Usługi medyczne dla zarządu

W swojej interpretacji Izba wskazała, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w przepisie art. 16 ust. 1. Zatem do kosztów podatkowych można zaliczyć jedynie te wydatki, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, a ponadto nie zostały z nich wyłączone przepisami art. 16 ust. 1. Między wydatkiem a przychodem musi więc zachodzić związek przyczynowo-skutkowy, tj. poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub możliwość powstania przychodu.

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in. kosztów związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw. Świadczenie zdrowotne, które pracodawca finansuje dobrowolnie nie stanowi zatem kosztu uzyskania przychodu. Izba zauważa, iż dyspozycją powyższego przepisu nie objęto wydatków na świadczenia zdrowotne ponoszonych na rzecz osób niebędących pracownikami. Ponadto w przypadku członka zarządu nie ma także zastosowania przepis, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. Zarząd nie jest bowiem organem stanowiącym Spółki, lecz wykonawczym.

W opinii Izby podstawę prawną zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatku na świadczenie usług medycznych stanowi ogólna reguła przepisu art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie trudno jest wykazać związek, nawet pośredni, między wydatkiem poniesionym na zakup usługi medycznej a uzyskaniem przychodów. Zatem - jak wskazuje Izba - wydatki na zakup usług medycznych dla członków zarządu nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.