S&P ocenia krajowy sektor bankowy

Trwałe i silne tempo wzrostu gospodarczego obserwowane w Polsce przekłada się na wzmocnienie zdolności podmiotów reprezentujących sektor prywatny do zaciągania zobowiązań, co w opinii analityków S&P Global Ratings prowadzi do zmniejszenia ogólnego ryzyka kredytowego dla sektora bankowego.

Metodologia BICRA ma na celu dokonanie oceny mocnych i słabych stron szerokiego środowiska operacyjnego banków, poprzez ocenę cech gospodarczych oraz sektorowych z wykorzystaniem standardowych ram. Pozwala to na porównanie wszystkich ocenianych przez nas banków na poziomie globalnym.

Metodologia BICRA uwzględnia dwa elementy: "ryzyko ekonomiczne" oraz "ryzyko sektorowe".

Po zsumowaniu oceny punktowe są wykorzystywane do określenia bazowego Jednostkowego Profilu Kredytowego (SACP), który stanowi punkt wyjścia dla ustalenia profilu SACP banku.

Analiza BICRA opiera się na sześciu czynnikach, które prowadzą do ustalenia oceny punktowej ryzyka ekonomicznego oraz ryzyka sektorowego dla poszczególnych krajów, na podstawie których powstaje ogólna ocena punktowa BICRA dla kraju. Czynniki ocenione jako obarczone wysokim ryzykiem mają większą wagę przy ustalaniu oceny BICRA.

BICRA to ocena w skali od '1' do '10' obejmująca systemy bankowe obarczone najniższym ryzykiem (grupa 1) po te najbardziej zagrożone (grupa 10) w horyzoncie od dwóch do trzech lat.

Analiza BICRA uwzględnia wpływ nadzoru i regulacji systemu bankowego, czy tez ewentualne wsparcie rządowe, włączając istniejące wsparcie systemowe.

Wiarygodność kredytowa danego kraju i jego sektora bankowego są w naszej ocenie częściowo powiązane. Część czynników leżących u podstaw oceny ratingowej kraju ma znaczenie dla ustalania oceny BICRA.

Uzasadnienie oceny

Trwałe i silne tempo wzrostu gospodarczego obserwowane w Polsce przekłada się na wzmocnienie zdolności podmiotów reprezentujących sektor prywatny do zaciągania zobowiązań, co w naszej opinii prowadzi do zmniejszenia ogólnego ryzyka kredytowego dla sektora bankowego. Obecnie oceniamy, że polski sektor bankowy znajduje się na podobnym poziomie co sektory bankowe w Hiszpanii, Słowenii, Estonii oraz Irlandii.

Zgodnie z metodologią oceny ryzyka krajowego sektora bankowego (BICRA), obecnie S&P Global Ratings klasyfikuje polski sektor bankowy w grupie '4', co stanowi poprawę w stosunku do wcześniejszej oceny znajdującej się na poziomie '5'. Zrewidowana została także tzw. kotwica, która jest podstawą naszej analizy ratingowej banków, z poziomu 'bbb-' do 'bbb'.

Przewidujemy, że polska gospodarka będzie kontynuowała wzrost w tempie ok. 3%-4% rocznie w okresie następnych dwóch lat, zwiększając poziom PKB per capita do ponad 16,000 USD do końca 2021 roku.

W naszej ocenie, poprawa poziomu dochodu rozporządzalnego w połączeniu z zadłużeniem sektora prywatnego utrzymującym się na bezpiecznym poziomie, przełoży się na poprawę wiarygodności kredytowej sektora prywatnego, co jest czynnikiem pozytywnym dla banków. Wskaźnik zadłużenia sektora prywatnego, uwzględniający zarówno zadłużenie gospodarstw domowych, jak i przedsiębiorstw, do PKB, wyniósł w grudniu 2018 roku 78% (wyłączając transakcje dłużne realizowane w obrębie tego samego sektora). Przyjmujemy, że w latach 2019-2020 pozostanie on na relatywnie niezmienionym poziomie. Poziom zadłużenia gospodarstw domowych na koniec 2018 roku wyniósł ok. 35% PKB, co było wynikiem znacząco niższym od średniej dla krajów strefy euro, który w tym samym okresie ukształtował się na poziomie 60%.

Obserwujemy jednak umiarkowaną presję, mogąca powodować wzrost nierówności gospodarczych, która związana jest z szybkim wzrostem cen na rynku nieruchomości. Wzrost cen nieruchomości w ujęciu realnym przyśpieszył w latach 2017-2018 do ok. 6%-7%, głównie ze względu na ograniczenia po stronie podaży.

W ciągu następnych dwóch lat nie przewidujemy dalszego przyspieszenia wzrostu cen, jednak zauważamy, że tempo to związane jest także z polityką dotycząca stóp procentowych.

Nie zaobserwowaliśmy negatywnego wpływu Skarbu Państwa, który kontroluje znaczącą część banków, na sytuację sektora. Jednocześnie, kluczowe organy nadzoru, takie jak Komisja Nadzoru Finansowego oraz Bankowy Fundusz Gwarancyjny, który w polskim systemie jest także organem ds. restrukturyzacji, w przeciwieństwie do banku centralnego, pozostają pod potencjalnym wpływem rządu.

Ponadto strategie banków kontrolowanych przez państwo mogą ulegać zmianom w zależności od etapu cyklu ekonomicznego lub politycznego. Dla przykładu, możemy zaobserwować pewne zakłócenia dynamiki konkurencyjności w obszarze udzielania kredytów lub kształtowania polityki cenowej.

Prawdopodobieństwo nieprzygotowanych i radykalnych konwersji kredytów denominowanych we frankach szwajcarskich po kursach historycznych, które mogą stanowić obciążenie dla sektora bankowego, z powodu znaczącego wzrostu dodatkowych kosztów, zagrażając jego stabilności, w ciągu ostatnich trzech lat znacząco się zmniejszyło. Jednakże taka ewentualność może powrócić wraz ze zbliżającym się terminem wyborów parlamentarnych zaplanowanych na jesień 2019 roku.