Dojazdu do pracy nie odliczysz

Z interpelacją do Ministra Finansów w tej sprawie wystąpiła grupa posłów, która zapytała czy Minister Finansów podziela stanowisko organów podatkowych, uznających, że koszty dojazdów do pracy niepublicznymi środkami komunikacji nie mogą zastać zaliczane do kosztów uzyskania przychodów pracowników.

Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy określane są ryczałtowo, co do zasady w wysokości 102,25 zł miesięcznie. Jeżeli jednak koszty uzyskania przychodów określone powyżej są niższe niż faktyczne wydatki pracownika na dojazd do pracy, to pracownik ma prawo zaliczyć faktycznie poniesione wydatki na dojazd do kosztów uzyskania przychodów. W rezultacie pracownik ma prawo obniżyć przychód ze stosunku pracy także o koszty dojazdu do pracy. Warunkiem jest jednak posiadanie imiennych biletów okresowych. I tu pojawia się problem. Organy podatkowe interpretują bowiem pojęcie imiennych biletów okresowych bardzo wąską, co skutkuje tym, że tylko bilety okresowe zakupione od MPK, PKP czy PKS mogą być podstawą do powiększenia kosztów uzyskania przychodów.

A przecież publiczne środki komunikacji nie kursują w każdej miejscowości i niekiedy jedyną możliwością jest skorzystanie z transportu prywatnego, np. z busa. Należy przy tym zauważyć, że kierowcy prywatnych środków także oferują miesięczne regulowanie należności, co wiąże się z niższymi opłatami za przejazd, a więc dokładnie tak samo jak w przypadku nabywania biletów okresowych od MPK, PKP czy PKS. Dlaczego zatem dokument otrzymany od prywatnego przewoźnika nie może dokumentować kosztów dojazdów do pracy? Organy podatkowe i Ministerstwo Finansów nie udzieliły na to pytanie odpowiedzi. Wydaje się więc, że stanowisko organów podatkowych i Ministerstwa Finansów podyktowane jest wyłącznie celami fiskalnymi, a nie prawidłową wykładnią przepisów.

Należy bowiem zwrócić uwagę, że ustawodawca nie zdefiniował pojęcia imiennych biletów okresowych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z czym w tym celu należałoby się odwołać do powszechnego rozumienia imiennych biletów okresowych.

Słownikowa definicja biletu brzmi następująco:

bilet ? kartonik z odpowiednim nadrukiem, uprawniający posiadacza do wejścia gdzieś lub do określonej usługi (internetowy Słownik Języka Polskiego PWN)

Dlatego dla celów podatkowych za bilet powinien być uważany każdy dokument uprawniający posiadacza do przejazdu danym środkiem transportu. Imienny bilet, to natomiast bilet adresowany wyłącznie do jednej osoby, a okresowy bilet, to bilet uprawniający do przejazdu w określonym czasie. Reasumując, imienny bilet okresowy, to dokument uprawniający określoną osobą do przejazdu określonym środkiem transportu w danym czasie. W związku z czym interpretacja pojęcia imiennego biletu okresowego nie może opierać się na tym kto bilet wydaje, ale na tym jakie cechy posiada wydawany dokument. Dlatego stanowisko organów podatkowych i Ministerstwa Finansów kwestionujące prawo pracowników do obniżenia przychodów ze stosunku pracy o wydatki poniesione na dojazdy do pracy powinno budzić spore wątpliwości.

Europejskie Centrum Doradztwa i Dokumentacji Podatkowej Sp. z o. o.