Prezydenci nad ropociągiem
W marcu przyszłego roku zapadnie decyzja, czy Polska będzie sprowadzać ropę z Ukrainy. Jednak już teraz Leonid Kuczma przekonywał prezydenta Kwaśniewskiego o tym, że eksport ukraińskiej ropy uniezależni Polskę od Rosji.
W marcu 2001 r. zakończy prace międzyrządowa komisja badająca, czy eksport ukraińskiej ropy jest opłacalny. Tymczasem już dziś Leonid Kuczma przekonywał prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, że dostawy ropy z Ukrainy uniezależniłyby Polskę od Rosji. Obaj prezydenci przyglądali się budowie terminalu naftowego w Odessie. Prace przy rurociągu przebiegają szybko. Do tej pory zbudowano trzecią jego część. Jednak Ukraińcy zapowiadają, że już w drugiej połowie przyszłego roku, będą gotowi do przesyłania rurociągiem ropy. By trafiła ona na zachód trzeba wybudować polski odcinek rury. Ale nasi biznesmeni wcale nie są chętni, by wyłożyć na to 800 mln USD. Mówią, że nie wiedzą, ile ropy może w ten sposób trafić do Polski. Przekonują także, że mają instalacje do czyszczenia ropy płynącej z Rosji. A więc za budową ropociągu nie przemawiają względy ekonomiczne, ale interes polityczny. Dzięki rurze Polska mogłaby połączyć Ukrainę ze strukturami europejskimi.
Warszawa otrzymała od Kijowa propozycję uczestnictwa w dokończeniu naftociągu Odessa-Brody-Gdańsk w zamian za spory udział w zyskach z inwestycji. Entuzjazm Polaków podgrzewał Waszyngton, który od dawna próbował organizować alternatywne dostawy surowców energetycznych do Europy bez udziału Rosji. Stany Zjednoczone chciały ograniczyć w ten sposób jej wpływy we wschodniej i centralnej Europie.
