Jego głównym celem jest tworzenie
sprzyjającego otoczenia do rozwoju handlu wewnętrznego w warunkach
swobodnej konkurencji i zgodnie z potrzebami konsumentów. Przyjęte
w programie instrumenty polityki handlowej (prawne, organizacyjne,
edukacyjno-informacyjne) wdrażane są przez administrację rządową
we współpracy z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości.
Proponowane rozwiązania konsultowane są z przedsiębiorcami.
Prezentowana informacja jest pierwszym rocznym sprawozdaniem z
realizacji programu - według stanu z 6 czerwca 2001 r. Realizację
jego najpilniejszych zadań podjęto jeszcze podczas przygotowywania
dokumentu, co na przykład już w kwietniu 2000 r. umożliwiło
przyjęcie przez Radę Ministrów projektu nowelizacji ustawy o
zagospodarowaniu przestrzennym. Większość inicjowanych w 2000 r.
prac miała charakter przygotowawczy, analityczny lub organizacyjny
o ograniczonym wymiarze finansowym z uwagi na niemożność
wcześniejszego zapewnienia środków budżetowych. Podjęto także
prace związane z przygotowaniem projektów aktów prawnych, które
nie wymagały dużych nakładów finansowych. Pełna realizacja zadań
ujętych w programie rozpoczęła się dopiero w 2001 r. W tym roku po
raz pierwszy w budżecie państwa uwzględniono środki finansowe
(2,11 mln zł) na wykonanie zadań zapisanych w dokumencie.
Zadania zaplanowane na 2000 r.
Większość zadań, związanych głównie z wdrażaniem instrumentów
prawnych, wykonano w terminie, tj. do końca 2000 r. Utworzono na
przykład Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości. W trakcie
realizacji są zadania mające na celu wprowadzenie regulacji w
sprawie zasad uwidaczniania cen towarów oraz przepisu uznającego
sprzedaż towarów po cenie rażąco niskiej za niezgodną z uczciwą
konkurencją. Wystąpiły trudności z nowelizacją Kodeksu pracy.
Zadania długoterminowe ? rozpoczęte w 2000 r.
Projekt ustawy o Inspekcji Handlowej przygotowano przed terminem.
Sejm przyjął ją 15 grudnia 2000 r. W zeszłym roku Państwowa
Inspekcja Pracy kontrolowała supermarkety pod kątem przestrzegania
prawa pracy. Zaproponowała zmiany przepisów prawnych, polegające
na ich zaostrzeniu wobec przedsiębiorców naruszających prawo pracy
w sposób rażący i uporczywy. Opracowano i opublikowano "Raport o
stanie handlu wewnętrznego w roku 1999". Systematycznie poszerzano
ofertę kształcenia w zawodach związanych z handlem i usługami oraz
przygotowywano rozwiązania dotyczące praktycznej nauki zawodu w
systemie kształcenia pozaszkolnego.
Z uwagi na niedostatek środków finansowych inicjatywy podjęte w
2000 r. w celu przygotowania systemu monitorowania handlu,
programów szkoleniowych dla handlowców oraz seminariów, polegały
na pracach przygotowawczych oraz opracowaniu ekspertyz i analiz,
stanowiących podstawę do kontynuowania działań w 2001 r. Z tego
samego powodu z opóźnieniem przystąpiono do realizacji zadania
przewidującego udzielanie wsparcia finansowego organizacjom
szkolącym handlowców.
Zadania rozpoczęte w 2001 r.
Przeanalizowano przepisy prawne pod kątem zniesienia barier w
konsolidacji handlu. Bez opóźnień kontynuowane są analizy:
występujących w obrocie handlowym nowych rodzajów umów sprzedaży
oraz doświadczeń krajów Unii Europejskiej w działaniach
sprzyjających rozwojowi handlu na terenach wiejskich.
Na szczególną uwagę zasługuje:
1) Uzupełnienie przepisów prawnych o zagospodarowaniu
przestrzennym. Wprowadzono obowiązek uwzględniania w planach
rozwoju przestrzennego gminy terenów przeznaczonych pod budowę
obiektów handlowych o powierzchni sprzedażowej powyżej 1000 m kw.
w gminach o liczbie mieszkańców do 20 tys. oraz o powierzchni
sprzedażowej powyżej 2000 m kw. w gminach o liczbie mieszkańców
ponad 20 tys. Nowelizacja przepisów oznacza, że decyzje gminy o
utworzeniu wielkopowierzchniowych obiektów handlowych muszą
uwzględniać postanowienia miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego, powinny być też poprzedzone prognozą skutków
powstania takich obiektów m.in. dla istniejącej sieci handlowej i
rynku pracy.
2) Działalność międzyresortowego zespołu ds. handlu metodami
elektronicznymi, który przeanalizował obowiązujący stan prawny pod
kątem możliwości wykorzystania istniejących regulacji prawnych w
transakcjach handlowych zawieranych elektronicznie oraz
przygotował sprawozdanie wraz z "Programem prac legislacyjnych
rządu w zakresie handlu metodami elektronicznymi na lata 2000-
2002". Dokument ten przyjęty przez Radę Ministrów w lipcu 2000 r.
stał się programem rządowym.
3) Przedstawienie założeń regulacji prawnej mającej na celu
skrócenie terminów płatności za dostarczony towar. Chodzi o to,
aby mobilizować dłużników do szybkiej zapłaty za dostarczony towar
lub usługę oraz sprawić, że opóźnienie w zapłacie nie będzie dla
nich atrakcyjnym sposobem finansowania własnej działalności.
Powyższe zadania wykonano w terminie, tj. do końca 2000 r.
Doświadczenia z pierwszego roku realizacji programu upoważniają do
sformułowania następujących wniosków:
1. Większość zadań realizowana jest bez przeszkód i opóźnień.
2. W 2001 r. i w latach następnych przewidziano kontynuację zadań
długoterminowych. Na tym etapie nie przewidziano korekt programu.
3. Realizacji zadań w 2001 r. mogą zagrażać:
- przeciągające się uzgodnienia z partnerami społecznymi na temat
nowelizacji Kodeksu pracy;
- trudności przedwyborcze, natężenie prac w administracji rządowej;
- możliwość niezakończenia prac nad projektami ustaw w Sejmie;
- ograniczenie środków finansowych na realizację programu w
związku z przewidywanymi cięciami budżetowymi;
- niepewność dotycząca możliwości zapewnienia w latach następnych
niezbędnych środków budżetowych na dokończenie rozpoczętych zadań.
4. Realizacji programu sprzyja dobra współpraca MG z innymi
resortami oraz PARP, instytucjami naukowymi i samorządem
gospodarczym.
KERM przyjął i rekomendował Radzie Ministrów przedłożony przez
prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Projekt
rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych warunków
dotyczących bezpieczeństwa zabawek.
Projekt zawiera większość postanowień dyrektywy nr 88/378 Rady
EWG w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich
dotyczących bezpieczeństwa zabawek. Zalecenia dotyczą wytwarzania
zabawek, informacji, które powinny być umieszczone na etykiecie
lub opakowaniu, ponoszenia kosztów związanych z badaniem zabawek
oraz nadzoru nad ich bezpieczeństwem. W sprawie warunków i trybu
oceny zgodności zabawek z zasadniczymi wymaganiami oraz sposobu
ich znakowania zostanie wydane odrębne rozporządzenie.
Realizacja przepisów rozporządzenia ma zapewnić, że w obrocie
znajdą się wyłącznie zabawki bezpieczne, nie powodujące zagrożenia
dla dzieci ani ich opiekunów.
Zgodnie z decyzją rady określającej procedury oceny zgodności
oraz zasady oznaczania znakiem zgodności CE, na producentów
zabawek nałożono obowiązek przechowywania dokumentacji przez 10
lat. Ponieważ znak ten mogą stosować wyłącznie producenci Unii
Europejskiej, w rozporządzeniu proponuje się, aby do dnia
przystąpienia Polski do Europejskiego systemu oceny zgodności
polscy producenci dołączali do zabawek znak zgodności z napisem
"zgodność z wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w
rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia.... 2001 roku w sprawie
szczegółowych warunków dotyczących bezpieczeństwa zabawek".
Organem nadzoru nad bezpieczeństwem zabawek będzie prezes UOKiK
wykonujący zadania przy pomocy Państwowej Inspekcji Handlowej.
KERM przyjął i rekomendował Radzie Ministrów przedłożony przez
ministra gospodarki Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w
sprawie wymagań zasadniczych w zakresie efektywności energetycznej
dla sprzętu chłodniczego.
Projekt rozporządzenia przenosi do prawa polskiego postanowienia
dyrektywy Rady Unii Europejskiej Nr 96/57/EC, która dotyczy
wymagań w dziedzinie sprawności energetycznej chłodziarek,
zamrażarek i elektrycznego sprzętu kombinowanego do użytku domowego.
Wyroby nie spełniające wymagań energetycznych nie mogą być
oznaczone znakiem "CE", a tym samym nie mogą znajdować się w
obrocie rynkowym na terenie Unii Europejskiej po 3 września 1999 r.
Wprowadzenie do obrotu urządzeń efektywnych energetycznie,
stosownie do postępu technicznego, zapewnia warunki bardziej
racjonalnego użytkowania paliw i energii, a tym samym zmniejsza
zagrożenie dla środowiska.
Określenie wymagań dopuszczalnej granicznej efektywności
energetycznej dla sprzętu chłodniczego wyklucza sprzedaż na rynku
krajowym sprzętu nie spełniającego wymagań stawianych w krajach
Unii Europejskiej, a także zapewni opłacalność wdrożenia i
sprzedaży sprzętu efektywnego energetycznie i wykorzystującego
możliwości wynikające z postępu technicznego.
Wejście w życie rozporządzenia nie spowoduje obciążenia dla
budżetu państwa.
