Ile wynosi znaleźne. Kiedy można je dostać?
Znaleźne stanowi ustawowo określoną rekompensatę dla osoby, która uczciwie zwraca znalezioną rzecz prawowitemu właścicielowi. Prawo przewiduje, że znalazca może domagać się nagrody w wysokości 10% wartości przedmiotu, pod warunkiem spełnienia określonych procedur. Aby uzyskać znaleźne, znalazca musi zwrócić przedmiot i w odpowiednim terminie zgłosić swoje roszczenie. O czym trzeba pamiętać w trakcie tej procedury? Podpowiadamy.
Znaleźne to instytucja prawna zabezpieczająca interesy osoby, która uczciwie postępuje z rzeczą znalezioną i zwraca ją jej właścicielowi. Zgodnie z Ustawą o rzeczach znalezionych z 20 lutego 2015 roku, znalazca ma prawo do otrzymania nagrody finansowej w wysokości 10% wartości rzeczy. Zasada ta dotyczy zarówno przedmiotów materialnych, jak i zaginionych zwierząt, co pokazuje elastyczność i wszechstronność tej regulacji. Wartość znaleźnego jest zatem bezpośrednio powiązana z wartością odzyskanego przedmiotu, co stanowi dodatkową motywację do postępowania zgodnie z prawem.
Ustawa precyzuje zarówno prawa, jak i obowiązki znalazców oraz osób przechowujących zgubioną własność. W celu uzyskania pieniędzy znalazca musi nie tylko zwrócić przedmiot, ale także zgłosić swoje roszczenie najpóźniej w momencie wydania rzeczy osobie uprawnionej do jej odbioru. Jest to kluczowy moment, gdyż zgłoszenie roszczenia po tym czasie pozbawia znalazcę prawa do wynagrodzenia.
Procedura zgłaszania roszczenia może się wydłużyć do miesiąca, jeśli zgubiona rzecz została przekazana na przechowanie w innym miejscu, a nie u znalazcy. W takich przypadkach osoba przechowująca zgubę ma obowiązek poinformować znalazcę o wydaniu przedmiotu właścicielowi oraz o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie, co pozwala znalazcy na zgłoszenie swojego żądania w określonym terminie.
Przeczytaj też: Użytkowanie wieczyste. Ile trzeba zapłacić, co trzeba wiedzieć?
Możliwość domagania się znaleźnego jest ściśle związana z wypełnieniem określonych obowiązków. Zgodnie z Ustawą o rzeczach znalezionych, kluczowym warunkiem jest powiadomienie osoby uprawnionej do odbioru rzeczy lub, w przypadku nieznajomości ustalenia jej tożsamości lub miejsca pobytu, odpowiedniego starosty. Co więcej, znalazca musi zachować rzecz w sposób zapewniający jej bezpieczeństwo i nienaruszalność do momentu odbioru przez uprawnioną osobę lub przekazania odpowiednim władzom.
Postępowanie z przedmiotami zależy przede wszystkim od ich rodzaju i miejsca znalezienia. Pieniądze, dokumenty wartościowe oraz przedmioty o szczególnym znaczeniu historycznym, naukowym czy artystycznym, powinny zostać niezwłocznie przekazane staroście, jeśli nie można ustalić właściciela. Broń, amunicja czy materiały wybuchowe muszą trafić do najbliższego komisariatu policji. Rzeczy znalezione w miejscach publicznych, takich jak budynki czy środki transportu, powinny być przekazane odpowiednim zarządcom tych obiektów, którzy zajmują się ich dalszym przechowaniem i potencjalnym zwróceniem właścicielom.
W przypadku, gdy właściciel znalezionej rzeczy nie zostanie odnaleziony, przepisy przewidują określony proces postępowania. Po upływie jednego roku od wezwania do odbioru, jeżeli wezwanie było możliwe, lub dwóch lat od daty znalezienia, jeśli wezwanie nie było możliwe, znaleziona rzecz może stać się własnością znalazcy, pod warunkiem spełnienia przez niego obowiązków określonych w ustawie (tj. poinformowanie odpowiednich organów i próby ustalenia właściciela). Wyjątek stanowią przedmioty zabytkowe lub archiwalne, które po upływie tych terminów przechodzą na własność Skarbu Państwa, co ma na celu ochronę dziedzictwa kulturowego i historycznego kraju.
Przeczytaj też:
Poszukiwanie skarbów jednak będzie łatwiejsze? Koalicja może nie zdążyć z zablokowaniem zmian
Gwarancja a rękojmia. Co przysługuje klientowi, gdy towar jest wadliwy?
Becikowe 1000 zł. Dostaną tylko ci, którzy nie zarabiają za dużo
