Kluczowy czwartek

Zmiany mogą dotyczyć dwóch elementów komunikatu, tj. spodziewamy się: (1) porzucenia określenia mówiącego, że wciąż istnieje ryzyko słabszego wzrostu PKB, (2) porzucenia łagodnego nastawienia w części mówiącej o stopach i QE a więc określenia mówiącego, iż może nastąpić dalsze poluzowanie monetarne, jeżeli będzie taka potrzeba.

Nie spodziewamy się, iż ECB wypowie się o ewentualnym terminie wygaszania QE. Doświadczenia Fed z taper tantrum (wyprzedażą obligacji po ogłoszeniu bliskiego wyjścia z QE) sugerują ostrożność. Dodatkowo pomimo ewidentnych dowodów poprawy koniunktury wciąż nie widać istotnego odbicia płac i przełożenia tegoż na HICP, co więcej mocne euro i ceny ropy ograniczają presję inflacyjną.

Argumentem powtarzanym przez członków Rady Prezesów jest brak przełożenia wyższej dynamiki PKB na trwały wzrost presji inflacyjnej. Wynika to z istotnych problemów na rynku pracy, widocznych zwłaszcza w gospodarkach peryferyjnych oraz Francji. Pogorszenie koniunktury spowodowało spadek aktywności zawodowej wśród długotrwale bezrobotnych. Jednak obecnie osoby te powracają na rynek pracy, co pozwala firmom rozszerzać działalność bez konieczności podwyższania wynagrodzeń.

W efekcie spodziewamy się, że EBC obniży prognozę inflacji HICP w 2017 o 0,2pp do poziomu 1,5%r/r w nadchodzących miesiącach. Prognozy na przyszłe lata powinny pozostać bez większych zmian.

W czwartek odbędą się przedterminowe wybory parlamentarne w UK. Ostatnie sondaże przewidują zwycięstwo rządzącej Partii Konserwatywnej (40-44%), ale trend z ostatnich tygodni to odzyskiwanie poparcia przez Partię Pracy (36-39%). Istnieją jakieś szanse, że Partia Pracy może uniemożliwić Partii Konserwatywnej uzyskanie bezwzględnej większości w Parlamencie. Gdyby nie udało się jej zdobyć większości parlamentarnej (choć prawdopodobieństwo takiego zdarzenia oceniamy jako bardzo małe), to skomplikuje to proces brexitu, mimo że Partia Pracy zadeklarowała, że uszanuje wynik referendum na temat wyjścia Wielkiej Brytanii z UE. W takiej sytuacji można się spodziewać wzrostu rentowności brytyjskich papierów bo spadek szans na brexit oznacza mniejszą potrzebę luzowania przez BoE.

Piątkowe dane z amerykańskiego rynku pracy (payrolls) istotnie rozczarowały. Zatrudnienie w maju wzrosło o 138tys. etatów (wobec oczekiwanych 180tys.), a łączną liczbę zatrudnionych w ubiegłych dwóch miesiącach zrewidowano o 66tys. w dół. Konkluzje raportu istotnie rozmijają się ze wskazaniami badania ADP (według którego zatrudnienie wzrosło o 253tys. etatów).

Stopa bezrobocia spadła o kolejne 0.1pp do 4,3%, ale było to związane z niższą aktywnością zawodową (spadek o 0,2pp do 62,7%). W naszej ocenie sytuacja na amerykańskim rynku pracy pozostaje zgodna z obrazem solidnej aktywności gospodarczej, jednak coraz bardziej ujawniają się symptomy pełnego zatrudnienia - problemy z podażą pracy ograniczają tempo wzrostu zatrudnienia.

Jednak wysokie zatrudnienie w USA nie generuje jednak presji płacowej. Dane o wynagrodzeniach zaskoczyły negatywnie - dynamika ustabilizowała się na poziomie 2,5%r/r wobec oczekiwań na wzrost o 0,1pp. Dodatkowo spadek dynamiki płac w ujęciu r/r widoczny na przestrzeni ostatnich dwóch kwartałów wynika z ogólnego osłabienia we wszystkich sektorach gospodarki.

W naszej ocenie słabsze dane z rynku pracy nie wpłyną na czerwcową decyzję FOMC - w przyszłym tygodniu Komitet podwyższy stopy procentowe o kolejne 25pb. Są pewne wątpliwości odnośnie kolejnej podwyżki, dane makroekonomiczne determinować będą tempo dalszego zacieśniania. Model Atlanta Fed GDPNow wskazuje, że PKB w 2kw17 wzrośnie 4%kw/kw SAAR, dlatego spodziewamy się, że członkowie Komitetu będą dalej zdeterminowani do podwyższenia stóp procentowych o kolejne 25pb w 2017 nawet na wrześniowym posiedzeniu.

Jednak to odbicie w 2kw17 to odreagowanie po fatalnym 1kw17, dlatego jak dotychczas rynki finansowe ostrożnie podchodzą do kolejnych podwyżek - 50pb w pełni wycenione zostało dopiero w mar-18.