Zatrudnienie pięćdziesięciolatka z korzyścią dla pracodawcy

praca

Poniedziałek, 9 listopada 2009 (13:18)

Pracodawcy przeprowadzający rekrutację często zwracają uwagę na wiek kandydata do zatrudnienia. Bywa, że przy wyborze konkretnej oferty preferują osoby młodsze, upatrując w ich przyjęciu większe korzyści dla zakładu pracy. Jednak to właśnie z zatrudnieniem starszych pracowników prawo pracy wiąże określone udogodnienia dla pracodawcy.

Mniej chorobowego do wypłaty

Przez pierwsze 33 dni chorobowej niezdolności do pracy, przypadającej w danym roku kalendarzowym, pracodawca jest zobowiązany wypłacać pracownikowi wynagrodzenie chorobowe. Obowiązek ten ulega jednak znacznemu złagodzeniu w przypadku zatrudnionego w wieku powyżej 50 lat. Jak stanowi art. 92 § 4 K.p., pracownikowi, który ukończył 50 lat przysługuje wynagrodzenie chorobowe za 14 dni choroby w ciągu roku kalendarzowego.

Reklama

UWAGA!

Wskazana regulacja dotyczy pracowników, którzy ukończyli 50. rok życia w poprzednim roku kalendarzowym bądź w latach wcześniejszych.

Przykład

Pracownik w dniu 5 sierpnia 2009 r. ukończył 50 lat. W okresie od 23 października do 8 listopada br. był niezdolny do pracy z powodu choroby i była to jego pierwsza absencja chorobowa w tym roku. Pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe za wszystkie (17) dni choroby. Z regulacji art. 92 § 4 K.p. pracodawca będzie mógł skorzystać dopiero w 2010 r.

Nie oznacza to, że starszy pracownik otrzyma świadczenie pieniężne tylko przez pierwsze 14 dni niezdolności do pracy z powodu choroby. Począwszy od 15. dnia zwolnienia, Zakład Ubezpieczeń Społecznych będzie mu wypłacał zasiłek chorobowy.

Prace interwencyjne pięćdziesięciolatków

Przepisy prawa pracy przewidują różne ulgi dla pracodawców, którzy zdecydują się zatrudnić bezrobotnych skierowanych przez Powiatowy Urząd Pracy. Tak jest m.in. w przypadku przyjęcia osób w ramach prac interwencyjnych, zwłaszcza jeżeli ukończyły one 50. rok życia. Tacy bezrobotni zaliczani są do znajdujących się w szczególnej sytuacji na rynku pracy. Ich zatrudnienie we wspomnianej formie wiąże się ze wzmożoną pomocą ze strony państwa. Zakres i warunki jej przyznania regulują:

ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz
rozporządzenie w sprawie organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne.

Wsparcie pracodawcy przejawia się głównie w refundacji wydatków poniesionych na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne od pięćdziesięcioletnich i starszych pracowników przyjętych w ramach prac interwencyjnych.

Bezrobotnych 50-latków (i starszych) starosta może ponadto skierować do odbycia stażu u pracodawcy przez okres nieprzekraczający 6 miesięcy. W okresie odbywania stażu bezrobotnemu przysługuje stypendium wypłacane przez starostę, który finansuje również składki od tego świadczenia.

Przez rok bez składki na FP i FGŚP

Ułatwienia dla pracodawców zatrudniających pracowników w wieku powyżej 50 lat dotyczą też opłacania składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Pracodawca nie ma obowiązku odprowadzania tych składek za pracownika, który ukończył 50. rok życia, jeżeli w okresie 30 dni przed zatrudnieniem pozostawał w ewidencji bezrobotnych Powiatowego Urzędu Pracy.

UWAGA!

Zwolnienie z opłacania składek na FP i FGŚP za pracowników, którzy ukończyli 50 lat, przysługuje pracodawcy przez okres 12 miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawarto umowę o pracę.

Zwolnienie to przewiduje art. 104b ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz z art. 9b ust. 1 ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. Z przepisów tych aktów prawnych wynika też, że w przypadku zatrudnienia:

kobiet, które ukończyły co najmniej 55 lat,
mężczyzn, którzy ukończyli co najmniej 60 lat

zwolnienie z opłacania składek na wspomniane fundusze jest bezterminowe.

Rodzaj świadczenia	Wysokość
refundacja poniesionych przez pracodawcę kosztów na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne - w przypadku zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych przez okres do 24 miesięcy	do 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia - w przypadku zatrudnienia bezrobotnego spełniającego warunki do uzyskania świadczenia przedemerytalnego, do 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia - w przypadku zatrudnienia bezrobotnego niespełniającego tych warunków.
refundacja poniesionych przez pracodawcę kosztów na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne - w przypadku zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych przez okres do 4 lat, jeżeli refundacja obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc zatrudnienia bezrobotnego	na warunkach jak wyżej
refundacja kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy	na warunkach jak wyżej

Podstawa prawna:

ustawa z dnia 20.04. 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. nr 69, poz. 415 ze zm.),
ustawa z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.),
ustawa z dnia 13.07. 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. nr 158, poz. 1121 ze zm.),
rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7.01.2009 r. w sprawie organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. nr 5, poz. 25).

autor: Agata Barczewska
Gazeta Podatkowa Nr 609 z dnia 2009-11-09