Fiskus karze za wpłacanie podatków po terminie

Przedsiębiorcy, którzy borykają się z problemami finansowymi, często "kredytują" swoją działalność, wpłacając należne podatki z opóźnieniem. Grożą za to wysokie kary. Doliczanie odsetek nie chroni przed ich wymierzeniem.

Odprowadzanie należnych podatków na konto urzędu skarbowego z opóźnieniem może skończyć się o wiele poważniejszymi konsekwencjami niż obciążenia odsetkowe. Grożą za to sankcje karne skarbowe. Mogą być one nałożone w związku z niewpłaceniem kwot wymaganych od przedsiębiorcy jako podatnika, jak i płatnika. Inne są jednak kryteria karania.

Nieuiszczanie w terminie podatków związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorcy jako podatnika, np. CIT, VAT, PIT, jest karane, gdy takiemu zachowaniu można przypisać przymiot uporczywości. Wynika to z art. 57 § 1 Kodeksu karnego skarbowego.

Reklama

Problem w tym, że nie ma oficjalnej definicji "uporczywości" w niepłaceniu podatków. Powszechnie przyjmowano, że jest to cyklicznie powtarzające się nieuiszczanie podatku w terminie lub trwające przez dłuższy czas, nawet jednorazowe, opóźnienie. Obecnie odchodzi się od tego. O uporczywości mówi się wtedy, gdy podatnik wielokrotnie narusza obowiązek wpłaty podatku w ustawowym terminie. Ważny jest element powtarzalności takiego zachowania. Nie ma natomiast znaczenia stan zobowiązania podatkowego po upływie terminu płatności, a w szczególności to, czy i kiedy zostało ono uregulowane. Zachowanie podatnika może mieć wpływ jedynie na wymiar kary, ewentualnie na odstąpienie od jej wymierzenia (por. postanowienie SN z dnia 3 października 2008 r., sygn. akt III KK 176/08).

Notoryczne opóźnienia w rozliczaniu się z fiskusem są wykroczeniem skarbowym. Można dostać za to grzywnę od 150 zł do 30.000 zł (w 2013 r. - od 160 zł do 32.000 zł).

Przetrzymane wpłaty

O wiele poważniejsze sankcje grożą przedsiębiorcy za nieodprowadzanie w terminie do urzędu skarbowego należności pobranych w związku z wykonywaniem funkcji płatnika, np. zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń pracowników. Podstawę karania za to stanowi art. 77 Kodeksu karnego skarbowego.

Przetrzymywanie pobranego podatku nie musi mieć cech uporczywości, aby być ukaranym - tak jak jest to wymagane w przypadku nieuiszczania należnych sum przez podatnika. Nie ma też znaczenia, czy płatnik fizycznie przejął kwoty stanowiące równowartość nieodprowadzonych należności (por. postanowienie SN z dnia 2 sierpnia 2002 r., sygn. akt IV KKN 426/98).

Czyn ten może być zakwalifikowany jako przestępstwo skarbowe albo wykroczenie skarbowe. Kwalifikacja zależy od kwoty nieodprowadzonego podatku. Jeżeli w czasie popełniania czynu zabronionego nie przekracza ona 7.500 zł (w 2013 r. - 8.000 zł), to mamy do czynienia z wykroczeniem skarbowym. Jeżeli ta kwota jest wyższa - zostało popełnione przestępstwo skarbowe.

Wykroczenie skarbowe karane jest grzywną w wysokości od 150 zł do 30.000 zł (w 2013 r. - od 160 zł do 32.000 zł). Za przestępstwo skarbowe grozi grzywna w wysokości od 500 zł do 14.400.000 zł (w 2013 r. - od 533,30 zł do 15.359.040 zł) albo pozbawienie wolności do 3 lat, albo obie te kary łącznie.

Sposób na długi

Przedsiębiorca, który nie radzi sobie z obciążeniami fiskalnymi, może zwrócić się do urzędu skarbowego o przyznanie ulgi w ich uregulowaniu. Jest kilka wariantów pomocy: odroczenie płatności, układ ratalny, umorzenie.

Należy jednak mieć na uwadze, że nie można złożyć wniosku o umorzenie należności nieodprowadzonych w związku z wykonywaniem funkcji płatnika. Takie kwoty mogą być umorzone jedynie z urzędu, z tym że w zaledwie dwóch przypadkach. Urząd skarbowy może z własnej inicjatywy darować długi płatnika, które nie zostały spłacone w zakończonym postępowaniu likwidacyjnym lub upadłościowym oraz które pozostały po jego śmierci, a nie ma z czego ich wyegzekwować i nie ma kto ich spłacić. Płatnikom pozostaje więc jedynie odroczenie lub rozłożenie na raty spłaty obciążających ich należności.

Za przyznaniem ulgi - zarówno dla podatnika, jak i płatnika - muszą przemawiać wyjątkowe względy: ważny interes wnioskodawcy, np. utrata możliwości zarobkowania z powodu choroby, lub interes publiczny, np. ochrona miejsc pracy. W przypadku przedsiębiorców pod uwagę bierze się również regulacje dotyczące udzielania pomocy publicznej. Dla większości z nich ulga w spłacie zobowiązań podatkowych przyznawana jest w ramach pomocy de minimis. Można również uzyskać ulgę niebędącą pomocą publiczną lub stanowiącą pomoc publiczną na określone cele, np. na zatrudnienie.

Termin zapłaty podatku
wpłata gotówkowa w kasie urzędu skarbowego, banku, placówce pocztowej, SKOK-u, biurze usług płatniczych, instytucji płatniczej dzień wpłaty

przelew z rachunku podatnika lub płatnika w banku, SKOK-u, instytucji płatniczej dzień obciążenia rachunku podatnika lub płatnika

przelew z rachunku założonego w banku, instytucji kredytowej lub unijnej instytucji płatniczej, niemających siedziby lub oddziału na terytorium Polski

dzień obciążenia rachunku pod warunkiem, że wpłacana kwota zostanie uznana na rachunku bankowym urzędu skarbowego do końca następnego dnia roboczego po złożeniu płatniczego zlecenia* - w razie przekroczenia tego terminu za termin zapłaty uważa się dzień uznania kwoty na rachunku bankowym urzędu skarbowego

* termin ten może zostać przedłużony o jeden dzień roboczy w przypadku złożenia zlecenia płatniczego w postaci papierowej

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 10.09.1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. nr 111, poz. 765 ze zm.)

autor: Małgorzata Żujewska
Gazeta Podatkowa nr 102 (934) z dnia 2012-12-20

GOFIN podpowiada

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »