Od nowego roku zapłacimy wyższy podatek od nieruchomości

Kwestię podatku od nieruchomości reguluje ustawa z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z jej treścią opodatkowaniu tą formą daniny podlegają grunty, budynki lub ich części, budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej - przypomina Robert Tomaszewski z portalu www.dzialkanadmorzem.pl.

Do uiszczenia podatku od nieruchomości zobowiązane są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne (w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej), które są właścicielami lub posiadaczami samoistnymi nieruchomości albo obiektów budowlanych oraz użytkownikami wieczystymi gruntów.

Podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości stanowi kolejno:

• dla gruntów ich powierzchnia;
• dla budynków (lub ich części) ich powierzchnia użytkowa;
• dla budowli wartość, która określona została w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.

Warto mieć również na uwadze, że w ustawie znalazła się także przesłanka, zgodnie z którą powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50 procentach. Jeśli natomiast wspomniana wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnia taka z reguły powinna zostać pominięta - informuje Tomaszewski.

Maksymalne stawki podatku od nieruchomości, w porównaniu do tych obowiązujących w 2017 roku, nieznacznie wzrosły. Zgodnie z treścią obwieszczenia ministra finansów z dnia 28 lipca 2017 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2018 r. maksymalne stawki podatku od nieruchomości nie będą mogły przekroczyć kolejno:

• od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków - 0,91 zł od 1 m kw. powierzchni;
• od gruntów znajdujących się pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych - 4,63 zł od 1 ha powierzchni;
• od gruntów pozostałych, w tym tych zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego - 0,48 zł od 1 m kw. powierzchni;
• od gruntów niezabudowanych objętych obszarem rewitalizacji, o którym mowa w ustawie z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. poz. 1777), i położonych na terenach, dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, usługową albo zabudowę o przeznaczeniu mieszanym obejmującym wyłącznie te rodzaje zabudowy, jeżeli od dnia wejścia w życie tego planu w odniesieniu do tych gruntów upłynął okres 4 lat, a w tym czasie nie zakończono budowy zgodnie z przepisami prawa budowlanego - 3,04 zł od 1 m kw. powierzchni.

Z kolei maksymalne stawki podatku od nieruchomości od budynków lub ich części wyglądają następująco:

• dla budynków mieszkalnych - 0,77 zł od 1 m kw. powierzchni użytkowej;
• dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej - 23,10 zł od 1 m kw. powierzchni użytkowej;
• dla budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym - 10,80 zł od 1 m kw. powierzchni użytkowej;
• dla budynków związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń - 4,70 zł od 1 m kw. powierzchni użytkowej;
• dla pozostałych budynków, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego - 7,77 zł od 1 m kw. powierzchni użytkowej.

Rada gminy, w formie uchwały, wyznacza wysokość stawek podatków i opłat lokalnych dla nieruchomości znajdujących się w obrębie jej granic administracyjnych. Przy określaniu wysokości podatku nie mogą zostać przekroczone wymienione powyżej stawki zawarte w dyrektywie ministra finansów - podkreśla Tomaszewski.

Rada gminy posiada natomiast kompetencje, by zróżnicować wysokość stawek dla poszczególnych rodzajów nieruchomości znajdujących się w jej granicach administracyjnych. Oznacza to, że mogą zostać uwzględnione i w konsekwencji wpłynąć na wysokość podatku takie aspekty jak: lokalizacja, rodzaj prowadzonej działalności, rodzaj zabudowy, przeznaczenie lub też sposób wykorzystywania gruntu. Z kolei stawki dla budynków mogą być warunkowane m.in. ich stanem technicznym lub wiekiem.

Podatek od nieruchomości od osób fizycznych na dany rok podatkowy z reguły jest uiszczany w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego. Podatnik powinien uregulować należność w terminach: do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego. Zgodnie z 11a. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w przypadku gdy kwota podatku nie przekracza 100 zł, podatek jest płatny jednorazowo w terminie płatności pierwszej raty, czyli do 15 marca - przypomina Tomaszewski.

Warto także mieć na uwadze, że zgodnie z treścią wspomnianej ustawy, nie wszczyna się postępowania, a postępowanie wszczęte umarza się, jeżeli wysokość zobowiązania podatkowego na dany rok podatkowy nie przekraczałaby (określonych na dzień 1 stycznia roku podatkowego) najniższych kosztów doręczenia w obrocie krajowym przesyłki poleconej za potwierdzeniem odbioru przez operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529 oraz z 2015 r. poz. 1830). W takim przypadku decyzja umarzająca postępowanie podatkowe pozostawiana pozostaje w aktach sprawy, a organ jest nią związany od chwili wydania.