Premier Donald Tusk jest jak zwykle optymistyczny. Wie, że sprawa jest poważna, ale nie traci nadziei. - Czy istnieje możliwość zatrzymania tego procesu? Będziemy analizowali wszystkie możliwości, ale oczywiście nie na zasadzie jałowej awantury, tylko skutecznego działania - mówi.
To chyba będzie trudne, przynajmniej jeśli wierzyć słowom stąpającego twardo po ziemi wicepremiera Waldemara Pawlaka. Jak mówi i tak nie może nic zrobić, bo rządy Szwecji i Finlandii podjęły suwerenne decyzje. - W tej sprawie nie będziemy żadnych ingerencji na rządy Szwecji czy Finlandii realizować. Poza tym mówienie o zagrożeniu bezpieczeństwa energetycznego Polski to bzdura - dodaje Waldemar Pawlak. Komunikat jest jeden - ponieśliśmy porażkę, ale tego jakoś nikt nie chce przyznać.
Rosja bierze Europę w energetyczne kleszcze
Wczoraj wiceminister skarbu Mikołaj Budzanowski ujawnił, że Polska domaga się od strony niemieckiej wkopania gazociągu Nord Stream w dno morskie w strefie, gdzie będzie on przecinać szlak morski prowadzący do zespołu portów Szczecin-Świnoujście. Polska strona uważa, że położenie gazociągu na dnie morza, a nie pod nim, może ograniczać swobodę żeglug i rozwój portów w Szczecinie i Świnoujściu.
Reporter RMF FM Krzysztof Zasada zauważa, że Rosja bierze Europę w energetyczne kleszcze. Do takiego czarnowidztwa skłaniają fakty związane z tranzytem ropy. Rosjanie budują potężną magistralę, która główny strumień ropy skieruje na Bałtyk w okolice Sankt Petersburga. Coraz więcej przemawia za tym, że ukończenie BTS, czyli Bałtijskaj Trubowej Sistiemy spowoduje stopniowe wstrzymywanie dostaw ropociągiem Przyjaźń. Od kilku lat zresztą surowiec nie płynie już jego odnogą na Litwę.
Nie możemy zatem wykluczyć, że podobnie będzie z gazem. Gazprom, biorąc nas w kleszcze, omijając kraje tranzytowe dwiema potężnymi rurami, może stwierdzić, że i gazociąg Jamalski jest niepotrzebny. Jakie mamy gwarancje bezpieczeństwa? Na razie to wstępne porozumienie, że tranzyt przez Polskę będzie się odbywał do 2037 r. Nauczeni doświadczeniem wojen gazowych z Ukrainą i Białorusią musimy jednak brać pod uwagę, że porozumienia z Rosja obowiązują wtedy, gdy jest to dla Rosji wygodne. Wciąż obowiązuje strategia Kremla - nasze surowce to nasza dyplomatyczna broń.
