Autozapis do PPK. Czy do programu trzeba przystępować?
W tym roku po raz pierwszy miał miejsce autozapis do Pracowniczych Planów Kapitałowych (PPK). Osoby, które nie chciały dołączyć do PPK, musiały wówczas dostarczyć pracodawcy odpowiednią deklarację, którą muszą składać regularnie co 4 lata. Na czym polega autozapis do PPK? Kogo dotyczy? Czy trzeba przystępować do programu?
PPK, czyli Pracownicze Plany Kapitałowe to jeden ze sposobów gromadzenia dodatkowych oszczędności do emerytury. PPK są obowiązkowe dla pracodawców oraz dobrowolne dla osób zainteresowanych.
Mimo dobrowolności, obowiązuje jednak tzw. autozapis do PPK. Zgodnie z ustawą z dnia 4 października 2018 roku o pracowniczych planach kapitałowych pracownicy podlegają automatycznemu ponownemu zapisowi do programu.
Od 2023 roku autozapis odbywa się co cztery lata. Oznacza to, że jeżeli pracownik w wieku od 18 do 55 lat nie złożył deklaracji rezygnacji z dokonywania wpłat na PPK, pracodawca samodzielnie zapisuje go do programu i nie musi mieć do tego jego zgody.
Jeżeli pracownik nie chce zapisywać się do PPK, wówczas w wyznaczonym terminie, musi złożyć odpowiednią deklarację. Nawet jeśli pracownik już raz złożył deklarację o rezygnacji z PPK, pracodawca co 4 lata jest zobowiązany dokonywać autozapisu pracownika do PPK, chyba że ponownie zrezygnuje on z udziału w programie.
Ponowny autozapis do Pracowniczych Planów Kapitałowych dotyczy osób zatrudnionych w wieku od 18 do 55 lat, które podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym oraz rentowym i uprzednio złożyły deklarację rezygnacji z odprowadzania wpłat do PPK. Deklaracja ta wygasa co 4 lata (w tym roku było to w marcu). Po jej wygaśnięciu ma miejsce ponowny autozapis do PPK.
W przypadku osób powyżej 55. roku życia zapis do PPK dokonywany jest wyłącznie na ich wniosek o przystąpienie do programu.
Ponowny autozapis PPK dotyczy natomiast wszystkich pracodawców, niezależnie od wielkości firmy. Do PPK nie mogą natomiast w ogóle dołączyć osoby powyżej 70. roku życia.
Z punktu widzenia pracodawcy autozapis do PPK polega na zawarciu umowy o prowadzenie PPK w imieniu pracowników i na rzecz pracowników, którzy złożyli deklarację rezygnacji z dokonywania wpłat przed przystąpieniem do programu, a następnie naliczania i odprowadzania wpłat do PPK za te osoby oraz na wznowieniu wpłat do PPK za uczestników, którzy złożyli deklarację rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK po zgłoszeniu ich do programu (którzy wcześniej zawarli już umowę o prowadzenie PPK).
Każdy pracodawca, niezależnie od wielkości firmy, ma więc obowiązek:
- w wyznaczonym terminie poinformować osoby, które wcześniej złożyły deklarację o rezygnacji z PPK, o ponownym zapisie do programu,
- wznowić wpłaty do PPK dla uczestników, którzy wcześniej złożyli deklarację o rezygnacji,
- zawrzeć w imieniu pracowników i na ich rzecz umowę o prowadzenie PPK,
- naliczać, pobierać oraz dokonywać wpłat do PPK w imieniu pracowników.
Ponowny autozapis do Pracowniczych Planów Kapitałowych będzie miał miejsce w 2027 roku, a kolejne będą odbywać się co 4 lata, tj. w 2031, 2035, 2039 itd. W tym roku z kolei pracodawcy musieli do 28 lutego 2023 roku poinformować pracowników, którzy wcześniej złożyli deklarację o rezygnacji z PPK o ponownym autozapisie. W marcu zaś pracodawca naliczał i pobierał wpłaty do PPK, z kolei od 1 kwietnia 2023 do 17 kwietnia 2023 roku pracodawcy musieli przekazać do instytucji finansowej marcowe wpłaty za uczestników PPK.
Kiedy należało zgłosić rezygnację z PPK? Deklarację o rezygnacji z Pracowniczych Planów Kapitałowych należało dostarczyć najwcześniej 1 marca 2023 roku.
WG
