Test strefy: 1891-1899 pkt

​Ostatnie sesje upływają pod znakiem relatywnie silnego wzrostu presji popytowej, co jest wyraźnym odstępstwem od spadkowej tendencji rynkowej dominującej w ujęciu średnioterminowym. W opracowaniach zwracałem głównie uwagę na dwa węzły cenowe Fibonacciego: 1714-1728 pkt (wsparcie) i 1820-1834 pkt (pierwsza, licząca się zapora podażowa).

Ostatecznie punkt zwrotny ukształtował się w rejonie bardzo charakterystycznej zapory popytowej: 1714-1728 pkt. Wskazaniem sugerującym z kolei możliwość rozwinięcia się ruchu odreagowującego była udana próba ataku na wymieniony wcześniej opór techniczny (to już nawiązanie do wczorajszej odsłony).

W następstwie tej okoliczności seria marcowa weszła w stosunkowo silną fazę wzrostów, co ponownie zaczęło wyróżniać nas pozytywnie w odniesieniu do rynków bazowych. W konsekwencji kontrakty dotarły do klastra podażowego: 1891-1899 pkt, gdzie za główny element konstrukcyjny można uznać projekcję symetryczną, obrazującą równość bieżącego ruchu odreagowującego w relacji do odcinka wzrostowego, zaznaczonego linią w kolorze szarym.

Podsumowując, w rejonie średnioterminowego wsparcia fibo: 1714-1728 pkt kupujący zdołali powstrzymać coraz silniej rozwijający się ruch spadkowy, po czym właśnie w okolicy eksponowanego węzła doszło do wyraźnego przesilenia. Obrazem zwiększającej się stopniowo presji popytowej było z kolei udane wybicie oporu: 1820-1834 pkt, co z punktu widzenia techniki stało się bodźcem zachęcającym kapitał stojący z boku do zaangażowania się w nieco bardziej ofensywny handel.

Obecnie strefa: 1820-1834 pkt powinna zacząć pełnić rolę lokalnego wsparcia technicznego i odnosząc się do oceny aktualnej sytuacji technicznej wykresu wydaje się, że analizowany zakres określa miejsce dla dopuszczalnego ruchu kontrującego. W tym kontekście wybicie w/w zakresu mogłoby dla odmiany stać się czynnikiem wzmacniającym odwetowe działania podejmowane przez sprzedających.

Z kolei sygnałem korespondującym z kierunkiem dominującej od poniedziałku tendencji rynkowej byłoby przełamanie istotnego jak się wczoraj okazało oporu fibo: 1891-1899 pkt. Tego typu sekwencję zdarzeń należałoby uznać jako bardzo wymowny sygnał techniczny, ugruntowujący przewagę byków w ujęciu intradayowym i zapowiadający test średnioterminowej zapory podażowej fibo: 1985-1989 pkt (wcześniej powinniśmy także zwrócić uwagę na pułap cenowy 1950 pkt, w rejonie którego aktywność podaży również może być większa).

Paweł Danielewicz