Rozwód z powodu niezgodności

Małżonek poniekąd przyznaje mi rację, dlatego całkiem możliwe, że miałby być to rozwód za porozumieniem stron. Doszły mnie słuchy o istnieniu w Polsce przepisu, który mówi o tym, że rozwiązanie małżeństwa w pierwszym roku jest bezproblemowe i szybkie w terminie oraz status mój jak i męża po rozwodzie będzie nadal jako - nigdy nie żonaty / zamężna.

Proszę uprzejmie o informację jak to funkcjonuje, jakie dokumenty i gdzie należy złożyć, jak wygląda taki pozew o rozwód oraz jakie są to koszty jak również opcję: 1).rozwód za porozumieniem stron 2).rozwód w przypadku, gdy tylko jedna strona chce Jakie podaje się powody?

Opisany przez Panią przypadek, gdy następuje rozwiązanie małżeństwa, ze wszelkimi konsekwencjami przywrócenia stanu sprzed jego zawarcia, dotyczy unieważnienia małżeństwa, a nie rozwodu. Unieważnienie takie może nastąpić jedynie w szczególnych sytuacjach określonych przez prawo, jak np. choroba psychiczna, bigamia, wady oświadczenia woli. Wówczas istotnie po orzeczeniu sądu, małżeństwo uważa się za nigdy nie zawarte. W Pani przypadku możemy mówić jedynie o rozwodzie. Orzeczenie przez sąd rozwodu powoduje w świetle prawa ustanie formalne małżeństwa. I jest ono możliwe przy spełnieniu kumulatywnie (łącznie) dwóch pozytywnych przesłanek rozwodowych w postaci rozkładu pożycia małżeńskiego, które musi być zupełne i trwałe. Rozkład pożycia małżeńskiego występuje wówczas, gdy występuje brak więzi duchowej, fizycznej i gospodarczej pomiędzy małżonkami. Natomiast rozkład jest zupełny, gdy nie istnieje między małżonkami żadna więź duchowa, fizyczna ani gospodarcza, a więc gdy małżeństwo całkowicie przestaje funkcjonować.

Rozkład trwały występuje, gdy dokonując oceny funkcjonowania małżeństwa, opartej na doświadczeniu życiowym, dochodzimy do wniosku, że w określonych okolicznościach występujących w tej sprawie, nie ma możliwości powrotu małżonków do wspólnego pożycia. Przesłanką konieczną nie jest w tym przypadku upływ czasu. Okoliczności w sprawie, mogą potwierdzać przypuszczenie, że pomimo braku długiego okresu rozkładu małżeństwa, nie ma możliwości na ponowne nawiązanie więzi między małżonkami. Ocena nastąpienia rozkładu pożycia małżeńskiego jest w praktyce dość trudna. Przyjmuje się za okoliczności potwierdzające tą okoliczność takie zdarzenia jak: 1. Zdrada czyli niedochowanie wierności małżeńskiej. 2. Alkoholizm i narkomania czyli nadużywanie alkoholu lub narkotyków. 3. Naganny stosunek do członków rodziny (współmałżonka, dzieci), który przybiera często formę znęcania się psychicznego lub fizycznego nad członkami rodziny. 4. Niezgodność charakterów. Oczywiście istnieją jeszcze inne oprócz wymienionych przesłanki rozkładu pożycia małżeńskiego, w każdym przypadku ocena okoliczności należy do sądu, który po zbadaniu wszelkich okoliczności sprawy orzeka o rozwiązaniu małżeństwa. W Pani przypadku zapewnie można powołać się na przesłankę rozwodową jaką jest niezgodność charakterów, zresztą jest to chyba najczęstszą podstawą na jaką powołują się małżonkowie składając pozwy rozwodowe. Pojęcie to jest dość nieprecyzyjne i dość trudno sprecyzować okoliczności, które mogą wskazywać na taką przesłankę rozpadu małżeństwa (Pojęcie różnicy charakterów jest bardzo ogólne. Bez dokładniejszego sprecyzowania na czym polega, jak się na zewnątrz przejawia i jaki wywiera wpływ na pożycie małżeńskie, brak podstaw do oceny, czy różnica charakterów stała się przyczyną rozkładu - orzeczenie SN z dnia 15.01.1952 roku, sygn. C 502/51 NP. 1953, nr 5, s. 82). Małżonkowie wskazując na niezgodność charakterów wskazują na różne podejście do życia, cele stawiane sobie oraz współmałżonkowi a także różnice w wykształceniu, światopoglądzie, np. różnice religijne, czy też różnice w wieku, które powodują różne spojrzenie na te same sprawy (Szczególnie duża różnica wieku między małżonkami, zwłaszcza, jeżeli znacznie starsza jest kobieta, może doprowadzić do rozkładu pożycia. O tym, czy znaczna różnica wieku powinna być uznana za ważny powód rozkładu pożycia w świetle zasad moralności, decydują okoliczności konkretnego przypadku jak np. warunki, w jakich doszło do zawarcia związku małżeńskiego, czas trwania pożycia stron do chwili powstania rozkładu, przebieg tego pożycia, istnienie bądź nieistnienie dzieci z tego małżeństwa - orzeczenie SN z dnia 16.03.1956 roku, sygn. IV CR 127/55, OSN 1956/4, poz. 112).

Orzeczenie rozwodu wiąże się z koniecznością złożenia powództwa o rozwód. Może ono zostać złożone wraz z wnioskiem o orzeczenie winy małżonka lub bez orzekania o winie. W przypadku braku wspólnych małoletnich dzieci (sąd zawsze orzekając rozwód bierze pod uwagę dobro małoletnich wspólnych dzieci, co stanowi także przesłankę negatywną orzeczenia rozwodu), i zgodnego wniosku o rozwód bez orzekania o winie, postępowanie sądowe jest dość proste, nie mniej jednak sąd musi uznać, że zaistniały przesłanki rozwodowe, o których była mowa powyżej. Do powództwa należy dołączyć odpis aktu małżeństwa nie starszy niż 6 miesięcy (oraz akty urodzenia wspólnych małoletnich dzieci jeżeli małżonkowie takie posiadają), a także inne dokumenty, które potwierdzają fakty przytoczone w pozwie rozwodowym. Powództwo podlega opłacie sądowej w kwocie 600 zł, którą należy uiścić na rachunek sadu a potwierdzenie załączyć do powództwa. Pozew należy złożyć w sądzie w dwóch egzemplarzach. Sprawa sądowa toczy się zawsze przed sądem okręgowym w I instancji, i w zależności od okoliczności może trwać od kilku miesięcy nawet do kilku lat. A jeżeli sąd uzna, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające istnienie przesłanek rozwodowych, może oddalić powództwo o rozwód.