"Złoty wodór" pomoże w ograniczeniu emisji? Duże złoże odkryto we Francji
We wrześniu br. we Francji odkryto wielkie naturalne złoże wodoru (szacuje się je na 46 mln ton). "To ponad 4 razy więcej niż planowana produkcja wodoru ze źródeł odnawialnych w całej UE w 2030 r." - zwraca uwagę Polski Instytut Ekonomiczny (PIE).
Wodór ma wiele "kolorów" (jak wiemy, jest bezwonny i bezbarwny, a "kolory" pochodzą od sposobu jego wytwarzania i sugerują stopień emisyjności i wpływu na środowisko). "Złotym wodorem" nazywa się wodór pozyskiwany ze źródeł niskoemisyjnych. Z kolei największe naturalne złoże tego surowca (mówi się o nim często "biały wodór") odkryto we wrześniu 2023 r. we Francji i oszacowano je na 46 mln ton - PIE tłumaczy, że to równowartość 50 lat obecnej francuskiej produkcji wodoru, w 97 proc. realizowanej technologią reformingu parowego paliw kopalnych i emitującej 11,5 mln ton CO2 rocznie.
Francja, w przeszłości traktująca naturalny wodór jako surowiec o "znaczeniu anegdotycznym", dołączyła do Australii, która od 2021 r. strategicznie podchodzi do poszukiwań i wydawania koncesji na wydobycie wodoru ze złóż naturalnych (przyznała 3 koncesje na jego poszukiwania, a ponad 30 jest rozpatrywanych) - czytamy w analizie PIE.
Wartość energetyczna odkrytego we Francji złoża to około 1546 TWh energii cieplnej, a więc równowartość - uwaga - 140 mld m sześc. gazu ziemnego (trzyletnia konsumpcja Francji tego surowca). Takie zasoby paliwa przyszłości (jak określa się wodór) tylko jednego odkrytego złoża przemawiają do wyobraźni i nakazują zmienić postrzeganie tego surowca, zwłaszcza, że coraz więcej krajów i firm inwestuje w rozwój wodorowych technologii.
Świat stawia na wodór, więc nikogo nie mogą dziwić informacje o kolejnych potencjalnych źródłach paliwa.
Szacowany całkowity globalny potencjał wydobycia wodoru ze złóż wynosi około 23 mln ton rocznie - wylicza PIE.
Oceny dotyczące wielkości złóż rosły w ostatnich dekadach geometrycznie - w 2000 r. szacowano maksymalny potencjał wydobycia wodoru na 0,5 mln ton rocznie, w 2010 r. było to ponad 9 mln ton rocznie.
Nieoszacowane pozostają także zasoby znajdujące się na dnie oceanów, dlatego potencjał wydobycia wodoru może w przyszłości wzrosnąć - przekonują eksperci.
Dodajmy jednak, że obecnie wciąż największym źródłem wodoru jest jego produkcja z paliw kopalnych, a dopiero przyszłość może przynieść zmianę polegająca na zwiększeniu wytwarzania surowca ze źródeł niskoemisyjnych czy pozyskiwania go ze źródeł naturalnych.
Wykres. Globalna produkcja wodoru z paliw kopalnych i źródeł niskoemisyjnych oraz szacowany potencjał wydobycia wodoru ze złóż naturalnych (w mln ton)
Wodór ze złóż naturalnych nie zastąpi konieczności rozwoju jego produkcji ze źródeł odnawialnych, która według Międzynarodowej Agencji Energetycznej powinna do 2030 r. wzrosnąć do 35 mln ton rocznie - wylicza PIE.
Czy to wystarczy? Już dzisiaj wiadomo, że nie - trudno przewidzieć, jak potoczy się energetyczna rewolucja, ale można w ciemno założyć, że nowe technologie stawiające na "czystą" energię będą rodzić coraz większe na nią zapotrzebowanie.
Całkowity globalny popyt na wodór do 2030 r. ma wzrosnąć o ponad 60 proc. (co wynika z konieczności osiągnięcia neutralności klimatycznej w 2050 r.) - przypomina PIE.
W 2030 r. blisko 81 proc. wodoru może pochodzić z paliw kopalnych, a to oznacza emisje dwutlenku węgla. Obecnie produkcja kilograma wodoru z paliw kopalnych oznacza ponad 12 kg emisji CO2. Niskoemisyjne wydobycie wodoru na pozwoliłoby ograniczyć emisje CO2 (związane z produkcją wodoru) o kilkaset mln ton rocznie - podsumowuje Polski Instytut Ekonomiczny.
***
