ABC wyścigów konnych
Przychodząc na tor wyścigów konnych, nie musimy być znawcami gonitw. Warto jednak znać choć kilka z podstawowych sformułowań - tych oficjalnych i tych potocznych, jakimi posługują się stali bywalcy tych wydarzeń.
Amazonka - kobieta jeżdżąca konno.
Błękitna wstęga - nagroda dla zwycięzcy Derby, jednego z najważniejszych gonitw sezonu. Gonitwa ma ponad 120-letnią tradycję.
Boks startowy - miejsce dla konia i dżokeja w maszynie startowej z bramką, która otwiera się w chwili startu.
Bomba (zwana też rzodkiewką), czyli charakterystyczna czerwona kula z białym pasem na dachu Wieży Sędziowskiej przy celowniku czyli linii mety na torze wyścigowym, unosi się do góry dając sygnał do startu każdej z gonitw.
Boks - pomieszczenie dla konia w stajni z wydzieloną przestrzenią w którym zwierzę trzymane jest luzem.
Chodzić w złotych butach - wygrać na wyścigach.
Cwał - najszybsza odmiana galopu, chodu.
Czempion - jeździec, który wygrał najwięcej gonitw w sezonie.
Dać konia - podzielić się z innymi najczęściej poufną informacją o koniu i jego szansach w wyścigu.
Dać na siano - przegrać na wyścigach.
Dosiad - sposób, w jaki jeździec siedzi na koniu.
Dress code - wymogi dotyczące ubioru widzów Trybuny Honorowej mogą mieć na sobie podczas dni wyścigów. Podobnie jak przed wojną tak i teraz mile widziane są kapelusze, a w przypadku pań również fascynatory i toczki. Panom wybierającym się na wyścigi konne proponowane jest noszenie koszul z długim rękawem, spodni materiałowych oraz marynarek. Paniom - sukienki i bluzki, długie materiałowe spodnie i spódnice.
Drewniak - jeździec bez talentu.
Dżokej - zawodowy jeździec, który wygrał co najmniej sto gonitw.
Eksterier - zewnętrzny wygląd konia.
Folblut - koń pełnej krwi angielskiej, spolszczona wersja angielskiego określenia "full blood" (z niem. Vill - pełny, Bllut - krew).
Fuks - koń, na którego nie stawiano, a który sprawił niespodziankę i wygrał.
Galop - odmiana chodu końskiego.
Jechał do banku - potocznie o jeźdźcu, który był pewny wygranej.
Hipodrom - tor konny, na którym odbywają się wyścigi.
Kłus - średnio szybki chód konia.
Koniuszy - zwierzchnik masztalerzy w stadninie lub stajni.
Kwiatek - mały pęczek siwych włosków znajdujących się na czole.
Luzak - koń, z którego spadł jeździec, jest to też osoba pomagająca zawodnikowi w przygotowaniu i obsłudze konia podczas zawodów sportowych.
Masztalerz - pracownik obsługujący konie w stadninie lub stajni stadzie.
Napust - intencjonalnie rozpuszczana plotka o wysokiej formie któregoś z koni.
Nuty, świerszczyk - potocznie o programie wyścigowym.
Słup - faworyt biegu.
Padok (z angielskiego: paddock) - ogrodzony plac na zewnątrz dla konia. Na torze wyścigowym, gdzie prezentowane są konie przed gonitwą.
Patyk (zwany też trzcinką) - bat.
Płatne miejsca - pierwszych pięć lokat, za nie otrzymuje się nagrody w gonitwach.
Przejście - miejsce do finiszowania. "Nie miał przejścia" odnosi się do konia, który na prostej nie mógł zmieścić się pomiędzy rywalami, by włączyć się do walki o czołowe miejsca.
Przerzutka - potoczne określenie umiejętności konia do przyspieszenia na prostej finiszowej.
Przyszła cała obora - jako pierwsze dwa na celowniku zameldowały się konie z tej samej stajni.
Rocznik derbowy - określenie trzyletnich folblutów oraz czteroletnich arabów.
Stanąć końcem - o koniu, który osłabł w ostatnim etapie wyścigu.
Stęp - najwolniejszy chód konia.
Ściemnienie konia - intencyjne ukrywanie przez trenera i jeźdźcy rzeczywistych możliwości zwierzęcia.
Wałach - ogier po zabiegu kastracji.
Wycofany koń - skreślony z listy startowej przez trenera.
Wygrać na orła - zwyciężyć gonitwę z dużą przewagą.
Zamykać pole - dotrzeć na ostatnim miejscu do mety.
Zielony - tor wyścigowy.
Zmiana jazdy - dosiad innego niż w ostatniej gonitwie jeźdźca.
