeniami, wówczas podatek dochodowy od wynagrodzeń uzyskanych przez cudzoziemców niemających miejsca zamieszkania w Polsce z umów zlecenia pobiera zasadniczo w oparciu o art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdof w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu. Jeżeli jednak kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, stawka podatku wynosi 18% przychodu (art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o pdof). Kwoty pobranego zryczałtowanego podatku polski zleceniodawca, jako płatnik, powinien przekazać w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Ponadto musi sporządzić deklarację PIT-8AR i informację IFT-1/IFT-1R.

autor: Agata Cieśla
Gazeta Podatkowa nr 44 (1606) z dnia 2019-06-03

GOFIN podpowiada