Trybunał rozpoznał skargę Bernarda Ł.

Zadaniem Trybunału Konstytucyjnego było rozstrzygnięcie w sprawie zgodności art. 33 ustawy z dnia 25 listopada 2004 roku o zawodzie tłumacza przysięgłego z art. 32 ust. 1 w związku z art. 65 ust. 1 i z art. 2 Konstytucji oraz art. 35 powyższej ustawy z art. 2 Konstytucji.

Skarżący Bernard Ł. zwrócił się do prezesa sądu okręgowego o ustanowienie tłumaczem przysięgłym. We wniosku powołał się na możliwość posłużenia się innymi dokumentami niż dyplom ukończenia magisterskich studiów filologicznych. Prezes sądu odmówił wskazując na bliskie wejście w życie ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego oraz brak ogólnej zgody Ministra Sprawiedliwości na przeprowadzenie testu sprawdzającego dla kandydatów na tłumaczy przysięgłych.

Wówczas skarżący odwołał się od tej decyzji podkreślając, że prezes nie wystąpił do ministra o wyrażenie zgody na posłużenie się innymi dokumentami w jego indywidualnej sprawie, do czego był zobowiązany. W odpowiedzi na odwołanie Minister Sprawiedliwości uchylił decyzję prezesa sądu i umorzył postępowanie pierwszej instancji. Zdaniem ministra w związku z ustawą o zawodzie tłumacza przysięgłego postępowanie stało się bezprzedmiotowe. Wojewódzki sąd administracyjny oddalając wniosek skarżącego wskazał, że brak jest przepisów przejściowych dotyczących postępowań wszczętych a nie zakończonych przed datą wejścia w życie ustawy, gdyż stworzono nowy zawód - tłumacz przysięgły.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił kasację wskazując, że stworzono w miejsce funkcji tłumacza przysięgłego - zawód tłumacza, co wykluczało konieczność zawarcia w ustawie przepisów przejściowych. W opinii skarżącego taka sytuacja powoduje, że aby móc wykonywać zawód tłumacza przysięgłego musi ukończyć płatne studia podyplomowe, zdawać płatny egzamin zawodowy zamiast dotychczasowej bezpłatnej możliwości wykazania kwalifikacji posiadanym dokumentami. Oddala to znacząco moment rozpoczęcia wykonywania zawodu. Brak odpowiedniej vacatio legis nie pozwolił na dostosowanie się zainteresowanych do nowej regulacji. Dlatego też powinno się rozpatrzyć według dotychczasowych zasad wszystkie wnioski złożone przed wejściem w życie ustawy.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 33 ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego jest zgodny z art. 65 ust. 1 w związku z art. 2 oraz art. 32 ust. 1 Konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie ze względu na zbędność wydania wyroku. Oznacza to, że warunki wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego są zgodne z konstytucją. Wyrok ten jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.

Trybunał Konstytucyjny uznał, że ze skargi konstytucyjnej nie wynika, że mamy do czynienia z "interesami w toku" - w rozumieniu dotychczasowego orzecznictwa. W związku z tym nie może być mowy o kwestionowaniu konstytucyjności przepisów w oparciu o zarzut naruszenia zasady państwa prawnego i wypływającej z niej zasady ochrony interesów w toku, czy zasady ochrony praw nabytych. Zgodnie z przepisami rozporządzenia, aby wykazać znajomość języka obcego należało przedstawić dyplom ukończenia i uzyskania tytułu zawodowego magistra odpowiednich dla danego języka wyższych studiów filologicznych lub studiów w zakresie lingwistyki stosowanej.

Możliwość przedstawienia innych dyplomów lub świadectw uzależniona była od oceny Ministra Sprawiedliwości, zatem nie można przyjąć, że osoby które złożyły wniosek na podstawie przepisów rozporządzenia, a których sprawy nie zostały rozpatrzone, należy (z uwagi na wymagania Konstytucji) traktować na równi z osobami których wnioski zostały rozpatrzone pozytywnie. Zdaniem Trybunału w zaistniałym stanie faktycznym i prawnym nie została naruszona zasada równości.