Strefa dzienna (cz. 4): Meble w kuchni
Wybór mebli kuchennych oferowanych przez producentów jest ogromny. Do tego dochodzą jeszcze możliwości realizacji indywidualnego zamówienia u stolarza.
Oferta firm specjalizujących się w zabudowie wnętrz kuchennych jest szeroka, jednak nie każda firma jest w stanie zapewnić wysoką jakość produktów i usług. Rozważając propozycje rynkowe warto pamiętać, że niska cena mebli wraz z montażem - na poziomie ceny samego materiału - jest podejrzana, natomiast firmy posiadające w swojej ofercie zestawy ekskluzywne często oferują również meble nieco tańsze, które cechuje doskonała jakość i długa gwarancja producenta. Rozpiętość cenowa jest tu bardzo duża i tak naprawdę wiele zależy od możliwości finansowych kupującego. Zawsze jednak trzeba pamiętać o stosunku jakości produktu do jego ceny. Warto zamawiać meble z montażem, aby zapobiec ewentualnym problemom z dopasowaniem czy powieszeniem poszczególnych szafek.
Wycena tego samego ciągu kuchennego może być różna u jednego producenta - w zależności od użytych materiałów, rodzaju szafek (stojących, wiszących, witryn), frontów, blatu, wyposażenia (półek, szuflad, koszy kargo), dodatków.
Szafki są podstawą umeblowania kuchni. Mogą być wiszące, stojące, na kółkach. Ze względu na oszczędność ich korpusy wykonywane są z reguły z laminowanej płyty wiórowej. Fronty natomiast produkowane są z różnych materiałów:
• z naturalnego drewna - najczęściej z sosny, dębu, buku, wiśni, czereśni;
• z laminowanej płyty wiórowej - może być gładka, błyszcząca lub matowa, barwiona lub wykończona doklejką z drewna albo drewnopodobnym laminatem;
• z płyty wiórowej oklejonej fornirem - tak wykończone powierzchnie są gładkie i sprawiają wrażenie, że np. drzwi wykonane są z naturalnego drewna;
• z płyt MDF, czyli prasowanej mieszanki mielonego drewna i syntetyków - materiał ten jest nienasiąkliwy i trwały, daje się łatwo barwić i pokrywać wzorami, można też wyginać go i tłoczyć, dzięki czemu świetnie nadaje się do produkcji elementów o nieregularnych kształtach;
• ze szkła - tafle szkła są z reguły mocowane do korpusów bez ramek za pomocą specjalnych zawiasów;
• ze stali oraz innych metali - wykonane z tego materiału elementy najlepiej pasują do nowoczesnej stylistyki; ze względu na problemy w utrzymaniu czystości takich powierzchni często stosuje się jedynie metalowe ramy wypełniane szkłem lub innym materiałem.
Standardowe szerokości szafek wynoszą 60, 45 lub 30 cm.
Blat układa się na szafkach ustawionych zwykle pod ścianą, chyba że w kuchni został zaplanowany półwysep lub wyspa, wtedy blat nie przylega bezpośrednio do ściany. Jest on niezbędny w każdej kuchni. Jego wysokość jest uzależniona od tego, czy jest przeznaczony do pracy na stojąco, czy też na siedząco.
Do pracy na stojąco standardowo montuje się blaty na wysokości 85-95 cm, natomiast do pracy na siedząco na wysokości 70-75 cm. Można też blat zamontować niżej (np. dla dzieci) albo wyżej (półka barowa). Przy ustalaniu wysokości montażu blatu powinno się ją dostosować do potrzeb osób, które będą z niego korzystać.
Ponieważ blat narażony jest na działanie przeróżnych substancji, wilgoci, zarysowania oraz wysoką temperaturę, trzeba zadbać o to, by był na te czynniki odporny. Przy tym powinno być łatwo utrzymać go w czystości.
Blaty produkowane są z różnych materiałów. Najbardziej popularne ze względu na cenę i szeroki wybór wzorów są blaty z laminowanej płyty wiórowej pokrytej warstwami tworzyw sztucznych i utwardzonych żywic. Blat tego typu jest łatwy do umycia oraz odporny na działanie różnych substancji i wilgoci, ale nie wytrzyma wyższej temperatury i stosunkowo łatwo się rysuje. Zniszczyć go mogą także mocniejsze uderzenia, np. tłuczkiem do mięsa.
Bardzo dobre właściwości mają blaty masywne, tzw. solid surface, czyli kompozyty z naturalnych minerałów połączonych żywicami akrylowymi. Wielu producentów opracowało własne proporcje, w jakich łączone są minerały z żywicą - wyroby o większej zawartości minerałów są twardsze i bardziej chropowate, natomiast jeśli większa jest zawartość akrylu, materiał jest gładszy i mniej twardy. Blaty takie można termicznie łączyć bez widocznych spoin ze sobą (również płyty pionowe i poziome) oraz z innymi elementami wyposażenia kuchni, np. zlewozmywakiem czy płytą kuchenną. Dzięki tej właściwości nie ma praktycznie ograniczeń co do wielkości i kształtu montowanych elementów, jednolitych kolorystycznie lub wielobarwnych. Solid surface są odporne na wilgoć, ścieranie, ogólnie dostępne substancje chemiczne, jest to materiał twardy niemal jak kamień, ale przy tym przyjemny w dotyku.
Blaty z litego drewna (np. dąb, buk, mahoń) klejone są z klocków, co niweluje naprężenia i zapobiega pękaniu, a ich powierzchnie pokrywa się warstwą lakieru wodoodpornego. Lakier po pewnym czasie wyciera się, a powierzchnia zaczyna przyjmować zanieczyszczenia w miejscach pozbawionych powłoki ochronnej. Rozwiązaniem tego problemu są blaty olejowane, które jednak po pewnym czasie pokrywają się patyną i ciemnieją. Blaty drewniane można cyklinować i ponownie pokrywać lakierem.
Niesłabnącą popularnością cieszą się także blaty kamienne, zwłaszcza granitowe, które są niezwykle trwałe. Granit jest bardzo twardy, odporny na wilgoć, substancje chemiczne, wysoką temperaturę i jest w warunkach domowych praktycznie nieścieralny. Jego obróbką zajmują się wyspecjalizowane zakłady kamieniarskie, w których odpowiednio gruby blat można kształtować niemal w dowolny sposób.
Ze względu na cenę znacznie mniejszą popularnością cieszy się naturalny marmur, nie jest on także polecany do kuchni - nie pokryty odpowiednimi preparatami łatwo rozpuszcza się w kwasach (ocet, cytryna) i jest dość kruchy.
Wady blatów kamiennych to przede wszystkim znaczny ich ciężar (potrzebna jest solidna konstrukcja), obróbka wymagająca specjalistycznego sprzętu oraz niezbyt przyjemne wrażenie chłodu.
