Korekta amortyzacji w leasingu finansowym

• umowa zawarta jest na czas oznaczony,
   
• suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych,
   
• umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w jej podstawowym okresie dokonuje korzystający.

W celu ustalenia podstawy dokonywania odpisów amortyzacyjnych korzystający musi środkowi trwałemu będącemu przedmiotem umowy leasingu przypisać wartość początkową i wykazać ją w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Podstawowym elementem wartości początkowej środka trwałego w leasingu finansowym jest suma kapitałowych części rat leasingowych. Ponadto na wartość początkową środka trwałego mogą się złożyć również inne wydatki, np. koszty transportu, montażu. Jednocześnie, gdy umowa spełnia warunki zawarte w art. 23f ust. 1 ustawy o pdof oraz art. 17f ust. 1 ustawy o pdop, korzystający ma prawo zaliczyć część odsetkową opłat leasingowych bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Jak wyjaśniło Ministerstwo Finansów w piśmie stanowiącym odpowiedź na pytanie naszego Wydawnictwa, obowiązujące od 1 stycznia 2013 r. przepisy art. 24d ustawy o pdof oraz art. 15b ustawy o pdop, dotyczące korekty kosztów podatkowych w wyniku braku zapłaty, mają zastosowanie również w odniesieniu do kosztów podatkowych powstających w związku z zawarciem umów tego rodzaju. Resort finansów wskazał ponadto, że mają one zastosowanie także do umów leasingu finansowego zawartych przed 1 stycznia 2013 r., jeżeli związane z tą umową kwoty podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych po dniu 31 grudnia 2012 r.

Do rozstrzygnięcia pozostaje sposób dokonania korekty. W przykładzie przyjęto metodę polegającą na ustaleniu części miesięcznego odpisu, która podlega korekcie, w proporcji niespłaconych rat kapitałowych do wartości początkowej. Pojawił się jednak i taki pogląd, że obowiązek korekty odpisu amortyzacyjnego występuje jedynie wówczas, gdy wartość spłaconych rat kapitałowych jest niższa od sumy naliczonych odpisów amortyzacyjnych. Sposób zaproponowany przez redakcję niewątpliwie jest w stosunku do tej opcji mniej korzystny, natomiast bezpieczniejszy dla podatnika z uwagi na mniejsze prawdopodobieństwo zakwestionowania przez fiskusa. Na dzień dzisiejszy trudno jednak jednoznacznie wyrokować jakie będzie jego podejście do tej kwestii.