Polska odda miliony dolarów
Do końca roku rząd chce oddać sprawiedliwość potomkom Polaków, którzy stracili majątki w wyniku wojny i w okresie stalinizmu. Ustawa reprywatyzacyjna przekaże im nie mniej niż 20 proc. wartości utraconej nieruchomości - dowiaduje się "Dziennik".
Okazją do ogłoszenia planów rządu będzie wizyta premiera Donalda Tuska w Izraelu 8 kwietnia. Polscy obywatele żydowskiego pochodzenia stanowili bowiem około jednej piątej wszystkich osób pozbawionych własności.
- Musimy szybko zamknąć tę sprawę z uwagi na sprawiedliwość dziejową, ale także względy ekonomiczne, bo osoby występujące bezpośrednio z pozwami do polskich sądów otrzymują 100 proc. swojej własności - powiedziała we wtorek polska ambasador w Izraelu Agnieszka Magdziak-Miszewska dziennikowi "Jerusalem Post".
Rząd ma też jednak inny powód do pośpiechu. Jak zimny prysznic podziałał na niego przypadek Tadeusza Kossa, który po 14 latach procesów sądowych niedawno odzyskał działkę na placu Defilad w Warszawie wartą miliony dolarów.
Wiceminister skarbu Hubert Łaszkiewicz, nie chce na razie mówić o tym, jaką część wartości majątku zwróci państwo. - Wszystko powinno być jasne pod koniec kwietnia. Wtedy skończymy prace nad oszacowaniem wartości utraconych majątków i możliwości ich zrekompensowania przez Skarb Państwa - mówi "Dziennikowi". Jego zdaniem, rozważane są dwie koncepcje: zwrot nieruchomości w naturze lub przekazanie wszystkim rekompensat.
Źródła dyplomatyczne zapewniają jednak: rekompensata mniejsza niż 20 proc. nie wchodzi w grę, bo wówczas ustawa nie zostałaby uznana za akt dziejowej sprawiedliwości. Wykluczony jest jednak też zwrot aż połowy majątku, jak to przewidywała ustawa zawetowana w 2001 r. przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.
KOMENTARZ
Nie udało się zbudować gospodarki rynkowej na gruzach II wojny światowej - ludzie ograbieni przez faszystów i później komunistów muszą wreszcie dostać rekompensaty. Kraju nie stać na zwrot całości nieruchomości w naturze, często jest to fizycznie niemożliwe. Ale załatwić tę sprawę trzeba z dwóch powodów - sprawiedliwości dziejowej dla okradzionych obywateli i ich spadkobierców oraz sprawności przyszłego obrotu gospodarczego. Kiedyś trzeba naprawić błędy przeszłości i przestać być ostatnim europejskim krajem, gdzie zamiatano sprawę pod dywan.
Krzysztof Mrówka, Interia.pl
