Podatek od kota. Za brak zapłaty aż 430 zł kary
Podatek od kota nie jest wprost wpisany w prawo, tak jak podatek od psa. Właściciele kotów i tak mogą być zobowiązani do zapłaty za swojego pupila. Stawka podatku od kota różni się w zależności od przypadku, a dokładniej - od ceny za zwierzę. Podatek od kota to tak naprawdę podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC).
- Podatek od kota jest płacony przy zakupie zwierzęcia po określonej cenie.
- Grupa wyłączonych z opłaty jest niemała, wystarczy chociażby nie przekroczyć odpowiedniej kwoty.
- Brak zapłaty podatku skutkować może karą 430 zł, ale ta może być znacznie wyższa.
Podatek od kota to potoczna nazwa opłaty regulowanej przy zakupie kota po określonej cenie. W rzeczywistości to podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC). Kto i kiedy musi uregulować opłatę?
Podatek od kota to nazwa opłaty, którą trzeba zapłacić w wypadku kupna. Obowiązek wynika z orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygnatura akt III SA/Wa 615/09), który wskazuje, że obrót zwierzętami podlega pod przepisy o podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC).
W perspektywie tych przepisów kot traktowany jest jak przedmiot i za jego kupno powinniśmy zapłacić PCC i to właśnie potocznie nazywa się podatek od kota. Jednak nie zawsze trzeba go płacić. Wszystko zależy od ceny.
Podatek od kota trzeba zapłacić, gdy kupujemy zwierzę za 1000 zł i więcej. Wedle zasad PCC zapłata wynosi 2 proc. wartości kupowanego przedmiotu.
W wypadku 1000 zł 2 proc. to równe 20 zł, jednak rasowe koty potrafią kosztować znacznie więcej: kot brytyjski krótkowłosy to koszt od 2000 zł do nawet 5000 zł. Podatek wyniesie więc od 40 zł do 100 zł.
Aby zapłacić podatek od kota, mamy 14 dni od zakupu. W tym celu należy wypełnić deklarację podatkową PCC-3 i przekazać ją do urzędu skarbowego. Jeśli umowę kupna-sprzedaży zawarto w Polsce, obowiązek ciąży na kupującym.
Podatek od kota jest opłatą jednorazową. Jednak wielu właścicieli nie płaciło podatku od kota i nie musi płacić. Zwolnienie z podatku dotyczy ludzi, którzy:
- kota otrzymali w ramach darowizny (wartość zwierzęcia nie może przekroczyć limitu ustalonego dla trzeciej grupy podatkowej),
- zakupili zwierzę od sprzedawcy, który wystawił fakturę VAT,
- adoptowali zwierzę ze schroniska,
- przygarnęli kotka z ulicy lub przysposobili go w inny sposób, bez transakcji kupna-sprzedaży.
Podatek od kota lepiej zapłacić, jeśli zaistnieje taka konieczność, inaczej czekać będzie spora kara. Brak zgłoszenia do urzędu skarbowego skutkuje nałożeniem kary od 1/10 pensji minimalnej do nawet jej 20-krotności. To oznacza karę od 430 zł do aż 86 tys. zł.
Przemysław Terlecki
