Uposażenie dla sędziego

Uposażenie sędziego sądu wojskowego w stanie spoczynku ustala się w wysokości 75 % sumy wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat na stanowisku sędziego sądu powszechnego równorzędnym z ostatnio zajmowanym stanowiskiem sędziego, określonym w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 grudnia 1997 r. w sprawie ustalenia równorzędnych stanowisk sędziów Izby Wojskowej Sądu Najwyższego i sędziów innych izb Sądu Najwyższego, sędziów Biura Nadzoru Pozainstancyjnego Sądu Najwyższego Izby Wojskowej i członków Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego, sędziów Departamentu Sądów Wojskowych Ministerstwa Sprawiedliwości i sędziów delegowanych do pełnienia czynności administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz sędziów, asesorów, aplikantów sądów wojskowych i sędziów, asesorów i aplikantów sądów powszechnych w celu kształtowania uposażeń (Dz. U. Nr 162, poz. 1107). Uposażenie dla sędziego wojskowego sądu garnizonowego ustala się odpowiednio według wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat sędziego sądu rejonowego. Natomiast uposażenie sędziego wojskowego sądu okręgowego ustala się odpowiednio według wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat sędziego sądu okręgowego.

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia osoba uprawniona ubiegająca się o wypłatę uposażenia, a pobierająca dotychczas emeryturę lub rentę albo świadczenie z ubezpieczenia społecznego, zobowiązana jest przekazać właściwemu podmiotowi informację o pobieraniu emerytury lub renty albo tego świadczenia, wskazując odpowiednio wojskowe biuro emerytalne albo oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub inny organ wypłacający to świadczenie, rodzaj świadczenia i numer decyzji o przyznaniu emerytury lub renty na podstawie, której świadczenie to otrzymuje. Ponadto musi skierować do właściwego podmiotu wniosek o wypłatę tego uposażenia. Do wniosku należy załączyć dokumenty potwierdzające okoliczności uzasadniające prawo tej osoby do renty rodzinnej, stwierdzające datę urodzenia i datę zgonu sędziego w stanie spoczynku, datę urodzenia osoby ubiegającej się o wypłatę uposażenia rodzinnego oraz istnienie całkowitej niezdolności do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowitej niezdolności do pracy - w razie konieczności spełnienia tego warunku. Małżonek ubiegający się o uposażenie rodzinne powinien przedstawić dokumenty potwierdzające okoliczności wyżej wymienione, a także datę zawarcia związku małżeńskiego i posiadanie prawa do alimentów ustalonych wyrokiem lub ugodą sądową w stosunku do małżonka, po którym ubiega się o przyznanie uposażenia rodzinnego, jeżeli w chwili śmierci małżonka nie istniała wspólność małżeńska. Małżonek ubiegający się o uposażenie rodzinne powinien ponadto przedstawić oświadczenie, czy między małżonkami istniała wspólność majątkowa. Dzieci własne, dzieci małżonka oraz dzieci przysposobione ubiegające się o uposażenie rodzinne powinny przedstawić dokumenty potwierdzające te same okoliczności co osoba uprawniona ubiegająca się o wypłatę uposażenia oraz uczęszczanie do szkoły, jeśli ukończyły 16 lat. Dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie: wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej, ubiegające się o przyznanie uposażenia rodzinnego powinny ponadto przedstawić, poza powyżej wymienionymi dokumentami - oświadczenia wykazujące, że ostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią sędziego w stanie spoczynku, chyba że śmierć była następstwem wypadku oraz, że nie mają prawa do renty po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją, to że nie mogą zapewnić im utrzymania albo sędzia w stanie spoczynku albo jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd. Rodzice ubiegający się o uposażenie rodzinne powinni przedstawić dokumenty potwierdzające te same okoliczności, co osoba uprawniona ubiegająca się o wypłatę uposażenia oraz oświadczenie, że sędzia w stanie spoczynku bezpośrednio przed śmiercią przyczyniał się do ich utrzymania.

Właściwy podmiot zawiadamia na piśmie osoby uprawnione o wysokości należnego im w danym roku uposażenia. Jeśli prawo do uposażenia zostało udowodnione, lecz ustalenie wysokości uposażenia ulega zwłoce z przyczyn niezależnych od właściwego podmiotu, w celu zapewnienia uprawnionym osobom ciągłości źródeł utrzymania właściwy podmiot ustala prawo do uposażenia w kwocie zaliczkowej. Właściwy organ emerytalny zawiadamia na piśmie osoby uprawnione o dacie, miejscu i sposobie wypłaty uposażenia. Uposażenie zostaje wypłacane miesięcznie z góry w dziesiątym dniu każdego miesiąca kalendarzowego, za który uposażenie przysługuje. W przypadku, gdy wypłata uposażenia wypada w dniu wolnym od pracy, uposażenie to wypłaca się w dniu poprzedzającym dzień wolny od pracy. Wypłaty uposażenia dokonuje się w sposób zgodny z pisemnym wnioskiem osoby uprawnionej na jej rachunek w banku, bądź do rąk osoby uprawnionej za pośrednictwem przedsiębiorcy uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej.