Co to jest dowód księgowy?
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów muszą pamiętać, że zapisy w niej mogą być dokonywane tylko i wyłącznie na podstawie rzetelnych i prawidłowych dowodów księgowych. Warto zatem zastanowić się, co kryje się pod pojęciem dowodu księgowego.
Przedsiębiorcy, którzy zdecydowali się na dokonywanie rozliczeń podatkowych na podstawie prowadzonej przez nich podatkowej księgi przychodów i rozchodów, muszą pamiętać o tym, że warunkiem zaewidencjonowania danego zdarzenia gospodarczego w prowadzonej księdze jest posiadanie odpowiedniego dowodu księgowego.
Na początku warto skupić się nad wymogami prawnymi warunkującymi traktowanie dokumentu potwierdzającego zaistniałe zdarzenie gospodarcze, jako dowodu księgowego. Przede wszystkim dowody księgowe powinny być sporządzane w języku polskim, a kwota w nich ujęta podana w walucie polskiej. Jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik jest zobowiązany przeliczyć walutę obcą na złote.
W myśl rozporządzenia Ministra Finansów za dowody księgowe uznaje się faktury VAT marża, VAT RP, VAT MP, jak również dokumenty celne, rachunki oraz faktury i noty korygujące. Ponadto, podatnik powinien pamiętać, że dowodami księgowymi są także dzienne zestawienia faktur dotyczących sprzedaży sporządzone do zaksięgowania zbiorczym zapisem. Warto zauważyć, że noty księgowe, sporządzone w celu dokonania korekty zapisu dotyczącego operacji gospodarczych także stanowią podstawę zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
Dowody przesunięć, dowody opłat pocztowych, bankowych i inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat oraz inne dokumenty zawierające istotne dane mogą również stanowić podstawę zapisu, jednakże pod warunkiem spełnienia określonych w rozporządzeniu wymogów. Przede wszystkim dokumenty takie muszą zawierać wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron uczestniczących w operacji gospodarczej. Istotnym elementem jest także data wystawienia dowodu oraz data lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy. Warto podkreślić, że w przypadku, gdy data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarczy podanie jednej daty.
Podatnik musi również określić przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, o ile przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych. Bardzo ważne jest również uwierzytelnienie dokumentu za pomocą podpisu osoby uprawnionej do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych.
Podatnik powinien wiedzieć, że prawo podatkowe dopuszcza specyficzną formę dowodów księgowych, określanych jako wewnętrzne. Generalnie wewnętrzne dowody księgowe są wystawiane, w sytuacji, gdy brak jest odpowiednich dokumentów potwierdzających zdarzenie gospodarcze, które musi zostać zaewidencjonowane przez podatnika. Szczegółowe uregulowanie dotyczące tych dokumentów zawiera, wspomniane wcześniej, rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Adam Bujalski
