I ty możesz zostać komornikiem!

Komornik sądowy jest funkcjonariuszem publicznym działającym przy sądzie rejonowym. Wykonuje czynności na własny rachunek, ale nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Komornikiem sądowym może zostać osoba, która:

- posiada obywatelstwo polskie i korzysta w pełni z praw cywilnych i obywatelskich,

- jest nieskazitelnego charakteru,

- ukończyła wyższe studia prawnicze lub administracyjne,

- odbyła aplikację komorniczą,

- złożyła egzamin komorniczy,

- ukończyła 25 lat.

Z aplikacji komorniczej i egzaminu zwolnieni są sędziowie, prokuratorzy, adwokaci, radcowie prawni, notariusze oraz osoby, które ukończyły aplikację sądową, prokuratorską, adwokacką, radcowską lub notarialną, a także osoby posiadające stopień doktora nauk prawnych.

Aplikacja komornicza

Aplikacja komornicza trwa 2 lata. W tym czasie aplikant jest zatrudniony, za zgodą izby komorniczej, przez komornika. Nabór na aplikację odbywa się co dwa lata. W tym celu trzeba złożyć u komornika podanie o zatrudnienie w charakterze aplikanta w terminie do 30 czerwca roku, w którym odbywa się nabór na aplikację. O zatrudnienie w charakterze aplikanta można się ubiegać dopiero po zatrudnieniu w kancelarii komornika w innym charakterze przez okres przynajmniej sześciu miesięcy.

Wniosek powinien zawierać:

- podanie o przyjęcie do pracy w charakterze aplikanta komorniczego,

- kwestionariusz osobowy,

- zaświadczenie o niekaralności,

- odpis dyplomu ukończenia wyższych studiów prawniczych lub administracyjnych,

- życiorys,

- świadectwo lekarskie o ogólnym stanie zdrowia,

- świadectwo pracy (w razie poprzedniego zatrudnienia).

Zgodę na zatrudnienie aplikanta wyraża Rada Izby Komorniczej, biorąc pod uwagę zdolności dydaktyczne komornika i możliwości szkolenia aplikanta, potrzeby kadrowe Izby i jej możliwości w zakresie zorganizowania teoretycznego szkolenia określonej liczby aplikantów. Roczne szkolenie kosztuje trzykrotność kwoty bazowej obowiązującej w danym roku (kwota bazowa stanowi 100% przeciętnego wynagrodzenia, pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne, w poprzednim roku kalendarzowym; kwota bazowa jest ustalana corocznie i obowiązuje od 1 marca każdego roku kalendarzowego do końca lutego następnego roku kalendarzowego; od 1 marca 2005 r. kwota bazowa wynosi 1 903,03 zł ). Koszty pokrywa aplikant (lub komornik) w terminie do 31 sierpnia danego roku szkolenia.

Egzamin komorniczy

Aplikacja kończy się egzaminem komorniczym, organizowanym przez Krajową Radę Komorniczą, składanym przed komisją egzaminacyjną powołaną przez Ministra Sprawiedliwości. Egzamin ma dwie części: pisemną, w której aplikant opracowuje tematy z zakresu czynności egzekucyjnych oraz ustną, w trakcie której powinien wykazać się znajomością prawa o ustroju sądów powszechnych oraz innych organów ochrony prawnej, z zarysem prawa konstytucyjnego, a także szczegółową znajomością przepisów o egzekucji sądowej oraz innych przepisów, których stosowanie należy do czynności komornika. Koszty egzaminu ponosi Krajowa Rada Komornicza i egzaminowany. Po pozytywnie zdanym egzaminie komornik, u którego aplikant zdobywał wiedzę praktyczną, może złożyć wniosek do prezesa sądu apelacyjnego o powołanie danej osoby na asesora przy komorniku.

Powołanie

Osoba, która spełnia wszystkie ww. wymagania musi oczekiwać na obwieszczenie Ministra Sprawiedliwości o wolnym stanowisku komornika sądowego, ogłaszane w Monitorze Polskim. Następnie musi złożyć wniosek o powołanie na komornika do prezesa sądu apelacyjnego obsadzanego rewiru. Do wniosku załącza się po dwa odpisy wniosku, życiorysu i dokumentów potwierdzających kwalifikacje. Można też przedstawiać opinie, świadectwa i zaświadczenia.

Komornika powołuje Minister Sprawiedliwości. Komornik musi w terminie miesiąca od dnia zawiadomienia o powołaniu utworzyć lub objąć kancelarię i zgłosić to Ministrowi Sprawiedliwości. Jeżeli tego nie dokona, to powołanie utraci moc. Komornik uzyskuje prawo do wykonywania czynności, dopiero z dniem zgłoszenia Ministrowi Sprawiedliwości informacji o objęciu lub utworzeniu kancelarii. O zgłoszeniu tym należy również powiadomić prezesa sądu apelacyjnego oraz właściwą radę komorniczą.

Odwołanie

Komornik może zostać odwołany przez Ministra Sprawiedliwości, jeżeli:

- zrezygnował z pełnienia swoich obowiązków,

- z powodu choroby lub stanu zdrowia został uznany orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków komornika lub bez uzasadnionej przyczyny odmówił poddania się takiemu badaniu, mimo zalecenia właściwej izby komorniczej,

- ukończył 65 rok życia,

- został pozbawiony prawomocnym wyrokiem sądu praw publicznych lub prawa wykonywania zawodu,

- rażąco i uporczywie naruszył przepisy prawa, co zostało stwierdzone orzeczeniami sądu wydanymi w wyniku rozpoznania środków zaskarżenia, skarg na czynności komornika lub innych środków prawnych - na wniosek prezesa właściwego sądu apelacyjnego,

- został ukarany prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym, karą wydalenia ze służby komorniczej,

- nie zawarł umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej lub utracił to ubezpieczenie z zawinionych przez siebie przyczyn,

- nie może pełnić czynności wskutek zniesienia rewiru.

ZUS i US

Komornik stosuje się do przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ubezpieczeniach społecznych oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, dotyczących osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.