Rozliczanie VAT z faktur korygujących

Dokumenty, które potwierdzają dokonywanie przez podatników transakcji podlegających opodatkowaniu VAT, muszą odzwierciedlać rzeczywisty przebieg transakcji i być prawidłowe pod względem formalnym. Zasady korygowania tych dokumentów określono w przepisach o VAT. Dokumentami korygującymi wystawianymi przez sprzedawcę są faktury korygujące.

Kiedy wystawia się faktury korygujące?

Faktury korygujące wystawia się w przypadku, gdy po wystawieniu faktury:

1) udzielono obniżki ceny w formie rabatu,

2) udzielono opustów i obniżek cen,

3) dokonano zwrotu podatnikowi towarów lub opakowań,

4) dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty (przed dokonaniem dostawy),

Reklama

5) podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Wynika to z art. 106j ust. 1 ustawy o VAT.

W zależności od tego, co było przyczyną korekty, wystawienie faktury korygującej spowodować może zmniejszenie zobowiązania podatkowego lub też jego zwiększenie. Sytuacje te odmiennie rozlicza się w deklaracji VAT.

Zmniejszenie kwoty zobowiązania

W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę korygującą w celu obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, korekty obrotu dokona, ale pod warunkiem posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Potwierdzenie to musi otrzymać przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą. Określa to art. 29a ust. 13 ustawy o VAT.

Zasada ta ma zastosowanie do sytuacji, gdy:

  • udzielono po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen,
     
  • zwrócono towar lub opakowanie,
     
  • zwrócono zaliczkę, gdy nie doszło do sprzedaży.

Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (przykład 1).

Przepis art. 29a ust. 13 ustawy o VAT stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy o VAT).

Tak więc, na podstawie art. 29a ust. 13 i 14 ustawy o VAT, korekta obrotu "in minus" następuje, co do zasady, w tym okresie rozliczeniowym, w którym nabywca otrzymał fakturę korygującą. Przy czym, aby dokonać tej korekty, konieczne jest uzyskanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta.

Na zasadzie wyjątku warunek posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie jest wymagany w przypadku:

1) eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2) dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju,

3) sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy,

4) gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, iż transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Korekta zwiększająca zobowiązanie podatkowe

Przepisy o VAT nie zawierają przepisów, które określałyby zasady rozliczania korekt w sytuacji, gdy podatnik jest zobowiązany do podwyższenia podatku. W takim przypadku skorygowanie VAT w drodze korekty deklaracji VAT powinno nastąpić bez względu na fakt otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę towaru czy usługi.

Moment ujęcia podatku VAT z faktury korygującej jest uzależniony od przyczyny jej wystawienia. Jeżeli korekta faktury wynika ze zdarzeń zaistniałych już w chwili wystawienia faktury pierwotnej, np. z pomyłki w cenie czy stawce podatku, to powinna być ona rozliczona w deklaracji za okres, w którym została wykazana pierwotna faktura (przykład 2).

Inaczej natomiast należy rozliczyć VAT w sytuacji, gdy korekta jest spowodowana przyczynami, które miały miejsce już po dokonaniu dostawy towaru czy wykonaniu usługi, np. podwyższenie ceny. W takim przypadku obrót powinien zostać skorygowany w deklaracji za ten okres rozliczeniowy, w którym zaistniały przesłanki do wystawienia faktury korygującej, czyli w miesiącu, w którym została ona wystawiona. W tej sytuacji należy uznać, że w chwili ujęcia w deklaracji VAT faktury pierwotnej podstawa opodatkowania i podatek należny zostały wykazane przez podatnika w prawidłowej wysokości, a przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej.

Odliczenie VAT z faktury korygującej

Nabywca towaru czy usługi, który otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14 ustawy o VAT, jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługiwało, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokona tego obniżenia. Wynika to z art. 86 ust. 19a ustawy o VAT.

Jak już wskazano, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę podatnik nie musi posiadać w przypadku, gdy podatnik nie uzyska potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, iż transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. W tej sytuacji nabywca obowiązany jest do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dowiedział się o warunkach, na jakich transakcja została zrealizowana.

Przykład 1

W maju 2017 r. podatnik wystawił fakturę korygującą in minus, w wyniku której zmniejszeniu uległa podstawa opodatkowania oraz kwota podatku należnego. Nabywca otrzymał fakturę korygującą w tym samym miesiącu, czyli w maju. Podatnik uzyskał potwierdzenie jej odbioru przez nabywcę 5 czerwca 2017 r. W tej sytuacji podatnik mógł więc obniżyć VAT należny w deklaracji za maj 2017 r. Gdyby jednak potwierdzenie odbioru korekty otrzymał po terminie złożenia deklaracji VAT za ten miesiąc przykładowo w dniu 29 czerwca 2017 r., korektę tę powinien rozliczyć w deklaracji za czerwiec.


Przykład 2

W grudniu 2016 r. podatnik dokonał sprzedaży towarów stosując zaniżoną stawkę VAT (8% zamiast 23%), natomiast w maju br. wystawił fakturę korygującą. W takim przypadku (gdy doszło do zaniżenia stawki VAT w fakturze pierwotnej) nie ma znaczenia termin otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Podatnik powinien zatem skorygować deklarację VAT za grudzień 2016 r., wówczas bowiem zaniżone zostało zobowiązanie podatkowe, przez co powstała zaległość podatkowa.

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 11.03.2004 r. o VAT (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.)


autor: Aleksandra Węgielska
Gazeta Podatkowa nr 49 (1403) z dnia 2017-06-19

GOFIN podpowiada

Dowiedz się więcej na temat: e-faktura | faktura
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »