Wypłata zapomogi z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych po ustaniu zatrudnienia

Na wniosek pracownika została mu przyznana zapomoga z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Zanim nastąpiła jej wypłata pracownik rozwiązał stosunek pracy za porozumieniem stron. W efekcie zdecydowaliśmy o niewypłacaniu mu tego świadczenia, co były pracownik kwestionuje grożąc skierowaniem sprawy na drogę sądową. Czy jego roszczenie jest zasadne?

Tak, były pracownik ma prawo domagać się wypłaty zapomogi z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (dalej Funduszu), ponieważ została ona przyznana w trakcie trwania stosunku pracy.

Osobami uprawnionymi do korzystania ze świadczeń z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał takie prawo w regulaminie Funduszu. Taką definicję zawiera art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1070), dalej ustawy.

Reklama

Wynika z niej, że były pracownik, który nie jest emerytem lub rencistą jest włączany do grupy uprawnionych jedynie w razie odpowiedniego zapisu w regulaminie Funduszu obowiązującym u danego pracodawcy. Na podstawie informacji przedstawionych w pytaniu Czytelnika można założyć, że takich postanowień nie zamieszczono w regulaminie Funduszu. Nie oznacza to jednak, że utrata statusu osoby uprawnionej z chwilą rozwiązania stosunku pracy (bez względu na zastosowany tryb) powoduje wyłączenie prawa do świadczenia przyznanego z Funduszu przed tym zdarzeniem.

Ważne: O konieczności wypłaty świadczenia z Funduszu po ustaniu zatrudnienia decyduje fakt jego przyznania w czasie posiadania statusu osoby uprawnionej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy.

Świadczenia z Funduszu zasadniczo nie mają charakteru roszczeniowego. Zyskują go jednak w chwili ich przyznania, co skutkuje prawem dochodzenia ich wypłaty. Taka jest konsekwentna i jednolita wykładnia sądów, zawarta m.in. w wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 14 stycznia 2016 r. (sygn. akt III AUa 1300/15) i wyroku Sądu Najwyższego z 4 lipca 2007 r. (sygn. akt II PK 25/07, OSNP 2008/17-18/251). W efekcie były pracownik, o którym mowa w pytaniu, może żądać wypłacenia przyznanej mu zapomogi z Funduszu, a w razie odmowy pracodawcy - zwrócić się w tej sprawie do sądu. Ma na to 3 lata, licząc od dnia wymagalności, czyli dnia, w którym wypłata powinna była nastąpić (art. 291 § 1 K.p. oraz m.in. wskazany wyżej wyrok SN z 4 lipca 2007 r.).


Ubezpieczenia i Prawo Pracy Nr 17 z dnia 2020-09-01

Biznes INTERIA.PL na Twitterze. Dołącz do nas i czytaj informacje gospodarcze

***
Trwa wielka loteria na 20-lecie Interii!

Weź udział i wygraj! Każdego dnia czeka ponad 20 000 złotych kliknij i sprawdź

W tym roku świętujemy swoje 20-lecie i mamy dla Ciebie niespodziankę. Masz szansę wygrać wielką gotówkę już dziś! Zapraszamy do udziału w Multiloterii. Każdego dnia do wygrania minimum 20 000 złotych, a w wybrane dni grudnia nawet 40 000 złotych! Dołącz do tysięcy internautów biorących udział w grze! Kliknij link GRAM o duże pieniądze już teraz!

Dowiedz się więcej na temat: praca | kodeks pracy | ZFŚS | zapomoga
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »