Bezpłatne leczenie za granicą!
Polscy pacjenci mogą ubiegać się o wyjazd na planowe leczenie do zachodnich klinik i szpitali. Aby leczenie było bezpłatne niezbędne jest jednak uzyskanie zgody prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia.
Prezes NFZ może wydać zgodę na przeprowadzenie leczenia zagranicą tylko w dwóch przypadkach:
- jeżeli dane świadczenie w ogóle nie jest wykonywane w Polsce albo,
- gdy jest one udzielane w polskich szpitalach, ale czas oczekiwania na nie jest zbyt długi dla konkretnego pacjenta (np. jego stan zdrowia ulega pogorszeniu, a nie ma możliwości przyśpieszenia wyznaczonego terminu operacji).
Potrzebny druk E 112
Zaświadczeniem uprawniającym do uzyskania w innym państwie leczenia lub badań diagnostycznych jest formularz E 112. Jego uzyskanie jest jednoznaczne z wyrażeniem przez prezesa NFZ zgody na przeprowadzenie planowego leczenia zagranicą. Są dwie drogi uzyskiwania formularza E 112. Wybór jednej z nich jest uzależniony od tego czy osoba, składająca wniosek o jego wydanie, aktualnie przebywa na terytorium Polski czy też na obszarze innego państwa członkowskiego (o ile druk E112 nie mógł być wystawiony przed wyjazdem z przyczyn niezależnych od chorego). Warto pamiętać, że wniosek o leczenie lub przeprowadzenie badań diagnostycznych poza granicami kraju powinien być wypełniony drukowanymi literami.
Pacjent mieszka w Polsce
Starający się o zgodę na leczenie za granicą pacjent wypełnia tylko I część wniosku. Następnie przekazuje ją lekarzowi sprawującemu nad nim opiekę. Lekarz ten musi być specjalistą właściwej dziedziny medycyny i posiadać tytuł naukowy profesora lub doktora habilitowanego. Do niego należy wypełnienie II i III części wniosku, w którym:
- potwierdza konieczność niezwłocznego przeprowadzenia leczenia,
- opisuje aktualny stan zdrowia chorego i przewidywalny dalszy przebieg choroby,
- określa czas oczekiwania uzyskania niezbędnego leczenia w kraju
- wskazuje zagraniczną placówkę medyczną, gdzie konkretny zabieg powinien być przeprowadzony.
Część wniosku (III) wypełniona przez lekarza musi być przetłumaczona na język angielski lub na język urzędowy państwa, w którym pacjent skorzystać ma z określonego świadczenia medycznego. Należy pamiętać, aby zostało to zrobione przez tłumacza przysięgłego. Do wniosku należy dołączyć wstępny kosztorys leczenia. Następnie wniosek wraz z jego tłumaczeniem oraz kopią dokumentacji medycznej jest przekazywany do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania pacjenta oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia.
Ile czasu ma Oddział NFZ na rozpatrzenie wniosku? Jakie dokumenty są niezbędne do leczenia za granicą? Co powinien zrobić Polak, który już jest w innym kraju UE? Kto pokrywa koszty transportu? Jakie dodatkowe koszty musi pokryć pacjent?
Dominika Sikora
