Opodatkowanie świątecznych świadczeń pracowniczych
Wielu pracodawców z okazji świąt Bożego Narodzenia przyznaje swoim pracownikom (byłym i obecnym) różnego rodzaju świadczenia pieniężne i rzeczowe. Mogą być one sfinansowane ze środków ZFŚS lub środków obrotowych pracodawcy. Źródło finansowania oraz rodzaj tych świadczeń ma wpływ na ich opodatkowanie po stronie osoby, która je otrzymała.
Świadczenia przyznane pracownikom
Wartość otrzymanych od pracodawcy świątecznych świadczeń stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy. Przychód ten może być jednak wolny od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o pdof. Przepis ten stanowi, że zwolnieniu od podatku podlega wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1.000 zł. W przepisie tym ustawodawca zastrzegł jednak, że rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.
W praktyce z okazji świąt Bożego Narodzenia pracodawcy przekazują pracownikom (bądź członkom ich rodzin) np. świadczenia pieniężne, paczki lub karty przedpłacone. Karty przedpłacone uważane są za rodzaj elektronicznego instrumentu płatniczego. Dla celów podatku dochodowego są one utożsamiane z przyznaniem pracownikowi świadczenia pieniężnego. Gdy wskazane świąteczne świadczenia przekazane pracownikowi przez pracodawcę są świadczeniami sfinansowanymi w całości ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych, a ich wartość łącznie z otrzymanymi wcześniej świadczeniami przyznanymi w związku z działalnością socjalną pracodawcy nie przekracza w roku podatkowym kwoty 1.000 zł, to wartość świątecznego świadczenia będzie w całości korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego. Gdy jednak pracownik oprócz świadczenia świątecznego otrzymał już wcześniej od pracodawcy w roku podatkowym świadczenie sfinansowane z wymienionych funduszy, a suma tych świadczeń łącznie przekroczy kwotę 1.000 zł, to nadwyżka ponad ten limit podlega opodatkowaniu.
Jak już wcześniej wspomniano, omawiane zwolnienie od podatku dochodowego nie ma zastosowania do przekazywanych pracownikom przez pracodawcę bonów, talonów i innych znaków uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi. W związku z tym pracodawca powinien w miesiącu przekazania ich pracownikom opodatkować ich wartość wraz z pozostałymi przychodami ze stosunku pracy uzyskanymi przez pracownika w tym miesiącu. Nie ma przy tym znaczenia źródło finansowania takich świadczeń (przykład).
Należy jednocześnie zaznaczyć, że bez względu na rodzaj w całości podlegają opodatkowaniu świąteczne świadczenia pracownicze sfinansowane ze środków obrotowych pracodawcy.
Świadczenia dla emerytów i rencistów
Świąteczne świadczenia mogą także otrzymywać byli pracownicy (emeryci i renciści). Dla tych osób stanowią one przychody z innych źródeł. Przychód taki może być jednak wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o pdof. Stosownie do tego przepisu wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3.000 zł. Przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie do otrzymanych przez emerytów lub rencistów od byłych pracodawców świątecznych świadczeń pieniężnych i rzeczowych (np. bonów i talonów, paczek, kart przedpłaconych), bez względu na źródło ich finansowania. Będą one podlegały opodatkowaniu dopiero, gdy wartość wszystkich świadczeń otrzymanych od byłego pracodawcy przekroczy w roku podatkowym kwotę 3.000 zł. Wówczas od nadwyżki ponad tę kwotę należy pobrać 10% zryczałtowany podatek dochodowy (art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdof). Z tym że gdy emeryt lub rencista otrzyma od byłego pracodawcy świadczenie, którego przedmiotem nie są pieniądze, jest obowiązany wpłacić płatnikowi (świadczeniodawcy) kwotę należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem świadczenia (art. 41 ust. 7 pkt 2 ustawy o pdof).
|
Przykład W grudniu 2018 r. z okazji świąt Bożego Narodzenia pracownik otrzymał od pracodawcy bon towarowy o wartości 500 zł oraz paczkę świąteczną dla dziecka o wartości 300 zł. Świadczenia te w całości sfinansowano ze środków ZFŚS. Zakład pracy przyznając je pracownikom uwzględnił ich sytuację życiową, rodzinną i materialną. Wariant I - pracownik nie otrzymał w 2018 r. żadnego innego świadczenia sfinansowanego ze środków ZFŚS (ani funduszy związków zawodowych). W związku z tym zwolnieniu od podatku dochodowego podlega cała wartość paczki dla dziecka pracownika, gdyż nie przekracza limitu 1.000 zł. W grudniu 2018 r. opodatkowaniu będzie natomiast podlegała w całości wartość bonu towarowego (500 zł) otrzymanego przez pracownika. Wariant II - w marcu 2018 r. pracownik otrzymał od pracodawcy ze środków ZFŚS zapomogę w wysokości 800 zł. U pracownika całość tego świadczenia była wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o pdof. Ponieważ w związku z otrzymaniem w grudniu 2018 r. paczki świątecznej o wartości 300 zł limit zwolnienia, o którym mowa we wskazanym przepisie, zostanie w 2018 r. przekroczony, wartość paczki dla dziecka w kwocie 100 zł (800 zł + 300 zł - 1.000 zł) będzie podlegała w tym miesiącu opodatkowaniu. W grudniu 2018 r. do przychodów ze stosunku pracy podlegających opodatkowaniu pracodawca powinien doliczyć także wartość bonu towarowego (500 zł) otrzymanego przez pracownika. |
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 26.07.1991 r. o pdof (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.)
autor: Ewelina Piotrowska
Gazeta Podatkowa nr 101 (1558) z dnia 2018-12-17