Ważne świadczenie od września z nowymi zasadami. Więcej osób uprawnionych
Świadczenie kompensacyjne to wsparcie finansowe wypłacane przez ZUS, na które mogą liczyć tylko wybrani. W czerwcu 2024 roku pobrało je prawie 12 tys. osób. Od 1 września 2024 r. wchodzą jednak zmiany, dzięki którym skorzysta z niego jeszcze więcej osób. Kto może ubiegać się o świadczenie kompensacyjne i jakie są zasady przyznawania go? Wyjaśniamy.
Świadczenie kompensacyjne to odpowiednik emerytury pomostowej dla nauczycieli. Wypłacaniem pieniędzy z tego świadczenia zajmuje się Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Warunki przyznania regulowane są przez Ustawę z dnia 22 maja 2009 roku o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych. 1 września weszły w życie znaczące zmiany w przyznawaniu świadczenia.
Od 1 września 2024 roku ze świadczenia kompensacyjnego będzie mogło skorzystać więcej osób. Dotychczas przyznawane było ono jedynie nauczycielom, którzy spełnili określone warunki. Teraz o wsparcie finansowe mogą ubiegać się również pracownicy poradni psychologiczno-pedagogicznych.
Zmiany dotyczą więc pracowników poradni psychologiczno-pedagogicznych publicznych i niepublicznych oraz poradni specjalistycznych udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom, młodzieży, rodzicom i nauczycielom. Świadczenie otrzymają też pracownicy takich poradni, którzy udzielają uczniom pomocy w zakresie wyboru kierunku kształcenia i zawodu. Tak samo, jak w przypadku nauczycieli i wychowawców muszą oni spełnić wszystkie określone wymagania.
Świadczenie kompensacyjne może być przyznane dopiero, gdy wnioskodawca spełni określone warunki. Pierwszym z nich jest ukończenie wyznaczonego wieku. Dla kobiet wynosi on:
- 55 lat (do końca 2024 r.)
- 56 lat (w latach 2025-2026)
- 57 lat (w latach 2027-2028)
- 58 lat (w latach 2029-2030)
- 59 lat (w latach 2031-2032).
Pracownik płci męskiej musi za to osiągnąć:
- 60 lat (w latach 2023-2024)
- 61 lat (w latach 2025-2026)
- 62 lata (w latach 2027-2028)
- 63 lata (w latach 2029-2030)
- 64 lata (w latach 2031-2032).
Ponadto pracownik wnioskujący o świadczenie kompensacyjne musi posiadać co najmniej 30 lat stażu pracy, czyli okresów składkowych i nieskładkowych. Na te 30 lat powinno przypadać co najmniej 20 lat pracy w upoważnionym zawodzie o wymiarze przynajmniej 1/2 obowiązkowego wymiaru zajęć.
Ostatnim, ale równie istotnym kryterium, którego spełnienie może zapewnić przyznanie świadczenia kompensacyjnego, jest rozwiązanie stosunku pracy. Wymaganie zostanie zarazem spełnione, jeśli stosunek pracy wygaśnie w określonych okolicznościach lub placówka wnioskodawcy zostanie zlikwidowana, lub zmniejszono jej liczbę oddziałów.
Pierwotnie świadczenie kompensacyjne mogło być pobierane tylko przez nauczycieli i pedagogów, którzy pracowali w publicznych lub niepublicznych:
- szkołach
- przedszkolach
- placówkach kształcenia ustawicznego;
- młodzieżowych ośrodkach wychowawczych lub socjoterapii;
- specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych;
- specjalnych ośrodkach wychowawczych dla dzieci i młodzieży, które wymagają specjalnej organizacji nauki oraz szczególnych metod pracy i wychowania;
- ośrodkach rewalidacyjno-wychowawczych;
- placówkach, które zapewniają uczniom opiekę i wychowanie w czasie, gdy uczą się poza miejscem, w którym mieszkają na stałe.
Od 1 września 2024 roku natomiast do tej grupy należą także pracownicy poradni psychologiczno-pedagogicznych.
Świadczenie kompensacyjne i jego wysokość jest obliczana indywidualnie dla każdego wnioskodawcy. Warto wiedzieć, że nie może być ona niższa od obowiązującej najniższej emerytury, która w 2024 roku wypłacana jest w wysokości 1780,96 zł brutto. Natomiast według danych ZUS przeciętna wysokość świadczenia kompensacyjnego w czerwcu 2024 r. wyniosła 3986,93 zł.