Ulgi rehabilitacyjne samochodowe

" przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

" używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16. roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Nie odliczamy wydatków na zakup pojazdu, nawet jeśli jest częściowo sfinansowany z PFRON.

Podstawą odliczenia jest w przypadku przystosowania pojazdów mechanicznych do potrzeba wynikających z niepełnosprawności jest dowód poniesienia wydatku - faktura, przelew, pokwitowanie, dowód wpłaty, KP itd. - każdy dokument, który potwierdza faktyczne poniesienie wydatku przez osobę, które dokonuje odliczenia.

Nie ma przy tym żadnych limitów kwotowych. Ponadto do odliczenia kosztów używania samochodu nie potrzeba żadnych dokumentów, wystarczy odliczyć jedynie poniesiony wydatek bez potrzeby dowodzenia jego wysokości. Wystarczy zmieścić się w limicie 2280 zł.

Z reguły podatnicy wskazują odliczenie maksymalne - 2280 zł. Każde odliczenie musi być jednak racjonalne - jeżeli samochód kupiono 31 grudnia, to w sumie mało prawdopodobne jest, aby wydatki z tytułu jego używania wyniosły aż 2280 zł. Odliczeniu podlegają bowiem wydatki związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Zatem po pierwsze, tego rodzaju niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne muszą w ogóle mieć miejsce, po drugie trzeba na nie faktycznie dojeżdżać, a po trzecie kwot odliczenia "na oko" powinna odpowiadać wydatkom poniesionym w związku z dojazdami (jeden dojazd nie pozwoli na odliczenie pełnej dopuszczalnej prawem kwoty, podatnik na pewno nie poniósł takiego wydatku).

To, że wydatku nie trzeba dokumentować, nie oznacza, że podatnik zawsze może odliczyć maksymalną kwotę.

Ważną kwestią w przypadku nielimitowanego odliczenia wydatków z tytułu używania samochodu jest własność pojazdu.

Ulga przysługuje na używanie pojazdu stanowiącego:

" własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub

" własność podatnika mającego na utrzymaniu:

o osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo

o dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16. roku życia.

Do odliczenia ulgi z tytułu użytkowania pojazdu nie potrzeba, aby osoba niepełnosprawna czy podatnik dokonujący odliczenia miał prawo jazdy - kierować mógł ktoś inny. W przypadku współwłasności nie jest konieczne ujawnienie współwłasności w dowodzie rejestracyjnym (w małżeństwach często w dowodzie rejestracyjnym jest jedno z małżonków, choć pojazd stanowi współwłasność małżeńską).

Wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej podlegają odliczeniu od dochodu:

" jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub

" nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (można odliczyć je tylko raz);

" nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, a w szczególności jeżeli

" nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Artur M. Brzeziński, doradca podatkowy

Pobierz: program do rozliczeń PIT