W sprawie prywatyzacji samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej

KERM przyjął i rekomendował Projekt stanowiska Rady Ministrów dotyczącego dezyderatu nr 15 Komisji Zdrowia w sprawie prywatyzacji samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

KERM przyjął i rekomendował Projekt stanowiska Rady Ministrów dotyczącego dezyderatu nr 15 Komisji Zdrowia w sprawie prywatyzacji samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

KERM przyjął i rekomendował Radzie Ministrów przedłożony przez ministra zdrowia Projekt stanowiska Rady Ministrów dotyczącego dezyderatu nr 15 Komisji Zdrowia w sprawie prywatyzacji samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

Zgodnie z ustawą z 30 sierpnia 1991 roku o zakładach opieki zdrowotnej do tworzenia przekształcania, podziału i likwidacji samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej uprawnione są ich organy założycielskie. Zgodnie z konstytucją minister zdrowia jako organ administracji rządowej nie może ingerować w suwerenne decyzje organów władzy samorządowej. Jedynie monitoruje proces przekształceń. Jego dynamizm uniemożliwia podanie aktualnych danych.

Reklama

Z danych z 31 grudnia 2000 roku wynika, że w kraju było zarejestrowanych 12 599 zakładów opieki zdrowotnej, z czego 10 099 zakładów niepublicznych, a 2500 zakładów publicznych. Szpitali było 700 (631 publicznych i 69 niepublicznych). Spośród niepublicznych przeważają zakłady opieki ambulatoryjnej, głównie podstawowej opieki zdrowotnej.

We wszystkich województwach proces przekształceń własnościowych jest zaawansowany. Niepubliczne zakłady stanowią ponad 70 proc. ogólnej liczby zakładów, z wyjątkiem województw świętokrzyskiego i kujawsko - pomorskiego.

Przygotowanie w Ministerstwie Zdrowia projektu ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej nie oznacza, że samorządy są zobowiązane do przekształceń. Dzięki ustawie, organy założycielskie będą dysponować jednolitym narzędziem niezbędnym do przekształceń własnościowych.

W toku prac nad projektem ustawy badano stosunek społeczeństwa do prywatyzacji w ochronie zdrowia. Okazało się, że dwie trzecie Polaków wolałoby korzystać w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego z usług placówek prywatnych, a nie publicznych.

5 czerwca 2001 roku Rada Ministrów projekt zaakceptowała, a 13 czerwca 2001 roku został skierowany do Sejmu.

Po wejściu w życie ustawy o prywatyzacji i komercjalizacji samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej nadal będzie obowiązywać ustawa o zakładach opieki zdrowotnej.

W projekcie ustawy przewidziano odpowiednią zmianę ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. Spółki powstałe w wyniku przekształcenia będą prowadziły niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, w którym obowiązywać będą regulacje istotne z punktu widzenia pacjenta i pracowników, zwłaszcza w takich m.in. kwestiach jak: obowiązek udzielania świadczeń w stanach zagrożeń życia lub zdrowia, kwalifikacje personelu, prawa pacjenta itd.

Dodatkowo ciągłość i jakość udzielania świadczeń zdrowotnych gwarantuje - w przypadku oddania majątku zakładu do odpłatnego korzystania (w przypadku prywatyzacji bezpośredniej) - umowa prywatyzacyjna. Może być ona rozwiązana przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego przed upływem okresu na który została zawarta gdy przejmujący nie wykonuje lub nienależycie wykonuje zobowiązania z niej wynikające.

Ministerstwo Zdrowia zaangażowane jest w przygotowanie projektu planu zabezpieczenia szpitalnego. Jego podstawowe założenia oparte są na:

- zapewnieniu obywatelom bezpieczeństwa zdrowotnego poprzez dostępność do świadczeń zdrowotnych;

- przygotowaniu sieci funkcjonalnej szpitali, a nie strukturalnej;

- określeniu narzędzi jakimi powinien dysponować minister zdrowia do oceny rynku świadczeń zdrowotnych i oddziaływania na ten rynek.

Na podstawie powyższych założeń zostaną opracowane wskaźniki dotyczące bazy szpitalnej, personelu, sprzętu, procedur wysoko specjalistycznych oraz monitorowania dostępności świadczeń. Stworzona na podstawie tych wskaźników sieć będzie mieć charakter funkcjonalny, a nie terytorialny. Zdaniem Ministerstwa Zdrowia istotniejsze jest zapewnienie równomiernej dostępności do świadczeń zdrowotnych poprzez określenie niezbędnej liczby łóżek w poszczególnych specjalnościach medycznych niż ustalenie listy szpitali. Wskaźniki stanowią jednocześnie wytyczne do kształtowania zarówno bazy łóżkowej, jak i zasobów kadrowych szpitali do 2010 roku.

Obecnie nie przewiduje się dodatkowych środków finansowych dla organów założycielskich szpitali w związku z tworzeniem funkcjonalnej sieci szpitali.

Integralnym elementem transformacji systemu opieki zdrowotnej jest restrukturyzacja zakładów opieki zdrowotnej. Powinno to doprowadzić do zracjonalizowania wydawanych środków finansowych.

Podobnie jak w Unii Europejskiej rozpoczęto proces dostosowywania struktur poszczególnych szpitali i ofert świadczeń do potrzeb zdrowotnych ludności.

INTERIA.PL
Dowiedz się więcej na temat: zdrowie | sprawy | stanowiska | Rada Ministrów
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »