Zwrócisz za szkolenie

Szefowi wolno też zobowiązać pracownika zdobywającego wiedzę czy kwalifikacje poza systemem oświaty, aby zapłacił określoną kwotę, np. równowartość kilku wynagrodzeń. Do obowiązków pracodawcy wskazanych w art. 96 Kodeksie pracy należy m.in. ułatwienie pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Ale zakres tej powinności wyznacza rozporządzenie ministrów edukacji narodowej oraz pracy i polityki socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych będące aktem wykonawczym do art. 103 Kodeksu pracy. Przepisy powyżej wspomnianego rozporządzenia należy stosować do osób podnoszących kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne, zakładów pracy oraz organizatorów oświaty dorosłych, którzy prowadzą działalność w formach szkolnych i poza szkolnych.

Rozporządzenie stanowi, że kształcenie dorosłych w formach szkolnych odbywa się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i szkołach wyższych, zwanych dalej szkołami, a pracownikowi, który podejmuje naukę w szkole na podstawie skierowania zakładu pracy, przysługują urlop szkoleniowy i zwolnienia z części dnia pracy - płatne według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy. Wymiar urlopu szkoleniowego dla pracownika skierowanego, który przystępuje do egzaminów końcowych ? w tym egzaminów eksternistycznych, w szkołach ponadpodstawowych wszystkich typów wynosi 6 dni roboczych. Pracownikowi skierowanemu, który po ukończeniu szkoły ponadpodstawowej przystępuje do egzaminu dojrzałości, przysługuje urlop szkoleniowy w wymiarze 6 dni roboczych. Natomiast pracownikowi skierowanemu, który podejmuje naukę w szkole wieczorowej, przysługują zwolnienia z części dnia pracy nieprzekraczające 5 godzin tygodniowo, jeżeli czas pracy nie pozwala na punktualne przybycie na zajęcia.

Dodatkowo zakład pracy może przyznać pracownikowi dodatkowe świadczenia, a w szczególności zwrócić koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju - o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika, pokryć koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych oraz pokryć opłaty za naukę, pobierane przez szkołę bądź udzielić dodatkowego urlopu szkoleniowego. Pracownik, który otrzymał od zakładu pracy takie świadczenia jest zobowiązany - na wniosek zakładu pracy - do zwrotu kosztów tych świadczeń w części lub całości, jeżeli bez uzasadnionych przyczyn przerwie naukę w szkole lub jej nie podejmie. W przypadku powtarzania semestru (roku) nauki z powodu niezadowalających wyników w nauce zakład pracy może odmówić udzielania takich świadczeń, jak: zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju oraz pokrycia koszów podręczników i innych materiałów szkoleniowych - przez okres powtarzania semestru (roku) nauki. W przypadku pracownika, który podejmuje naukę w szkole bez skierowania z zakładu pracy może zostać udzielony bezpłatny urlop i zwolnieni z części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia w wymiarze ustalonym na zasadzie porozumienia pomiędzy zakładem pracy i pracownikiem. Okres tego bezpłatnego urlopu należy wliczyć do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy w zakresie wszelkich uprawnień pracowniczych wynikających z Kodeksu pracy.

Zgodnie z rozporządzeniem pracownik, który otrzymał od zakładu pracy świadczenia, o których mowa jest powyżej i w trakcie nauki bądź po jej ukończeniu w terminie określonym w umowie, nie dłuższym niż 3 lata rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem lub, z którym zakład rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia z jego winy, bądź też, którego stosunek pracy wygaśnie wskutek porzucenia pracy jest zobowiązany do zwrotu kosztów poniesionych przez zakład pracy na jego naukę w wysokości proporcjonalnej do czasu pracy po ukończeniu nauki lub czasu pracy w czasie nauki, chyba, że zakład pracy odstąpi od żądania zwrotu kosztów w części lub w całości. Należy jednak zaznaczyć, że pracownik nie jest zobligowany do zwrotu kosztów pomimo rozwiązania sytuacji stosunku pracy, jeśli zostało ono spowodowane szkodliwym wpływem wykonywanej pracy na zdrowie pracownika - stwierdzonym orzeczeniem lekarskim wydanym w trybie odrębnych przepisów, w razie, gdy zakład pracy nie przeniósł go do innej pracy odpowiedniej ze względu na stan zdrowia i kwalifikacje zawodowe w terminie wskazanym w orzeczeniu lekarskim, brakiem możliwości dalszego zatrudnienia ze względu na inwalidztwo lub utratę zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy, przeprowadzeniem się pracownika do innej miejscowości w związku ze zmianą miejsca zatrudnienia małżonka, bądź też przeprowadzeniem się pracownika do innej miejscowości ze względu na zawarcie związku małżeńskiego z osobą zamieszkałą w tej miejscowości.