20 najlepszych miejsc na świecie do zamieszkania

W 1999 roku, kiedy na drugie miejsce w parlamencie Austriacy wybrali skrajnie prawicową Partię Wolnościową (FPO), zakończyło się to sankcjami ze strony Unii Europejskiej będącymi rezultatem obaw wynikających z tego, co zdarzyło się ostatnim razem, kiedy partia nacjonalistyczna przejęła kontrolę nad Austrią w latach 30. i 40. To właśnie wtedy miejsce Austrii w Unii Europejskiej i jej kierunek rozwoju zostały poddane w wątpliwość, a normy społeczne uległy zakłóceniu w wyniku skrajnie rygorystycznego programu antyimigracyjnego FPO, stawiającego Austrię na pierwszym planie.

W szczegółach: 20 najlepszych miejsc na świecie do zamieszkania

W szczegółach: Najlepsze na świecie miejsca do inwestowania w nieruchomości

In Pictures: Kraje najlepsze dla biznesu, 2009

In Pictures: 10 największych galerii handlowych świata

Na zdjęciach: Najbardziej skorumpowane kraje

Z pewnością nie były to najlepsze czasy, aby żyć w stolicy Austrii - Wiedniu. Jednakże 10 lat później, po zażegnaniu zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych sporów, Wiedeń ponownie zajmuje czołową pozycję pod względem ośrodków kultury i sztuki, takich jak słynna opera, a także parków i perełek architektury kolonialnej zlokalizowanych nad brzegiem Dunaju. Tutejsza atmosfera jest tak dobra, że Mercer, międzynarodowa firma konsultingowa w zakresie zasobów ludzkich, przyznaje Wiedniowi najwyższą notę, za najlepszą jakość życia, wyróżniając jako powód w szczególności zgodne środowisko polityczne i społeczne.

Wygląda na to, że czasy szybko się zmieniają.

Trochę liczb

Europejskie miasta zdominowały ranking Mercera, który ocenia 420 miast z całego świata na podstawie środowiska politycznego i społecznego (w tym stabilności, przestępczości egzekwowania prawa); siły gospodarki; restrykcji takich jak cenzura i ograniczanie wolności osobistej; jakości służby zdrowia oraz narażenia na choroby zakaźne; a także poziomu edukacji. Ranking uwzględnia również takie aspekty jak rekreacja, teatry, sporty, dostęp do rynków spożywczych, dostępność oraz ceny mieszkań i domów, a także klimat i zagrożenie klęskami żywiołowymi.

Z pewnością liczba kryteriów jest wysoka. Miasta zostały sklasyfikowane według wskaźnika, który w przypadku Nowego Jorku wyniósł 100. Wiedeń uzyskał wynik na poziomie 108,6, Zurych, w Szwajcarii, zajął kolejną pozycję z wynikiem 108, następna była Genewa z wynikiem 107.9, natomiast miasto Vancouver zwyciężyło w Ameryce Północnej, zajmując czwartą pozycję z wynikiem 107,4. Natomiast na ostatnich pozycjach rankingu znalazł się Bagdad z wynikiem 14,4; politycznie skorumpowana stolica Republiki Środkowoafrykańskiej Bangi z wynikiem 29,3, oraz N'Djamena w Czadzie, znana z trudnej wymowy swojej nazwy oraz ciągłych ataków rebeliantów, z wynikiem 31,3.

Niemcy wysoko

Po raz pierwszy Mercer ocenił również miasta na podstawie ich infrastruktury, włączając zasilanie energetyczne, dostęp do wody, telefony oraz usługi pocztowe, transport publiczny, natężenie ruchu ulicznego oraz liczbę międzynarodowych połączeń lotniczych z lokalnych lotnisk. To dzięki infrastrukturze wiele z niemieckich miast przesunęło się w kierunku czołówki rankingu. Za Monachium, które zajęło drugą pozycję, na szóstej pozycji uplasował się Düsseldorf natomiast na ósmej Frankfurt, a za nim Berlin na szesnastej pozycji.

W raporcie Slagin Parakatil, starszy pracownik naukowy Mercer, wyjaśnił, że "infrastruktura niemieckich miast jest jedną z najlepszych na świecie" i szczególnie pochwalił szybkie połączenia z lokacjami na całym świecie.

Należy docenić na wagę, jaką niemieckie miasta przywiązują do transportu miejskiego, zwłaszcza pociągów, które stanowią sposób na przyciągnięcie i rozwój firm w największej gospodarce Europy. Maria Krautzberger, sekretarz działu berlińskiego senatu zajmującego się zagospodarowaniem przestrzennym miasta, powiedziała w wywiadzie dla "Forbesa", że umożliwienie spółkom połączenia międzynarodowych sieci dostawców i klientów czyni infrastrukturę istotną przewagą konkurencyjną miast.

Polepszenie infrastruktury, zwłaszcza w zakresie szybkiej kolei, stanowi również priorytet dla administracji Obamy, która przeznaczyła 8 miliardów dolarów z 787 miliardów dolarów pakietu stymulującego na rzecz sześciu szybkich korytarzy na terenie kraju.

Opóźnione Stany

Ale Stany Zjednoczone są nieco opóźnione. Niemcy przykładowo posiadają szybką kolej od 1991 roku. Sieć szybkich połączeń kolejowych w Japonii - Shinkansen - istnieje od 1964 roku.

Podczas gdy administracja Obamy koncentruje się na wsparciu takich sieci, między innymi w celu stworzenia miejsc pracy i zmniejszenia natężenia ruchu drogowego, długoterminowa przewaga konkurencyjna, jaką zyskują miasta w wyniku takich połączeń stanowi prawdopodobnie najtrwalszą korzyść. Oczywiście, przy założeniu, że projekty zostaną zrealizowane i że Stany Zjednoczone nie zbankrutują z powodu nierównowagi budżetowej.

Na zdjęciach: Najbardziej innowacyjne kraje Europy

Matt Woolsey