W sprawie utworzenia APEiIZ

Ustawa z 1 marca 2002 roku o zmianach w organizacji i 

funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i 

jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw

przesądziła o połączeniu dwóch dotychczas istniejących podmiotów,

działających w zakresie promocji Polski - Państwowej Agencji

Inwestycji Zagranicznych SA i Polskiej Agencji Informacyjnej SA.

Utworzona w ten sposób Polska Agencja Promocji Eksportu i 

Inwestycji Zagranicznych "Pro Polonia" będzie wyspecjalizowaną

instytucją odpowiedzialną za promocję Polski za granicą.

Działalność jednej instytucji wpłynie na zwiększenie efektywności

środków budżetowych przeznaczanych na promocję, poprzez ich

koncentrację w jednym podmiocie.

W profil działania Agencji będą włączone następujące obszary:

- promocja wizerunku kraju na arenie międzynarodowej,

- promocja napływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych do

Polski,

- promocja polskich inwestycji za granicą.

Istotne jest, że te dziedziny mają być wspomagane analizami i 

badaniami oraz portalem gospodarczym, w którym będą gromadzone

informacje dla potencjalnych inwestorów zagranicznych,

zainteresowanych działalnością w naszym kraju.

Agencja będzie bezpośrednio wspierać politykę gospodarczą państwa

i politykę strukturalną w odniesieniu do rozwoju sektorów

związanych z rynkami międzynarodowymi. Znaczenie tego aspektu

wzrośnie po akcesji Polski do Unii Europejskiej, gdy Polska

przekaże instytucjom wspólnotowym swoje prerogatywy w dziedzinie

traktatowych stosunków handlowych, zachowując autonomię w zakresie

obrotu międzynarodowego.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o świadczeniach

odszkodowawczych, przysługujących w razie wypadków i chorób

pozostających w związku ze służbą wojskową.

Ze względu na zmiany społeczno-gospodarcze w ostatnich latach i 

restrukturyzację Sił Zbrojnych, ustawa z 16 grudnia 1972 roku

zdezaktualizowała się. W związku z tym przygotowano nowy projekt

ustawy. Jednocześnie niezbędne stało się dostosowanie jej

zasadniczych postanowień (z uwzględnieniem specyfiki służby

wojskowej) do rozwiązań zawartych w ustawie o ubezpieczeniu

społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

W nowym projekcie ustawy m.in.:

1) rozróżnia się stały i długotrwały uszczerbek na zdrowiu

(dotychczas podstawą do odszkodowania był wyłącznie trwały

uszczerbek na zdrowiu);

2) w ślad za przepisami dotyczącymi pracowników przyjęto, że

przyznanie odszkodowania uzasadnia charakter doznanego uszczerbku

na zdrowiu, w tym co najmniej jego długotrwałość;

3) odmiennie od dotychczasowych uregulowań, w odniesieniu do

żołnierzy przyjęto jednorazowe odszkodowanie za 1 proc. uszczerbku

na zdrowiu na zasadach przewidzianych dla pracowników w ww.

przepisach o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy

i chorób zawodowych;

4) założono, że jednorazowe odszkodowanie w przypadku śmierci

żołnierza będzie przysługiwać uprawnionym członkom jego rodziny

(analogicznie jak w przepisach dotyczących członków rodziny

pracownika);

5) przewidziano, że w związku ze służbą wojskową za utracone,

całkowicie zniszczone lub uszkodzone przedmioty osobistego użytku

żołnierzowi będzie przysługiwało odszkodowanie również wtedy, gdy

nie doznał on żadnych obrażeń w trakcie nieszczęśliwego wypadku

(takiej możliwości nie stwarzały dotychczasowe przepisy);

6) w przeciwieństwie do dotychczasowej ustawy w projekcie

jednoznacznie przesądzono, że prawo do ustalania odszkodowania i 

jego wysokości będzie przysługiwało przede wszystkim szefom

wojewódzkich sztabów wojskowych, a w sytuacjach szczególnych (gdy

nieszczęśliwemu wypadkowi ulegnie wyższy przełożony wojskowy) -

również ministrowi obrony narodowej.