Udostępnianie przestrzeni reklamowej na prywatnych stronach internetowych

Niejednokrotnie przedmiotowe banery reklamowe umiejscawiane są na prywatnych stronach www. osób fizycznych, które prowadzą je nie występując w charakterze podmiotów gospodarczych. Pojawia się w z związku z tym wątpliwość, czy przychody uzyskiwane przez ww. osoby z powyższego tytułu powinny być zakwalifikowane do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm. - dalej jako "ustawa o PIT") - czyli do przychodów z tytułu najmu bądź dzierżawy.

Część organów podatkowych twierdzi, że w takim przypadku osoby, na stronach których zamieszczane są reklamy powinny być traktowane jako osoby zobowiązane do wykonania osobiście czynności (jednorazowej ingerencji w kod komputerowy strony), tak aby reklama mogła pojawić się na ich stronie www. Wobec czego przychody tych osób powinny być zaliczone do źródeł z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT (tj. działalność wykonywana osobiście) i w związku z czym na podstawie art. 41 ust. 1 tej ustawy podmiot, który wypłaca wynagrodzenie za zamieszczenie przedmiotowej reklamy powinien być płatnikiem omawianego podatku.

Zgodnie jednak ze stanowiskiem WSA w Krakowie prezentowanym w wyroku z dnia 5 marca 2010 r. (sygn. I SA/Kr 60/10) zasada swobody umów dopuszcza zawarcie umowy nienazwanej, podobnej do kodeksowego wzorca umowy dzierżawy, gdzie właściciel strony internetowej udostępnia część swojej strony innemu podmiotowi w celu umieszczania w tym miejscu, za odpłatnością (a więc z pobieraniem pożytków) banerów reklamowych. Taka umowę należałoby, zdaniem sądu, traktować jako umowę podobną do umowy najmu i dzierżawy. Sąd administracyjny stwierdził, że: "Wynagrodzenia wypłacane przez Spółkę, zajmującą się świadczeniem usług reklamowych, osobom fizycznym - właścicielom stron internetowych (nie prowadzącym w tym zakresie działalności gospodarczej) z tytułu umów pozwalających na korzystanie z części stron internetowych i na zamieszczanie reklam w części oddanej do korzystania, należało zakwalifikować jako przychody z tytułu umów nienazwanych o podobnym charakterze do umów dzierżawy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 6 updof".

Podobnie WSA w Warszawie w wyroku z dnia 5 lipca 2010 r. (sygn. III SA/Wa 25/10) podkreślił, że: "(...) przejęcie przysługujących praw do strony internetowej od osoby, która ją utworzyła, posługując się swoimi danymi osobowymi, w sytuacji gdy te dane osobowe będą wykorzystane przez osobę trzecią, nie jest działalnością wykonywaną osobiście, o której mowa w art.13 u.p.d.o.f. (...) Przychód następuje w wyniku posiadania nie zaś wykonywania określonych umową czynności. (...) W ocenie Sądu umowa udostępniająca do używania stronę internetową przez jej posiadanie - osobę fizyczną jest umową nienazwaną, zbliżoną jednak do umów dzierżawy".

Należy jak najbardziej zgodzić się ze stanowiskiem sądów administracyjnych prezentowanym w powyższych wyrokach. Przychody osób fizycznych (nieprowadzących działalności gospodarczej) uzyskiwane z tytułu zamieszczania na ich prywatnych stronach internetowych ogłoszeń innych podmiotów powinny być bowiem traktowane jako przychody z dzierżawy praw. Z kolei podmioty je wypłacające nie powinny być traktowane jako płatnicy podatku PIT.

Marcin Parulski

Konsultant w Departamencie Doradztwa Podatkowego Małopolskiego Instytutu Studiów Podatkowych w Krakowie

^{Artykuł ma charakter jedynie informacyjny i stanowi publikację zainspirowaną treścią artykułów prasowych, interpretacji organów podatkowych i orzeczeń sądów administracyjnych. Nie stanowi porady ani opinii podatkowej czy prawnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 i art. 31 ustawy o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 1996 r. Nr 102, poz. 475, ze zm.) i jest odzwierciedleniem poglądów wyrażanych przez autorów publikacji. Małopolski Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o. nie bierze odpowiedzialności za ewentualne skutki podejmowanych decyzji na ich podstawie.}