Kryteria kontroli sądowej - prawidłowe

Sprawa zaczęła się w październiku 2001 r., kiedy to Komisja Europejska zakazała koncentracji Tetra Laval BV, należącej do grupy posiadającej globalną pozycję dominującą w sektorze opakowań do napojów w kartonach, oraz Sidel S.A., lidera wśród przedsiębiorstw wytwarzających urządzenia do produkcji opakowań do napojów z politereftalanu etylenu (PET). W ocenie Komisji operacja ta skłaniałaby Tetra Laval do wykorzystania jej pozycji dominującej na rynku opakowań z kartonu do nakłaniania klientów działających na tym rynku, którzy przestawiają się w przypadku niektórych produktów wrażliwych (mleko, soki owocowe, napoje niegazowane, napoje z dodatkiem herbaty i kawy) na opakowania wykonane z PET, do wyboru maszyn typu SBM produkowanych przez Sidel oraz przekształciłaby w ten sposób pozycję Sidel jako lidera na rynku w pozycję dominującą. Ponadto koncentracja ta wzmocniłaby dominującą już pozycję Tetra Laval na rynku opakowań z kartonu. Drugą decyzją, ze stycznia 2002 r., Komisja nakazała rozdzielenie tych dwóch spółek w celu przywrócenia warunków skutecznej konkurencji. Na skutek skargi Tetra Laval, Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich, wyrokami z 25 października 2002 r., stwierdził nieważność obu decyzji z uwagi na popełnione przez Komisję oczywiste błędy w ocenie.

Komisja odwołała się od wyroku

13 stycznia 2003 r. Komisja Europejska wniosła odwołanie od wyroku wydanego dnia 25 października 2002 r. przez Sąd Pierwszej Instancji WE w sprawie T-5/02, Tetra Laval BV przeciwko Komisji, domagając się uchylenia wyroku Sądu Pierwszej Instancji oraz obciążenia spółki Tetra Laval kosztami postępowania. Komisja stwierdziła, iż zaskarżony wyrok Sądu opiera się na błędnej ocenie okoliczności prawnych sprawy. Zdaniem Komisji, w kwestionowanym wyroku Sąd przekroczył zakres kontroli, o której mowa w art. 230 TWE oraz art. 2 rozporządzenia 4064/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw. Skarżąca twierdzi, iż opierając rozstrzygnięcie na błędnej ocenie co do prawa, sąd zaostrzył w rzeczywistości warunki, które muszą być spełnione przez Komisję, by ta mogła zakazać operacji koncentracji.

W opinii przedstawionej dnia 25 maja 2004 r. rzecznik generalny Antonio Tizzano zaproponował, aby Trybunał oddalił odwołanie wniesione przez Komisję od wyroku Sądu Pierwszej Instancji oraz obciążył Komisję kosztami postępowania.

Trybunał nie uznał argumentacji Komisji

Trybunał Sprawiedliwości wydając wyrok oddalił odwołanie, stwierdzając, że: sąd prawidłowo zastosował kryteria kontroli sądowej dokonywanej przez sąd wspólnotowy i prawidłowo wskazał elementy niewystarczające, niekompletne, mało znaczące, niespójne i tym samym nieprawidłowe w tezie Komisji. Okoliczność, że Komisja dysponuje marginesem swobodnego uznania w dziedzinie gospodarczej nie oznacza, że sąd wspólnotowy ma powstrzymać się od kontroli interpretacji danych o charakterze ekonomicznym dokonanej przez Komisję, przede wszystkim w ramach analizy prospektywnej - stwierdził ETS.

Trybunał stwierdził również, że sąd odrzucił wnioski Komisji dotyczące podjęcia przez nową jednostkę Tetra Laval-Sidel bezprawnych ewentualnie zachowań, mogących wywołać efekt dźwigni. Sąd naruszył zatem prawo. Mimo to naruszenie to nie może doprowadzić do podważenia jego wyroku. W istocie stwierdzenie nieważności decyzji Komisji uzasadnione jest jej odmową uwzględnienia zobowiązań podjętych przez Tetra Laval co do przyszłego zachowania tej jednostki.

Również inne zarzuty zawarte w odwołaniu - definicja rynków, przeinaczenie faktów i argumenty w kwestii wzmocnienia dominującej pozycji na rynku kartonu oraz stworzenie dominującej pozycji na rynku maszyn SBM - zostały oddalone - bądź jako nieuzasadnione, bądź z uwagi na to, że dotyczą oceny dowodów przez sąd. Ocena taka nie jest poddana kontroli Trybunału w ramach odwołania, które powinno się ograniczać do kwestii prawnych.

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 15 lutego 2005 r. w sprawie Komisja Europejska przeciwko Tetra Laval BV sygn. C-12/03 P i C-13/03 P

Tomasz Pietryga