Jaja, mleko i masło powrócą do starych cen?

Unijny rynek jaj stopniowo wraca do równowagi po negatywnym szoku podażowym, do jakiego doszło w sierpniu ub. r. po wykryciu licznych przypadków skażenia jaj fipronilem w krajach Europy Zachodniej. W efekcie wraz z odbudową produkcji jaj w krajach Europy Zachodniej obserwowany jest spadek popytu zagranicznego na polskie jaja, co oddziałuje w kierunku obniżenia ich cen.

W okresie od stycznia do listopada 2017 r. wartość polskiego eksportu jaj zwiększyła się o 52,6% r/r wobec spadku o 11,1% w analogicznym okresie 2016 r.

Cena skupu jaj klasy M w styczniu br. wyniosła 39,30 zł/100 sztuk (wzrost o 6,2% r/r). W tym samym czasie cena pasz dla niosek wyniosła 1,24 zł/kg (wzrost o 17,4% r/r).

W konsekwencji w styczniu relacja cen 100 jaj/pasza ukształtowała się na poziomie 31,6 wobec 35,0 przed rokiem. Uważamy, że w kolejnych miesiącach ceny jaj będą się obniżać powracając do poziomu sprzed sierpnia ub. r.

W efekcie, uwzględniając bieżącą sytuację na rynku jaj oraz krajowy wzorzec sezonowości prognozujemy, że cena skupu jaj klasy M na koniec 2018 r. wyniesie ok. 32 zł/100 sztuk.

Od II poł. września 2017 r. światowy rynek mleka wszedł w spadkową fazę cyklu, co znalazło odzwierciedlenie w obniżeniu cen produktów mlecznych, w szczególności masła.

Częściowo zmniejszyła się również nierównowaga pomiędzy cenami tłuszczu mlecznego i białka, choć nadal pozostaje ona wyraźna.

Od początku br. obserwujemy jednak nieznaczny wzrost cen produktów mlecznych, co związane jest z obawami części uczestników rynku co do perspektyw produkcji mleka w Nowej Zelandii, w której w ostatnich miesiącach utrzymuje się susza.

W naszej ocenie obniżenie produkcji mleka w Nowej Zelandii nie doprowadzi do trwałego odwrócenia trendu spadkowego cen produktów mlecznych. W Nowej Zelandii sezon 2017/2018 stopniowo dobiega końca, stąd ewentualne dalsze utrzymywanie się niekorzystnych warunków pogodowych będzie miało coraz mniejsze znaczenie dla produkcji mleka w całym sezonie.

W kolejnych miesiącach uwaga rynku koncentrować będzie się na skupie mleka w UE, w której w maju przypada sezonowy szczyt produkcji.

Silny wzrost skupu mleka pod koniec 2017 r. w połączeniu z odbudową pogłowia krów mlecznych i jałówek w części krajów UE pozwala oczekiwać kontynuacji silnego wzrostu unijnych dostaw mleka również w 2018 r.

Wsparcie dla takiej oceny stanowi wypowiedź unijnego komisarza ds. rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich P. Hogana, który pod koniec stycznia stwierdził, że istnieje wysokie ryzyko powstania nadpodaży na unijnym rynku mleka.

Dobre perspektywy produkcji mleka utrzymują się również wśród pozostałych największych światowych eksporterów produktów mlecznych: w USA, Australii oraz Argentynie. Wolumen chińskiego importu produktów mlecznych w całym 2017 r. zwiększył się o 12,9% wobec wzrostu o

20,4% w 2016 r. Dane wskazują tym samym na wyraźne obniżenie tempa wzrostu chińskiego popytu na produkty mleczne w 2017 r., choć pozostaje on nadal silny.

Spadek dynamiki importu produktów mlecznych w 2017 r. odnotowano również wśród innych znaczących importerów takich jak Indonezja, Filipiny, Egipt, Rosja oraz Brazylia.

W styczniu br. chiński import produktów mlecznych zwiększył się o 43,8% r/r. W znacznym stopniu wynikało to jednak z efektów niskiej bazy sprzed roku (por. AGROmapa z 8.03.2017).Uwzględniając perspektywy sytuacji popytowo-podażowej na światowym rynku mleka uważamy, że pozostanie on w spadkowej fazie cyklu do II kw. 2019 r.

Głównymi czynnikami ryzyka dla naszego scenariusza na światowym rynku mleka są warunki agrometeorologiczne wśród największych eksporterów produktów mlecznych na świecie, poziom zapasów interwencyjnych OMP zgromadzonych w ostatnich latach przez Komisję Europejską, a także popyt w Chinach, który charakteryzuje się dużym udziałem czynnika spekulacyjnego.

W efekcie, uwzględniając nasz scenariusz dla światowego rynku mleka oraz krajowy wzorzec sezonowości prognozujemy, że na koniec 2018 r. cena skupu mleka w Polsce wyniesie ok. 130 zł/hl.

Produkcja drobiu w Polsce rośnie w naszej ocenie szybciej od możliwości eksportowych, co w kolejnych kwartałach może wywierać presję na spadek cen. Istnieją również ograniczone możliwości zagospodarowania nadwyżek produkcyjnych na krajowym rynku, który jest coraz bardziej nasycony. W efekcie prognozujemy, że cena drobiu w Polsce w 2018 r. będzie kształtować się w łagodnym trendzie spadkowym. W okresie od stycznia do listopada 2017 r.wartość polskiego eksportu drobiu (mięsa, przetworów oraz drobiu żywego) zwiększyła się o 10,3% r/r wobec wzrostu o 9,2% w analogicznym okresie 2016 r.

Głównym źródłem wzrostu wartości polskiego eksportu była większa sprzedaż do Holandii, Francji oraz Wielkiej Brytanii. Na uwagę zasługuje Ukraina, gdzie odnotowano największy przyrost wolumenu eksportu polskiego mięsa drobiowego. Czynnikiem wspierającym polski eksport drobiu jest jego utrzymująca się wysoka konkurencyjność cenowa.

W lutym średnie ceny brojlerów w Polsce wyrażone w euro były o 28% niższe od średniej unijnej wobec 31% w lutym ub. r.

Cena skupu kurcząt wyniosła w styczniu 3,31 zł/kg (wzrost o 6,6% r/r), a cena indyków wyniosła 4,84 zł/kg (wzrost o 0,2% r/r). W tym samym czasie cena pasz dla brojlerów ukształtowała się na poziomie 1,38 zł/kg (wzrost o 0,2% r/r), a pasz dla indyków 1,39 zł/kg (spadek o 2,7% r/r).

W rezultacie w styczniu relacja cen żywiec/pasza wyniosła na rynku kurcząt 2,40 wobec 2,26 przed rokiem, a na rynku indyków 3,49 wobec 3,45 przed rokiem, wskazując na wzrost opłacalności produkcji kurcząt oraz indyków w ujęciu rocznym.

Po uwzględnieniu czynników krajowych oraz wzorca sezonowości prognozujemy, że ceny skupu kurcząt broilerów i indyków na koniec 2018 r. ukształtują się odpowiednio na poziomie ok. 3,20 zł/kg oraz 4,90 zł/kg.