Zwrotna i bezzwrotna pomoc na cele mieszkaniowe

Pracodawca, jeśli tworzy zfśs, może pomóc w choćby częściowym ich rozwiązaniu, przeznaczając środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na ten cel. Pamiętać jednak należy, że tylko tzw. sfera budżetowa ma zagwarantowane tworzenie zfśs. Pozostali pracodawcy, a więc prowadzący samodzielną gospodarkę finansową, mogą zmniejszyć środki przeznaczone na działalność socjalną aż do rezygnacji z tworzenia funduszu świadczeń socjalnych włącznie - w drodze stosownej zmiany prawa zakładowego. Wszyscy natomiast pracodawcy tworzący fundusz mogą także nie przeznaczać środków funduszu na cele mieszkaniowe, jeśli w uzgodnieniu z ustawowymi przedstawicielami załogi (ze związkami zawodowymi lub z reprezentantem załogi) zdecydują tak podzielić fundusz w regulaminie zfśs, aby udzielać pomocy jedynie np. na cele organizacji wypoczynku lub materialnej pomocy w formie finansowej lub rzeczowej (tzw. zapomóg).

Jak wynika z definicji działalności socjalnej, określonej w art. 2 pkt 1 ustawy z 4.3.1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.), zwrotna lub bezzwrotna pomoc na cele mieszkaniowe jest udzielana na warunkach określonych w umowie zawieranej między pracodawcą a pracownikiem.

Działalność socjalna pracodawców, finansowana z zfśs, obejmuje m.in. udzielanie zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy finansowej na cele mieszkaniowe, przy czym przepisy nie precyzują rodzajów wydatków mieszkaniowych, jakie mogą być pokrywane z tego funduszu. Oznacza to, że decyzje w sprawie szczegółowych zasad przeznaczania funduszu na cele mieszkaniowe podejmowane są na poziomie zakładu pracy i znajdują wyraz w odrębnych dla każdego pracodawcy unormowaniach wprowadzanych do regulaminu gospodarowania zfśs, którego treść jest uzgadniana z załogą, reprezentowaną przez zakładowe organizacje związkowe, gdy one nie działają - przez przedstawiciela załogi. Wobec braku ustawowego sprecyzowania celów mieszkaniowych, które podlegają finansowaniu z zfśs należałoby przyjąć, że z tego funduszu można udzielać pomocy: w pozyskaniu mieszkania, w utrzymaniu posiadanego już mieszkania albo w realizacji obu tych potrzeb. Należy również wyjaśnić, iż z zfśs udziela się pomocy w formie pożyczki (zwrotnej) wyłącznie na cele mieszkaniowe. Nie pożycza się z tego funduszu na inne cele, np. zdrowotne, zakupowe, itp.

Osoby uprawnione do korzystania z pomocy socjalnej na cele mieszkaniowe

Co do zasady określonej w art. 2 pkt 5 ustawy o zfśs, do osób uprawnionych do korzystania z funduszu, a więc także do ubiegania się o zwrotną lub bezzwrotną pomoc na cele mieszkaniowe, zalicza się pracowników i ich rodziny, byłych pracowników - emerytów i rencistów i ich rodziny a także inne osoby, którym pracodawca przyznał prawo do korzystania z funduszu w regulaminie (np. członkowie rodzin zmarłych pracowników i zmarłych emerytów, byli pracownicy pobierający świadczenia przedemerytalne). Ze względu na to, że pomoc mieszkaniowa z zfśs jest udzielana na realizację potrzeb mieszkaniowych pracownika i jego rodziny, byłego pracownika - emeryta i rencisty i jego rodziny, o pożyczkę lub zapomogę mieszkaniową ubiegają się nie całe rodziny, ale pracownik bądź emeryt podmiotowo związany z pracodawcą bądź byłym pracodawcą, Prawo do korzystania z pomocy mieszkaniowej przysługuje każdemu pracownikowi w rozumieniu art. 2 KP, bez względu na rodzaj umowy o pracę (terminowe - na okres próbny, na czas określony, na czas wykonania określonej pracy, na zastępstwo i bezterminowe - na czas nieokreślony). Uprawnieniem tym objęci są także pracownicy na urlopach wychowawczych. Prawa do korzystania z zfśs nie należy także ograniczać, wprowadzając do regulaminu poza socjalne kryteria przyznawania pomocy mieszkaniowej - np. wymóg zakładowego stażu pracy, tj. okresu pozostawania w zatrudnieniu u danego pracodawcy przez określony czas.

Pamiętać także należy, że prawo do korzystania z każdej pomocy socjalnej, w tym i z pomocy mieszkaniowej, nie jest tożsame z gwarancją jej przyznania. Pomoc z funduszu, niezależnie od jej rodzaju i formy, nie ma bowiem charakteru należności (roszczenia) ze stosunku pracy.

Zasady wyboru celów mieszkaniowych finansowanych z zfśs

Tak jak w przypadku innych rodzajów działalności socjalnej, wybór celów mieszkaniowych, w realizacji których może pomóc pracodawca z zfśs, powinien być dostosowany do :

-wysokości środków zfśs przeznaczonych na cele mieszkaniowe,

-preferencji i potrzeb mieszkaniowych osób uprawnionych,

-sytuacji dochodowej, rodzinnej i mieszkaniowej osób uprawnionych,

-liczby potencjalnych adresatów pomocy mieszkaniowej.

Zakres unormowań regulaminowych dotyczących pomocy mieszkaniowej

Część regulaminu zfśs, która normuje zasady przeznaczania środków funduszu na cele mieszkaniowe i warunki jakie muszą spełnić osoby uprawnione aby otrzymać pomoc, powinna uwzględniać ww. uwarunkowania. Aby pomoc z funduszu na cele mieszkaniowe była efektywna, pracodawca przystępując do opracowania regulaminu funduszu w części dotyczącej pomocy na cele mieszkaniowe, powinien posiadać przynajmniej podstawowe informacje na temat aktualnej sytuacji socjalnej i mieszkaniowej załogi oraz byłych pracowników - emerytów i rencistów, poznać ich najpilniejsze potrzeby oraz preferencje socjalne (w tym mieszkaniowe) i dopiero wówczas próbować dostosować możliwości finansowe funduszu do aktualnych potrzeb osób uprawnionych. W "mieszkaniowej" części regulaminu powinny znaleźć się więc postanowienia dotyczące w szczególności:

-celów mieszkaniowych realizowanych z zfśs u danego pracodawcy w formie bezzwrotnej i zwrotnej,

-zasad i trybu ubiegania się o pomoc mieszkaniową,

-zasad i trybu rozpatrywania wniosków o pomoc mieszkaniową (zarówno w formie pożyczki jak i pomocy bezzwrotnej),

-warunków przyznawania zwrotnej pomocy mieszkaniowej (rodzaje, wysokość pożyczek i częstotliwość ich przyznawania: na jeden cel i na różne cele mieszkaniowe problem oprocentowania i wysokość ewentualnych odsetek od pożyczek mieszkaniowych, sposób zabezpieczenia spłaty pożyczek, tryb ściągania zadłużenia w przypadku nie spłacania pożyczek, zmiany miejsca zamieszkania lub niewypłacalności pożyczkobiorcy, zasady umarzania części lub całości udzielonej pożyczki, warunki zawieszania spłaty pożyczki, okoliczności powodujące natychmiastową wymagalność zwrotu (spłaty) udzielonej pożyczki lub pomocy bezzwrotnej, zasady dokumentowania wniosków o pożyczki dużej wartości, maksymalną i minimalną wysokość pomocy na cele mieszkaniowe, zasady udzielania pożyczek mieszkaniowych na ten sam cel dla współmałżonków zatrudnionych u tego samego pracodawcy, itp.)

-treści wzorów dokumentów (wniosków, podań), na podstawie których osoba uprawniona ubiega się o zwrotną lub bezzwrotną pomoc mieszkaniową (wymienione dokumenty mają charakter zakładowego prawa socjalnego i dlatego powinny być oznaczane jako kolejne załączniki do regulaminu zfśs).

Wniosek o udzielenie pożyczki

Wymóg złożenia wniosku o przyznanie zwrotnej (pożyczki) lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe wynika z uznaniowego charakteru wszystkich świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Taka bowiem pomoc nie przysługuje "z mocy prawa" i nie jest przyznawana "z urzędu". Zgodnie z przepisami art. 8 ust. 2 w związku z art. 2 pkt 1 ustawy z 4.3.1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, ze zm.), szczegółowe zasady i warunki przyznawania usług i świadczeń finansowanych z tego funduszu oraz zasady przeznaczania środków funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie uzgodnionym ze związkami zawodowymi, a gdy one nie działają - z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów. Wniosek o przyznanie pomocy mieszkaniowej jest więc dokumentem stanowiącym element zakładowej procedury przyznawania świadczeń socjalnych, opracowywanym samodzielnie przez każdego pracodawcę na potrzeby prowadzonej działalności socjalnej. Działalność ta powinna być prowadzona w sposób efektywny i celowy, co oznacza, że ustalenie w regulaminie także wzorów dokumentów, na podstawie których uprawnione osoby będą ubiegać się o pomoc mieszkaniową jest niezbędne.

Wniosek (podanie) o udzielenie pomocy w formie zwrotnej (pożyczki) i bezzwrotnej (mieszkaniowej zapomogi) na cele mieszkaniowe powinien zawierać :

-dane identyfikacyjne (imię, nazwisko, telefon, adres zamieszkania i dodatkowo (dla ułatwienia) miejsce zatrudnienia w strukturze organizacyjnej pracodawcy) osoby ubiegającej się o zwrotną pomoc mieszkaniową,

-adresata wniosku - zwykle jest to osoba lub organ zarządzający podmiotem w imieniu pracodawcy w rozumieniu art. 3 KP, tj. prezes zarządu, dyrektor, kierownik i osoby przez nich upoważnione z uwzględnieniem specyfiki struktury organizacyjnej pracodawcy (dyrektor, kierownik działu, departamentu, wydziału, biura kadr), które administrują funduszem, czyli są odpowiedzialne za prawidłowe funkcjonowanie zfśs oraz zapewnienie prawnej, kadrowej i organizacyjnej jego obsługi; spotykane w praktyce zakładowej wzory wniosków, w których jako adresata wskazuje się tzw. komisje socjalne, budzi wątpliwości natury prawnej. Są to bowiem w większości przypadków poza ustawowe ciała. W zależności od ich składu zajmują się one raczej jedynie weryfikacją, rozpatrzeniem i zaopiniowaniem wniosków o pomoc socjalną, w tym mieszkaniową,

-wskazanie celu mieszkaniowego będącego przedmiotem wniosku i pożyczki (wniosek mógłby wyliczać wszystkie cele mieszkaniowe objęte pożyczką i określone w części mieszkaniowej regulaminu zfśs, z koniecznością wskazania (np. w formie podkreślenia) celu, o który wnosi zainteresowany pracownik lub emeryt, ubiegający się o pomoc socjalną,

-sposób udokumentowania sytuacji i potrzeb mieszkaniowych, obejmujący rodzaje dokumentów (np. załączników do wniosku) wymaganych do potwierdzenia tych potrzeb i spełnienia warunków do zakwalifikowania do przyznania pomocy mieszkaniowej; chodzi tutaj np. o dokumenty potwierdzające prawo (własność, dzierżawa) do lokalu mieszkalnego, działki budowlanej, domu jednorodzinnego lub faktu zamieszkiwania w tych obiektach na podstawie umowy najmu, przydziału, umowy użyczenia, notarialna umowa kupna (w tym przedwstępna) mieszkania lub domu od dewelopera, spółdzielni mieszkaniowej, osoby fizycznej na rynku pierwotnym lub wtórnym, pozwolenie na budowę, kosztorys budowy domu, umowa o budowę domu, ), w przypadku ubiegania się o pożyczkę,

-udokumentowanie bieżącej sytuacji mieszkaniowej oraz sytuacji materialnej (dochodowej), przy czym niezbędnym jest wykazanie dochodu na osobę w rodzinie, a nie tylko zarobków pracownika,

-ewentualna informacja o wysokości wkładu własnego na realizację celu mieszkaniowego, będącego przedmiotem wniosku o pomoc socjalną z zfśs,

-opinia zakładowych służb kadrowych i finansowych o spełnieniu przez osobę ubiegającą się o pomoc mieszkaniową warunków wymaganych przy przyznaniu tej pomocy,

-decyzja pracodawcy o przyznaniu bądź odmowie przyznania świadczenia, w przypadku decyzji odmownej, jej uzasadnienie powinno mieć formę pisemną.

Ustawa o zfśs nie określa wymaganego terminu złożenia wniosku o pożyczkę. Jest to domena regulacji zakładowych. W celu otrzymania pożyczki pracownik powinien jednak odpowiednio wcześnie złożyć wniosek (zapotrzebowanie), tak aby pracodawca (jego właściwe służby) mógł zapoznać się z jego treścią i dokumentami uzasadniającymi przyznanie pożyczki, ustalić stan funduszu na ten cel i wreszcie przygotować wypłatę. W praktyce przyjmuje się co najmniej miesięczny termin, jednak zależy to od wewnętrznych ustaleń.

Adresatem wniosku o udzielenie pożyczki jest pracodawca, a nie np. komisja socjalna, jak to się niekiedy stosuje. Funduszem administruje pracodawca, on więc organizuje i odpowiada za jego obsługę prawno - organizacyjną (art. 10 ustawy o zfśs). Będzie on przyjmował i podejmował decyzje w sprawie przyznania świadczenia. Jest on także stroną umowy pożyczki zawieranej z konkretnym pracownikiem lub emerytem (pożyczkobiorcami). Pracodawca arbitralnie nie będzie jednak sam decydować o przyznaniu pożyczki ze względu na obowiązek uzgadniania tych decyzji ze związkami zawodowymi, jeśli działają one u pracodawcy.

Zapotrzebowanie na pożyczkę powinno być więc adresowane do pracodawcy. Jeśli jest on jednostką organizacyjną, to w jej imieniu zwykle działa osoba lub organ (np. prezes zarządu) lub osoby upoważnione do reprezentowania pracodawcy w tym zakresie, z uwzględnieniem specyfiki struktury organizacyjnej pracodawcy (dyrektor, kierownik departamentu, biura kadr itp.).

W praktyce zakładowej funkcjonują różnego rodzaju ciała kolektywne - tzw. komisje socjalne, będące uzgodnioną z pracodawcą formą współpracy np. ze związkami zawodowymi. Zajmują się one jednak głównie weryfikacją i opiniowaniem wniosków o świadczenia socjalne, w tym o pomoc mieszkaniową. Ponieważ jednak to pracodawca odpowiada za fundusz, formalnie komisje te nie powinny być adresatem wniosków o pożyczkę.

Oprocentowanie pożyczki

Problem nieodpłatności albo oprocentowania pożyczek mieszkaniowych nie jest rozstrzygnięty przez przepisy ustawy o zfśs. O tym więc, czy pożyczki mieszkaniowe będą oprocentowane i w jakiej wysokości będą pobierane odsetki - decydują zapisy regulaminowe. Ustawowego wymogu oprocentowania zwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe nie ma i w związku z tym, jest to przedmiot regulacji na poziomie zakładu. Trzeba pamiętać, że zgodnie z ustawową definicją działalności socjalnej świadczenia finansowane z funduszu świadczeń socjalnych, w tym na cele mieszkaniowe, mają, co do zasady, charakter pomocy socjalnej. W związku z tym, celem udzielania pomocy na cele mieszkaniowe nie jest więc pozyskiwanie dodatkowych dochodów dla funduszu, ale uzupełnianie finansowania występujących potrzeb mieszkaniowych pracowników i byłych pracowników - emerytów i rencistów.

Prawo cywilne reguluje czynność prawną udzielenia pożyczki i stosowania poręczenia w zabezpieczaniu jej spłaty. Należy pamiętać, że większy stopień szczegółowości i jasność postanowień regulaminowych przyczyni się do wyeliminowania w przyszłości wielu wątpliwości i ewentualnych konfliktów w relacjach: pożyczkodawca - pożyczkobiorca. Ponadto, szczegółowe postanowienia regulaminu ułatwią prawidłowe sformułowanie warunków indywidualnych umów o udzielenie pożyczki. Jednocześnie przypomnieć należy, że co do zasady, do umów o udzielenie pożyczek na cele mieszkaniowe, udzielanych przez pracodawców z zfśs, stosuje się art. 720 - 724 KC, zwłaszcza w sprawach nieuregulowanych w umowach. Stosowana powszechnie przez pracodawców praktyka zabezpieczania spłaty udzielonej pożyczki mieszkaniowej w formie poręczenia również jest regulowana przepisami art. 876 - 887 KC. Zwykle regulaminy zakładowe wymagają, aby poręczycielami zaciąganych pożyczek byli pracownicy zatrudnieni w danym zakładzie. Często nie do końca są oni świadomi zakresu odpowiedzialności, którą niesie instytucja poręczenia.

Zgodnie z przywołanymi przepisami KC:

-przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela (tu względem pracodawcy - strony umowy o udzielenie pożyczki mieszkaniowej) wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał,

-oświadczenie poręczyciela powinno być pod rygorem nieważności złożone na piśmie,

-o zakresie zobowiązania poręczyciela rozstrzyga każdorazowo zakres zobowiązania dłużnika (pożyczkobiorcy),

-jeżeli dłużnik (pożyczkobiorca) opóźnia się ze spełnieniem świadczenia (nie spłaca pożyczki) , wierzyciel (pożyczkodawca - pracodawca) powinien zawiadomić o tym niezwłocznie poręczyciela,

-jeśli umowa pożyczki nie stanowi inaczej poręczyciel jest odpowiedzialny jak współdłużnik solidarny.

Bezzwrotna pomoc na cele mieszkaniowe

To rodzaj specjalnej zapomogi, na udzielanie której decydują się pracodawcy zatrudniający pracowników sygnalizujących problemy mieszkaniowe (brak własnego mieszkania w ogóle, jak i bieżące problemy związane z regulowaniem należności z tytułu utrzymania mieszkania), i których jednocześnie sytuacja dochodowa (utrzymująca się przez dłuższy okres wyjątkowo trudna sytuacja materialna pracownika, uwarunkowana niekiedy bezrobociem współmałżonka, wielodzietnością, niepełnosprawnością lub chorobą członków rodziny, niskimi zarobkami, itp.), powoduje, że nie jest on w stanie obsługiwać pomocy w formie pożyczki.

Zapomogi mieszkaniowe mogą być przyznawane np. w spłacie kredytów mieszkaniowych, powstałego zadłużenia z tytułu niemożności wnoszenia opłat za korzystanie z mieszkania, trudności w płaceniu comiesięcznego czynszu i innych należności związanych z użytkowaniem mieszkania, bieżących remontów lub zdarzeń nieprzewidzianych (pożar, zalanie mieszkania). Mając na uwadze przeznaczenie i wysokość udzielanej pomocy bezzwrotnej (zwykle wyższa niż zwykła zapomoga) na dany cel mieszkaniowy - jej udzielenie powinno być poprzedzone szczegółową analizą sytuacji faktycznej i udokumentowaniem występujących potrzeb mieszkaniowych lub braku możliwości realizacji tych potrzeb. Chodzi tutaj zarówno o potrzebę udokumentowania np. zaistniałego zadłużenia w spółdzielni mieszkaniowej, jak również udokumentowanie sytuacji dochodowej osoby ubiegającej się o pomoc zakładu. W takich przypadkach, forma oświadczenia pracownika wydaje się niewystarczająca. Pamiętać przy tym należy, że taka pomoc, w odróżnieniu od zwrotnych pożyczek mieszkaniowych, nie jest zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych, co oznacza, że byłaby ona przychodem pracownika do opodatkowania na zasadach ogólnych.

Zasady udzielania pomocy mieszkaniowej w formie zwrotnej (pożyczek)

Pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych mogą być przeznaczone np. na następujące cele mieszkaniowe:

-budowa lokalu mieszkalnego w domu wielorodzinnnym lub budowa domu jednorodzinnego,

-zakup lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego od spółdzielni mieszkaniowej, firmy developerskiej (budującej domy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) czy od osoby fizycznej (tzn. na rynku pierwotnym lub wtórnym),

-modernizacja i przebudowa pomieszczeń niemieszkalnych na lokal mieszkalny (adaptacja),

-przystosowanie mieszkania lub domu do potrzeb osób niepełnosprawnych,

-uzupełnienie wkładu budowlanego w spółdzielniach mieszkaniowych,

-wykup zajmowanych lokali mieszkalnych na własność lub przekształcenie prawa do lokalu,

-remont i modernizacja mieszkania lub domu.

Ponieważ świadczenia udzielane przez pracodawców z zfśs na cele mieszkaniowe mają charakter pomocy socjalnej, co wynika z ustawowego zakresu działalności socjalnej i zasad udzielania świadczeń socjalnych, środki funduszu nie powinny być przeznaczane np. na budowę i zakup domków letniskowych, garaży, działek rekreacyjnych itp.

Przykład postanowień regulaminowych dotyczących zasad udzielania pożyczek mieszkaniowych:

-pożyczka na remont i modernizację mieszkania może być udzielona raz na 2 lata, pod warunkiem całkowitej spłaty uprzednio zaciągniętej pożyczki na ten cel. Okres dwuletni nie jest jednak bezwzględnie wymagany w przypadkach losowych - zalanie mieszkania, pożar itp. W takich sytuacjach pożyczkobiorca może wystąpić o renegocjowanie warunków pożyczki tzn. przesunięcie terminu lub zawieszenie jej spłaty, ewentualne umorzenie części lub całości pozostałej do spłacenia części pożyczki,

-w przypadku zatrudnienia u danego pracodawcy współmałżonków, zamieszkujących w tym samym lokalu i prowadzących wspólne gospodarstwo domowe, pożyczka na budowę domu, na remont i modernizację może być przyznana tylko jednemu z nich,

-wysokość pożyczek oraz ich oprocentowanie jest ustalane corocznie w uzgodnieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi (lub z przedstawicielem - w zależności od ilości środków zfśs przeznaczonych w danym roku na ten cel. Trzeba przypomnieć, że problem ustalenia odpłatności z tytułu udzielonej pożyczki pozostaje do rozwiązania w gestii dysponentów funduszu. Rozstrzygnięć następujących kwestii: czy pożyczka będzie oprocentowana, w jakiej wysokości, która z nich będzie oprocentowana, a która nie , w jaki sposób będą naliczane odsetki - należy poszukiwać w regulaminach zakładowych. Ustawa o zfśs nie reguluje tych zagadnień,

-zaciągnięcie pożyczki wymaga poręczenia co najmniej dwóch osób - pracowników pracodawcy udzielającego pożyczki, zatrudnionych na czas nieokreślony (do instytucji poręczenia stosuje się odnośne przepisy KC),

-osoba ubiegająca się o pomoc na cele mieszkaniowe składa odpowiedni wniosek uzupełniony o:

-kopię dokumentu stwierdzającego tytuł prawny do zajmowanego lokalu lub domu (własność, współwłasność, najem, użyczenie) w przypadku ubiegania się o pożyczkę na remont i modernizację,

-kopie pozwolenia na budowę oraz kosztorysu w przypadku ubiegania się o pożyczkę na budowę domu,

zaświadczenie ze spółdzielni mieszkaniowej o przydziale lokalu w przypadku ubiegania się o pożyczkę na sfinansowanie wkładu/udziału budowlanego w spółdzielni.

Spłata pożyczek

W przypadku pożyczki na remont i modernizację maksymalny okres spłaty ustala się na 2 lata, z możliwością skrócenia lub wydłużenia tego okresu w indywidualnie uzasadnionych przypadkach.

Na pozostałe rodzaje pożyczek mieszkaniowych okres spłaty ustala się maksymalnie do 4 lat, z możliwością krótszego okresu spłaty, określonego w indywidualnie zawieranych umowach.

Ustalone w umowie wysokości rat pożyczki będą regulowane z bieżącego wynagrodzenia za pracę pożyczkobiorcy, włącznie z otrzymywanymi przez niego nagrodami, premiami, zasiłkiem chorobowym, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 91 KP.

Spłata ustalonych rat pożyczki następuje od następnego miesiąca po podpisaniu umowy.

W przypadku rozwiązania umowy o pracę z winy pracownika nie spłacona część pożyczki podlega natychmiastowej spłacie. Zasada ta nie dotyczy pracowników przechodzących na emeryturę, rentę lub przechodzących do innej jednostki w strukturze organizacyjnej pracodawcy.

Warunki zawieszenia i umorzenia pożyczek

W przypadkach losowych, takich jak zalanie mieszkania, pożar i kradzież w mieszkaniu, pożyczkobiorca może ubiegać się o:

-zawieszenie spłaty pożyczki na 2 lata w przypadku pożyczki na remont i modernizację mieszkania,

-częściowe lub całkowite umorzenie pożyczki zaciągniętej na uzupełnienie wkładu mieszkaniowego (budowlanego), remont i modernizację.

Nie spłacona pożyczka lub jej część może być umorzona także w przypadku śmierci pożyczkobiorcy.

Wniosek w sprawie zawieszenia lub umorzenia nie spłaconej części pożyczki powinien być uzupełniony o dokumenty potwierdzające zaistniały wypadek losowy (zaświadczenie z policji o zgłoszeniu np. włamania lub/i kradzieży lub administracji spółdzielni).

Decyzję o zawieszeniu lub umorzeniu pożyczki podejmuje pracodawca w uzgodnieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi (lub z przedstawicielem załogi - w przypadku, gdy związki zawodowe nie działają u danego pracodawcy).

Jadwiga Stefaniak