ING NN TUnŻ - wyniki zarządzania w III kw. 2003

Fundusz      01.10.1998 01.10.2000 01.10.2002 I pół. III kw.
             30.09.2003 30.09.2003 30.09.2003  2003    2003
Obligacji      +82,41     +55,58     +8,34    +2,64   -1,38
Mieszany       +75,24     +43,47    +16,99   +10,09   +4,85
Grupowy        +98,69     +59,45    +16,53    +9,44   +3,46
Międzynarodowy
Obligacji      +20,57      +5,36     +5,36    +8,11   +0,64
Międzynarodowy
Mieszany        +3,24     -13,59     +8,91   +12,44   +2,91
Klik            +1,76*)    +1,76*)   +5,60    +4,82   +0,75
Dynamiczny     +26,04*)   +26,04*)  +35,32   +25,82  +18,11
Pieniężny      +12,49*)   +12,49*)   +4,97    +2,71   +0,62

Sytuacja makroekonomiczna

Najważniejszym tematem makroekonomicznym w III kwartale br. był niewątpliwie przyszłoroczny budżet, a szerzej problem finansów publicznych. Deficyt budżetu ma w 2004 roku wzrosnąć do ponad 45 mld zł, z niecałych 39 mld w tym roku. Tak wysoki deficyt (stanowiący ok. 5,3% PKB) oddala perspektywę wejścia Polski do strefy euro. Ponadto istnieje realna groźba, że szybko rosnące zadłużenie doprowadzi do przekroczenia konstytucyjnego limitu 60% długu publicznego do PKB i konieczności drastycznych cięć w wydatkach.

Dane statystyczne potwierdzają, że gospodarka przyspiesza, jednak tempo wzrostu gospodarczego nadal jest stosunkowo niskie. Utrzymują się pozytywne tendencje w obrotach handlowych, gdzie tempo wzrostu eksportu znacznie przekracza dynamikę importu, co skutkuje coraz niższym deficytem na rachunku obrotów bieżących. Co ważniejsze, nie widać presji inflacyjnej - inflacja na koniec tego roku prawdopodobnie nie przekroczy dolnej granicy celu inflacyjnego NBP. Mimo to, Narodowy Bank Polski nie zdecydował się w ostatnim kwartale na redukcję stóp procentowych, argumentując swą decyzję niepewną sytuacją finansów publicznych. Zmiana składu Rady Polityki Pieniężnej w lutym 2004 r. może jednak zwiększyć prawdopodobieństwo obniżek stóp w pierwszej połowie przyszłego roku.

Rynek papierów dłużnych

W III kwartale na rynku papierów dłużnych wystąpiła silna korekta cen. W początkowej fazie spadki cen były spowodowane zachowaniem inwestorów na międzynarodowych rynkach obligacji, szczególnie w USA, gdzie oznaki ożywienia gospodarczego skłoniły inwestorów do sprzedaży obligacji. Podobnie zachowali się inwestorzy w Europie i w Polsce. Nastroju inwestorom nie poprawiały również informacje krajowe, szczególnie dotyczące znacznego wzrostu potrzeb pożyczkowych szacowanych w przyszłym roku nawet na 60 mld zł. Groźba znacznej podaży papierów skarbowych w przyszłym roku, a także coraz wyższy poziom zadłużenia krajowego powodują, że nawet coraz atrakcyjniejsze ceny są niewystarczającą zachętą dla potencjalnych nabywców. Najbliższe tygodnie mogą przynieść kontynuację trendu spadkowego. Zaprezentowany przez rząd plan redukcji wydatków rynek ocenił jako mało szczegółowy i z tego powodu mało wiarygodny. Inwestorzy zagraniczni obawiający się o dalsze osłabianie złotego nie są zbyt chętni do zakupu polskich papierów. Spadek cen obligacji odbił się negatywnie na kwartalnych wynikach Funduszu Obligacji. W ostatnich trzech miesiącach fundusz stracił 1,38%. Fundusz Pieniężny, skoncentrowany na instrumentach krótkoterminowych w tym samym okresie zarobił 0,62%.

Rynek akcji

Trzeci kwartał na warszawskiej giełdzie przyniósł kontynuację wzrostów zapoczątkowanych w kwietniu. WIG na przełomie sierpnia i września osiągnął 22 tys. punktów, zbliżając się do rekordu wszechczasów. Potem nastąpiła silna, zdrowa przecena, która sprowadziła kursy akcji do rozsądnych poziomów. W całym III kwartale WIG zyskał prawie 21%. Hossa na warszawskiej giełdzie była efektem kilku czynników - przede wszystkim nierównowagi pomiędzy popytem na walory, a podażą nowych akcji. Inwestorzy indywidualni ruszyli do zakupów funduszy inwestycyjnych stabilnego wzrostu i zrównoważonych. Fundusze emerytalne stopniowo zwiększały zaangażowanie w akcjach do ponad 30 proc. Czwarty kwartał na warszawskiej giełdzie może przynieść powrót do tendencji wzrostowej. Nie należy spodziewać się tak silnych zwyżek jak w lipcu czy sierpniu, ale dzięki napływowi nowych środków do funduszy inwestycyjnych (głównie stabilnego wzrostu) rynek powinien ponownie przyjemnie zaskoczyć inwestorów. Największym czynnikiem ryzyka jest zmiana sytuacji na giełdach światowych. Hossa na giełdzie wpłynęła na wyniki funduszy inwestujących swoje środki w akcje. W drugim kwartale stopa zwrotu Funduszu Mieszanego wyniosła 4,85%, zaś Funduszu Dynamicznego 18,11%.

Rynki międzynarodowe

W ostatnim kwartale ceny obligacji na rynkach międzynarodowych podlegały znacznym wahaniom. Po silnej przecenie w lipcu, nastąpiło równie gwałtowne odbicie, po którym rentowność obligacji amerykańskich czy niemieckich osiągnęła poziom z końca czerwca. Giełdy światowe po silnym odbiciu w drugim kwartale, w kolejnych miesiącach kontynuowały wzrosty, choć ich tempo wyraźnie spadało. Z różnych rynków docierały mieszane sygnały co do poprawy koniunktury. Pod koniec września przez światowe giełdy przeszła pierwsza od kilku miesięcy fala spadkowa, która w negatywnym scenariuszu może oznaczać zmianę średnioterminowego trendu z rosnącego na spadkowy. Fundusz Międzynarodowy Obligacji zarobił w III kwartale 0,64%, Międzynarodowy Mieszany 2,91%, a Klik przyniósł stopę zwrotu w wysokości 0,75%.