Wydatki na podnoszenie kwalifikacji mogą być koszt podatkowym
Wydatki ponoszone na podwyższenie kwalifikacji zawodowych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ale tylko jeżeli mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a w konsekwencji wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, obecnie lub w przyszłości, a ponadto nie wymieniono ich w negatywnym katalogu kosztów uzyskania przychodów i zostały odpowiednio udokumentowane. Z powyższą tezą na ogół zgadzają się także organy podatkowe.
Tytułem przykładu wskazać tu należy na interpretację Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24 czerwca 2010 r. (sygn. ITPB1/415-378/10/AK), w której uznano za prawidłowe stanowisko podatnika, który w związku z prowadzoną przez siebie działalnością rozpoczął studia podyplomowe na uniwersytecie w celu zdobycia wiedzy na temat gospodarki nieruchomościami oraz uzyskania samodzielnej licencji, a wydatki z nimi związane uznał za koszt uzyskania przychodów. Organ podatkowy wyjaśnił, że biorąc pod uwagę treść art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa o PIT), aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:
1) celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
2) wydatek ten nie może być wymieniony w art. 23 ust. 1 ww. ustawy, tj. katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
3) wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.
W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Organ podkreślił, iż wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów wyższych nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o PIT. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem organu dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione w związku z podjęciem studiów, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotne jest ustalenie czy związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek, a także czy takie wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc które co do zasady mają charakter osobisty. W interpretacji podkreślono ponadto, że wykazanie związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów w każdym wypadku spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Aby uniknąć negatywnych konsekwencji podatkowych należy zatem zawsze dysponować stosowną dokumentacją ponoszonych wydatków.
W stanie faktycznym będącym podstawą wydanej interpretacji podatnik prowadził działalność gospodarczą w zakresie gospodarki nieruchomościami. Zdobyta na temat gospodarki nieruchomościami wiedza pozwoliła na uzyskanie licencji, co z kolei umożliwiło mu wykonywanie pewnych koniecznych czynności samodzielnie, a nie na zasadach agencyjnych. Związek między zdobytym wykształcenie a prowadzoną działalnością jest w tym przypadku oczywisty, co przesądza o możliwości zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.
Reasumując należy przyjąć, że opłaty związane z podnoszeniem kwalifikacji mogą stać się kosztem podatkowym, o ile w sposób wystarczający wiążą się z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ciężar udowodnienia i udokumentowania tego faktu spoczywa na podatniku. Każdy przypadek będzie wymagał jednak osobnej oceny.
Marcin Parulski
Konsultant w Departamencie Doradztwa Podatkowego Małopolskiego Instytutu Studiów Podatkowych w Krakowie
Artykuł ma charakter jedynie informacyjny i stanowi publikację zainspirowaną treścią artykułów prasowych, interpretacji organów podatkowych i orzeczeń sądów administracyjnych. Nie stanowi porady ani opinii podatkowej czy prawnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 i art. 31 ustawy o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 1996 r. Nr 102, poz. 475, ze zm.) i jest odzwierciedleniem poglądów wyrażanych przez autorów publikacji. Małopolski Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o. nie bierze odpowiedzialności za ewentualne skutki podejmowanych decyzji na ich podstawie.
