Pierwsi rozliczą się ryczałtowcy

Część podatników już przygotowuje się do złożenia rocznych zeznań za ub.r. Są to ci, którzy objęci byli regulacjami zawartymi w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.). Z przepisów zawartych w art. 21 ust. 2 pkt 2 tej ustawy wynika, że podatnicy powinni złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie o wysokości uzyskanego przychodu, dokonanych odliczeniach i należnym ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych do 31 stycznia następnego roku. Oznacza to, że zeznanie za ubiegły rok należy złożyć do poniedziałku 31 stycznia 2005 r.

Dla ryczałtowców przeznaczony jest formularz PIT-28. Składa się z czterech stron. W części B formularza podatnik musi wpisać swoje dane oraz adres zamieszkania. W kolejnej części B należy uwzględnić przychody objęte ryczałtem. Odpowiednie rubryki przeznaczone są na przychody m.in. z działalności prowadzonej na własne nazwisko, z działalności prowadzonej w formie spółek osób fizycznych, w których podatnik jest wspólnikiem, a także z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Część D formularza przeznaczona jest na odliczenia od przychodu. Można tam uwzględnić np. straty z ubiegłych lat; określone składki wynikające z ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych; a także odliczenia od przychodów wykazane w załączniku PIT/O. Dalsze rubryki tej części przeznaczone są na wykazanie odsetek od kredytu (pożyczki) mieszkaniowego wykazane w części B.1 załącznika PIT/D, a także uwzględnienie odliczeń od przychodów wydatków mieszkaniowych - również wykazanych w załączniku PIT/D.

W części I formularza podatnik oblicza należny ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Natomiast do obliczenia kwoty ryczałtu do zapłaty (lub nadpłaty) przeznaczona jest część K formularza. Druk PIT-28 należy złożyć w urzędzie skarbowym według miejsca zamieszkania podatnika.

Jakie stawki ryczałtu (wybrane przykłady)

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:
- 20 proc. przychodów osiąganych w zakresie wolnych zawodów,
- 17 proc. przychodów ze świadczenia usług: reprodukcji komputerowych nośników informacji (PKWiU 22.33.10), pośrednictwa w sprzedaży pojazdów mechanicznych (PKWiU 50.10.30),
- 8,5 proc. przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy, czyli z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze - do kwoty stanowiącej równowartość 4000 euro; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt wynosi 20 proc. przychodów,
- 5,5 proc. przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton,
- 3 proc. przychodów z działalności gastronomicznej, z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5 proc.; z działalności usługowej w zakresie handlu.

Krzysztof Tomaszewski

Leszek Janowski, prezes Mazowieckiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości
Moim zdaniem ryczałt ewidencjonowany wcale nie jest tanią formą opodatkowania. Część przedsiębiorców korzystających z ryczałtu płaci nawet wyższe podatki w porównaniu, tymi, które wnosiliby, rozliczając się według zasad ogólnych przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy zasadach ogólnych stosowana jest co prawda progresywna skala, ale w zamian można uwzględnić w kosztach bardzo wiele wydatków, co w konsekwencji obniża dochód przedsiębiorcy podlegający opodatkowaniu. Zasady ogólne wymagają jednak wykonywania wielu czynności związanych z prowadzeniem ewidencji, gromadzeniem dokumentów mających wpływ na rozliczenia podatkowe itp. Natomiast ryczałt ma tę ogromną zaletę, że jest prosty i wygodny. I głównie z tego powodu wielu przedsiębiorców decyduje się właśnie na tę formę rozliczeń.